رسائل النبي و الوصي (نامههای پیامبر و امام)
رسائل النبي و الوصي (نامههای پیامبر و امام) | |
---|---|
پدیدآوران | آیینهوند، صادق (نويسنده) لسانی فشارکی، محمدعلی (مترجم) |
ناشر | دانشگاه تربیت مدرس |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1380ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-6213-29-4 |
موضوع | محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - نامهها - علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامهها |
زبان | عربی - فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1380 /آ9ر5 142/6 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسائل النبي و الوصي (نامههای پیامبر و امام)، تألیف صادق آئینهوند (1330-1394ش)، مشتمل بر بیش از یکصد نامه از نبی مکرم اسلام(ص) و وصی آن حضرت امام علی(ع) است. این اثر با ترجمه محمدعلی لسانی فشارکی (1332-1401ش) منتشر شده است.
نویسنده، این نامهها را از منابع گوناگون گرد آورده، اما بر دو کتاب بیش از همه تکیه کرده است: «إعلام السائلين عن كتب سيد المرسلين»، نوشته محمد بن طولون دمشقی و «جمهرة رسائل العرب»، نوشته احمد زکی صفوت[۱].
مؤلف خواسته است سیره سنیه وصی(ع) را با سیره مرضیه پیامبر(ص) پیوند دهد و نامههای صادرشده از سوی ایشان را در یک مجلد گرد آورد؛ بدینخاطر از میان نامههای پیامبر اکرم(ص) آنچه را به پادشاهان و فرمانروایان یا به کارگزاران خویش یا به میهمانان در عهد رسالت نوشتهاند، گردآوری کرده است و نیز نامههایی را که امیرالمؤمنین(ع) در طول خلافت خویش، که از سال 35 شروع شده و تا سال 41 هجری ادامه داشته، به کارگزاران یا به دشمنان خود نوشتهاند، فراهم آورده است[۲].
کتاب در دو قسمت مجزا ارائه شده است: در قسمت اول، متن عربی کتاب و در قسمت دوم، ترجمه فارسی آن ارائه شده است. بخش رسائل نبی(ص) حاوی 24 نامه و بخش رسائل وصی(ع) مشتمل بر 81 نامه است. از میان نامههای پیامبر(ص) میتوان از نامه به نجاشی، کسری، قیصر، مقوقس و جهینه و در بخش نامههای وصی نیز از نامه به ابوبکر در رابطه با فدک، نامه به سلمان فارسی، عثمان بن حنیف، ابوموسی اشعری، طلحه و زبیر و نامههای متعدد به معاویه یاد کرد.
برخی نامههای پیامبر(ص) مختصر است و پیامبر با عبارت «از پوست و رگ و پی مردار استفاده نکنید»[۳]، مخاطبان را از استفاده از مردار برحذر داشته است. مخاطب برخی نامهها نیز مشخص نیست و آن حضرت با عبارت «أسلم أنت؛ تو، مسلمان بشو»[۴]، مردی از اهل کتاب را به اسلام فراخوانده است.
ترجمه کتاب از سوی نویسنده به مترجم سپرده شده است که از اعتماد به قلم وی حکایت دارد. مترجم کتاب نیز نامهها را ضمن رعایت دقت لازم و امانت در انتقال محتوای متن به فارسی روان برگردانده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.