حیدر، اسد
نام | حیدر، اسد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | محمد بن عیسی |
متولد | 1327ق/1911م |
محل تولد | نجف اشرف |
رحلت | 1364ش یا 1405 ق یا 1980م |
اساتید | آیتالله خويى |
برخی آثار | الإمام الصادق و المذاهب الأربعة |
کد مؤلف | AUTHORCODE01342AUTHORCODE |
اسد بن محمد بن عيسى بن محمد علی آل حیدر نجفی (1327-1405ق)، دانشمند، مورخ، ادیب، پژوهشگر عراقی
ولادت
از خاندانى مشهور در عراق كه به سال 1327 قمرى در نجف اشرف ديده به جهان گشود.
پدرش محمد بن عیسی بن محدعلی حیدر از شاگردان شیخ محمد طه نجف بود. وی بعدها بر اثر فشار حکومت عراق، آنجا را ترک کرد و به کویت رفت و در روز جمعه ۸ شعبان ۱۴۰۵ق در آن کشور درگذشت؛ اما جنازهاش را به نجف انتقال دادند و در آن شهر به خاک سپردند.
تحصیلات
شیخ اسد حیدر، دروس مقدمات حوزوی را نزد اساتید حوزه علمیه نجف آموخت و سپس در درس آیتالله حکیم و آیتالله خویی شرکت کرد. شخصیت علمی او آنگاه شکل گرفت که با علامه امینی آشنا شد. وى پس از آشنايى با علامه امينى و كتاب الغدير، علاقمند شد تا درباره اهلبيت قلم زند.
آثار اين عالم امامى در ميان اهل سنت و انديشمندان آنان جايگاهى داشته و اين نشان دهنده روش تأليف و برخورد علمى او تواند بود.
او را به كثرت مطالعه و تأليف و حسن خلق وصف كردهاند. اسد بر خلاف شيوه جارى بدون لباس معمول روحانى بود و تنها عقال عربى بر سر داشت.
اسد حيدر خطیب و شاعر نيز بود و برخى اشعار و سخنرانيهایش در عراق شورى بر پا كرد. گويا همين فعاليتهاى او سبب سخت گيرى نظام حاكم بر عراق شد و او مجبور به ترك اين كشور گرديد.
وفات
سرانجام به سال 1364 شمسى (4 شعبان 1405ق)، در كويت درگذشت و جنازهاش به نجف منتقل و به خاک سپرده شد.
آثار
كتاب الامام الصادق(ع) يكى از آثار او در اين زمينه است. برخى از كتب ديگرى كه از او بر جاى مانده عبارتند از: مع الحسين فى نهضته، عائشه و التشريع الاسلامى، الشيعه فى قفس الاتهام، تاريخ الكوفه، الصحابة في نظر الشيعة الاماميه.