آداب کوی جانان (آداب زیارت حسینی علیه‌السلام): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زیارت (ابهام زدایی)' به 'زیارت (ابهام‌زدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:امام حسین(ع)' به 'رده:حسین بن علی(ع)') برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:حسین بن علی(ع)]] | ||
[[رده:زیارت اماکن مقدسه، مشاهد ائمه و مزارات امامزادگان و اولیاء]] | [[رده:زیارت اماکن مقدسه، مشاهد ائمه و مزارات امامزادگان و اولیاء]] | ||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸
| آداب کوی جانان (آداب زیارت حسینی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امینی، عبدالحسین (نویسنده) رجبی، محسن (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | (آداب زیارت حسینی) ادب الزائر لمن یمم الحائر. فارسی |
| ناشر | مشعر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-540-110-6 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آداب كوى جانان (آداب زيارت حسینى) ترجمه فارسی کتاب ادب الزائر لمن يَمَّم الحائر اثر علامه امینى نویسنده کتاب شريف الغدير مى‌باشد كه به قلم محسن رجبى در سال 1385ش ترجمه و تحقيق شده است.
ویژگیهای ترجمه
مترجم ترجمه‌اى سليس و روان ارائه داده است. وى سعى در حفظ امانت در ترجمه داشته و هر كجا بناى بر افزودن مطلبى توضيحى به متن داشته آن را در كروشه آورده است. علاوه بر ترجمه، مصادر، منابع روايات، ادعيه، زيارات و ديگر مطالب مطرح شده در کتاب مورد تحقيق قرار گرفته و تعليقات توضيحى و بحث‌هاى مستقلى به آن افزوده شده است. همچنين برای نكوداشت نام و ياد علامه، فصلى در ابتداى کتاب با عنوان «جامى از صهباى غدير» افزوده شده كه بيان سيره مؤلف کتاب، علامه امینى است.[۱]
گزارش محتوا
در فصل اول کتاب ابتدا حيات علامه امینى و آثار او بررسى شده است. پس از آن شخصيت علامه امینى در چهار بخش زير، ترسيم گرديده است: الف) شناخت تكليف: بزرگ‌مردان تاريخ ازآن‌رو به قله‌هاى كمال دست يافتند كه به تناسب استعداد و زمان خویش، تكليف خود را شناختند و تكاليف خود را در لحظه و زمان خود با تمام وجود به انجام رساندند؛ مترجم معتقد است علامه نيز همواره درصدد شناخت تكليف بود تا نقشى تازه بر ايوان هستى به يادگار نهد و شعرى جديد از حق و عدالت و فضيلت بسرايد و چه نیکو سرود شعر همواره تاريخ، شعر حقيقت انسان، شعر كمال‌طلبى بشر و شعر حماسه «الغدير» را.[۲] ب) عشق به اهل‌بيت(ع): علامه امینى، فانى در عشق آل الله(ع) بود. ايشان، پروانه‌اى پرسوخته در آتش عشق بودند كه هيچ‌گاه از تلاش و پویش، تا آخرين دم حيات، دست نكشيد تا سوخت و فانى و وجه‌اللهى شد و باقى ماند[۳]. به اعتقاد مترجم، آثار علامه، همه گواه عشق سوزان ايشان است؛ «الغدير» با فرياد حقيقت‌طلبى، افشاى رازهاى ناگفته و شعرهاى ناخوانده، امت اسلام را به دريافت حقيقت و وحدت صفوف اسلامى، تحت لواى آل محمد(ص) فرا مى‌خواند و آن اجابت امت اسلام، بلكه همه انسان‌هاى آزاده از هر مذهب و دينى، به نداى جاودانه این رادمرد علوى است.[۴] ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به این نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از سرزمین عمر علامه امینى، روشن از آفتاب عشق و مهر معنویت و قرآن و اهل‌بيت(ع) بود كه اگر جز این بود، ساقى كوثر از شراب طهور در كام جانش فرو نمى‌ريخت و او را سرمست نمى‌كرد و او را از هر چه جز خداست، تطهير نمى‌نمود.[۵] د) حضور سياسى و اصلاح دينى: غيرت شيعى علامه و تيزبينى و فراست مؤمنانه او هيچ انحراف و اهانتى را تاب نمى‌آورد و همواره با انحراف و تحريف، در هر شكل و قالبى، مبارزه مى‌كرد و با دشمنان ولايت در هر مقام، به ستيزه مى‌پرداخت.[۶] در فصل دوم، ترجمه کتاب «ادب الزائر» آورده شده است. فهرست مطالب در ابتدا و کتابنامه منابع، در انتهاى کتاب آمده است. مترجم در خصوص احاديث و زيارات دوگونه عمل كرده است: از ذكر متن احاديث خوددارى كرده و تنها ترجمه احاديث را آورده است؛ اما درباره زيارات تنها متن اعراب‌گذارى شده آمده و ترجمه‌اى ارائه نشده است. در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع، به توضيح برخى از كلمات و عبارات متن پرداخته شده است.
پانویس
- ↑ مقدمه مترجم، ص10
- ↑ متن کتاب، ص23
- ↑ همان، ص28
- ↑ همان، ص33
- ↑ همان، ص46-47
- ↑ همان، ص49
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.