ترجمة الإمام الحسين علیهالسلام من كتاب بغية الطلب في تاريخ حلب
ترجمة الإمام الحسين عليهالسلام من کتاب بغية الطلب في تاريخ حلب | |
---|---|
پدیدآوران | ابن عدیم، عمر بن احمد (نویسنده)
طباطبایی، سید عبدالعزیز(مصحح) طباطبايي، محمد (محقق) |
عنوانهای دیگر | بغيه الطلب في تاريخ حلب. برگزيده |
ناشر | دليل ما |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1381ش , 1423ق |
شابک | 964-7528-91-4 |
موضوع | 1.حسين بن علي(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. 2.حلب - تاريخ |
زبان | عربی |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمة الإمام الحسين(ع)من كتاب بغية الطلب في تاريخ حلب، اثر عبدالعزیز طباطبائى، گزیدهای است از مجموعه 10 جلدی «بغية الطلب في تاريخ حلب» تألیف کمالالدین عمر بن احمد بن ابیجراده حلبی معروف به ابن عدیم (متوفی 660ق). بغية الطلب که نخستین اثر در تاریخ حلب است، دربرگیرنده احوال عالمان، حاکمان، سرزمین، مردم و دیگر مسائل جغرافیایی، سیاسی، علمی و مذهبی حلب است.[۱]
بغية الطلب، در اصل بنا به گفته یافعی یا ابن کثیر در 30-40 جلد بوده است.[۲]؛ اما از آن همه فقط ده جلد به خط مؤلف موجود است و در کتابخانههای استانبول نگهداری میشود.[۳]
عبدالعزیز طباطبایى ده سال پیش از چاپ کتاب بغیه، بخش مربوط به امام حسین(ع) را از روى نسخه خطی استانبول که به خط خود مصنف است، استنساخ کرده است.[۴]تصحیح کتاب نیز توسط وی و تحقیق آن توسط محمد طباطبایی انجام شده است.
در ابتدای اثر مقدمه مصحح، مقدمه محقق و شرح حال ابن عدیم و آثار او آمده است. این شرح حال خلاصهای از شرح حال وی در مدخل آل ابیجراده در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است.[۵]
محمد طباطبایی این کتاب را با نسخه اصلی و نیز با نسخه تحقیقی سهیل زکار مقابله کرده است؛ سپس اقدام به عنوانبندی و شمارهگذاری آنها در [ ] کرده است. همچنین روایات را از مصادر اصلی آنها استخراج و برخی لغات یا اماکنی که نیاز به توضیح داشته را شرح داده است.[۶]
سبک کتاب حدیثى است و مؤلف، سلسله اسناد هر روایت را ذکر کرده و مجموع مطالب خود را در قالب 248 روایت (به شمارش محقق کتاب) آورده است.[۷]
ابن عدیم در روایت 59 کتاب به نقل از یعلی بن مره چنین نقل کرده که رسولالله(ص) دعا کرده، فرمودند: خداوندا حسین را دوست بدار؛ خداوندا کسی که حسین را دوست دارد دوست بدار؛ حسین سبطی از اسباط [یکی از دوازده جانشین همانند اسباط دوازدهگانه بنیاسرائیل] است.[۸]پیش از آن در روایت 58 نیز چنین تعبیر شده که: «حسین از من است و من از حسینم؛ خداوند کسی را که حسین را دوست بدارد، دوست میدارد؛ حسین سبطی از اسباط است».[۹]
یا در روایت 144 از زهری نقل کرده که آنگاه که امام حسین(ع) شهید شد، هیچ سنگی را از زمین بیتالمقدس بلند نمیکردی مگر آنکه زیر آن خون تازه بود.[۱۰]این روایت در شمارههای 143، 145 و 149 نیز با اندک تفاوتی آمده است.[۱۱]
فهرست مصادر و مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد اول، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1374.
- ربیعی، منیژه، دانشنامه جهان اسلام، جلد 3، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ دوم، 1378.