بشارات نبوی به شيعيان علوی: تفاوت میان نسخهها
({{پیامبر اعظم(ص)}} {{امام علی علیهالسلام}}←وابستهها) |
جز (added Category:امام علی(ع) using HotCat) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
[[رده:سیرت نبوی]] | |||
[[رده:امام علی(ع)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۸
بشارات نبوی به شيعيان علوی | |
---|---|
پدیدآوران | عمادالدین طبری آملی، محمد بن علی (نويسنده) مجتهدی، ابوالفضائل (مترجم) |
عنوانهای دیگر | بشاره المصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم لشیعه المرتضی علیهالسلام. فارسی ** ترجمه بشاره المصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم لشیعه المرتضی علیهالسلام |
ناشر | مؤسسه فرهنگی و انتشاراتی مکیال |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1383ش |
چاپ | 2 |
شابک | 964-92530-2-5 |
موضوع | احادیث شیعه - قرن 6ق. - چهارده معصوم - فضایل - احادیث - چهارده معصوم - کرامتها - صحابه - فضائل - احادیث |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع8 ب5041 36 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بشارات نبوی به شیعیان علوی، ترجمه فارسی روان سید ابوالفضائل مجتهدی از «بشارة المصطفی(ص) لشيعة المرتضی(ع)» نوشته عمادالدین ابوجعفر محمد طبری آملی، فقیه و محدث قرن ششم هجری است.
ابن شهرآشوب در کتاب «معالم العلماء» نام کتاب را «البشارات» آورده است. این کتاب او در بیان قدر و منزلت مکتب تشیع و مراتب شیعیان و کرامات اولیای خدا و آنچه از ثواب و اجر برای آنان در پیشگاه خداوند است، میباشد. نسخههای خطی موجود این کتاب بیش از چهار فصل نمیباشد، اما شیخ حر عاملی محدث در کتاب «أمل الآمل» پس از نامبری این کتاب، میگوید: «و آن کتاب بزرگی است که دارای هفده فصل است و سید خونساری در کتاب روضات از او تبعیت کرده؛ همان طور شیخ آغابزرگ در کتاب «الذریعه» و سید خویی در «معجم الرجال» خود چنین آورده است». جای بسی تأسف است که پارهای از فصول کتاب از بین رفته است و آنچه در دست است شامل یازده فصل از فصول 17گانه است[۱].
مترجم، این کتاب را با مشورت آیتالله سید عزالدین زنجانی برای ترجمه انتخاب کرده است[۲].
آنچه در مطالعه این اثر نفیس لازم به عطف توجه در اینباره است این است که تنها با مطالعه یک روایت به قضاوت نباید نشست و رأی نهایی را با روایات دیگر کتاب و همچنین تطابق آنها با سند اصیل و دستنخورده، یعنی قرآن کریم صادر کرد. در غیر این صورت چهبسا انسان از شاهراه حق به طریق باطل کشانده شود و این خود موجب خسران دنیا و آخرت گردد[۳].
از ویژگیهای این اثر میتوان به مساعدت محقق و فهرستنگار خبره معاصر شیخ عزیزالله عطاری (1307-1393ش) در تحقیق اسناد روایات اشاره نمود[۴].
مترجم اگرچه از ذکر متن عربی روایات به جهت حجیم نشدن کتاب خودداری کرده است، اما نص آیات و اشعار عربی را ذکر کرده است[۵] و یا اینکه متن کامل آیات و ترجمه را در پانوشت آورده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مترجم و متن کتاب.