شرح دعای عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام (ابهام زدایی)' به 'شرح دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام (ابهام‌زدایی)') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| شرح دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام ( | {{کاربردهای دیگر| شرح دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام (ابهام‌زدایی) }} | ||
'''شرح دعای عرفه''' تألیف [[مدرس بستان‌آبادی، محمدباقر|محمدباقر مدرس بستان‌آبادی]]، دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سیدالشهدا(ع) است و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است. | '''شرح دعای عرفه''' تألیف [[مدرس بستان‌آبادی، محمدباقر|محمدباقر مدرس بستان‌آبادی]]، دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سیدالشهدا(ع) است و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است. | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۳
| شرح دعاي عرفه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مدرس بستان آبادی، محمد باقر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دعای روز عرفه ** شرح دعاء عرفه (دعاء حسین(ع)) |
| ناشر | دار الکتب الإسلامیة |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1385ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-440-161-1 |
| موضوع | دعای روز عرفه - نقد و تفسیر - حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1385 4م40422ع 270 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح دعای عرفه تألیف محمدباقر مدرس بستان‌آبادی، دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سیدالشهدا(ع) است و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است.
این دعا را کفعمی و سید ابن طاووس در کتاب‌های خود آورده‌اند و از جمله دعاهایی است نغز و مضامین بسیار عالی دارد و امام حسین(ع) در آن خداوند را با اوصافش ستوده و از خلق، صنع و قدرت و اجابت خداوند سخن گفته و از اینکه خداوند او را از ارحام پاک و در دوران بعثت رسول خدا(ص) پدید آورده، سپاس گفته است.
در این دعا، توحید ناب امام تجلی خاص پیدا کرده و همه بودها و نمودها به ذات خداوند نسبت داده شده است. نیز اتمام نعمت خداوند و احسان او بیان شده و از اینکه جوارح و اعضای بدن و احشا و قلب و گوشت و خون و پوست و رگ را خداوند آفریده و منت گذاشته تا او را سپاس بتوان گفت، تمجید شده است، و آنگاه خواسته‌های دینی و معنوی و درخواست مدد از خدا و نجات از بلا و غم و علو درجه در قیامت و حفظ آبرو و پایان کار و عاقبت، مطرح گردیده است، و سپس خداوند به صفات خود، خوانده شده و عطایایی که به پیامبران پیشین داده، بازگویی گردیده، و از او درخواست آمرزش شده و با یاد اوصاف او، تسبیح و تقدیس گردیده و سرانجام، از خداوند طلب شده است که آنچه سزاوار اهلیت آن است، آن را فراهم آورد.
شارح و مترجم، فراز به فراز دعا را نقل و آنگاه به مناسبت طرح هر موضوعی آنها را شرح کرده و ابعاد هر موضوعی را واکاویده است. در این شرح و تفسیر، مطالبی بسیار فراتر از یک شرح معمولی سخن گفته شده و شارح تلاش کرده که هر مفهومی که مطرح شده، در باره آن، تمام سخن را بگوید.
از نوشته‌های دانشمندان اسلامی در این شرح بهره گرفته شده و نویسنده برای ایجاد جذابیت و تأثیر گذاری آن، از اشعار شاعران، نیز سود جسته است. وی در آغاز در باره دعا، معنا و ماهیت آن در قرآن و در روایات، آداب و شرایط آن و تأثیر آن در تغییر قضا سخن گفته است. در پایان کتاب، چند فهرست فنی آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص242-243
منابع مقاله
معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، کتاب‌شناسی توصیفی اهل‌بیت علیهم‌السلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.