در انتظار خورشید (مجموعه مقالات همایش در انتظار خورشید)
| در انتظار خورشید (مجموعه مقالات همایش در انتظار خورشید) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمعی از نویسندگان (نویسنده) |
| ناشر | مرکز جهانی علوم اسلامی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-8961-24-7 |
| موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - غیبت مهدویت - انتظار - کنگرهها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/4 /ﻫ8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در انتظار خورشيد، مجموعه مقالاتى به زبان فارسى است كه از بين مقالات ارائه شده به همايش در انتظار خورشيد كه در سال 1383ش از طرف معاونت پژوهش مدرسه عالى فقه معارف اسلامى(حجتيه) برگزار شد، انتخاب شده و در سال 1385ش به صورت كتاب درآمده است.
ساختار
كتاب دربردارنده نه مقاله است و اكثر مقالات، با مقدمه شروع شده و در پايان نيز از مجموعه مباحث آن نتيجه‌گيرى شده است.
در اين مجموعه ضمن بررسى ديدگاه اديان ابراهيمى و غير ابراهيمى پيرامون منجى موعود و حكومت وى، ارتباط جهانى شدن با حكومت جهانى حضرت مهدى(عج) مورد تحقيق قرار گرفته و بعد از پرداختن به ويژگى‌هاى حكومت جهانى مهدوى، مسئله ديدار با ايشان در عصر غيبت مورد كنكاش قرار گرفته است.
گزارش محتوا
به عنوان نمونه، به چند مورد از اين مقالات، اشاره مى‌شود:
محمدعلى نظرى در «بشارت‌هاى حكومت موعود جهانى در اديان توحيدى و غير توحيدى» بر آن است تا نظريه برپايى حكومت الاهى جهانى در آخرالزمان را از منظر آيين‌ها و متون مقدس بررسى كند؛ بدين منظور، ابتدا آيين‌هاى توحيدى اسلام، مسيحيت و يهود را كاوش نموده و سپس اديان غير توحيدى هندو و زرتشت را بررسى مى‌نمايد.
سبب برگزيدن اين دو دين از ميان اديان غير توحيدى، آن بوده است كه مؤلف، تمامى اديانى كه متن مقدسى دارند، را زير مجموعه و انشعابى از اين دو دين مى‌داند.
روش تحقيق وى در آيين‌هاى مذكور، چنين است كه ابتدا آن آيين را به اختصار معرفى كرده و آنگاه سراغ متون مقدس آنها رفته تا گزيده‌اى از بشارات موجود در رابطه با حكومت موعود را بيابد.
بعد از بررسى اين آيين‌ها، نویسنده چنين نتيجه‌گيرى مى‌كند كه در آيين‌هاى غير اسلامى، اعم از توحيدى يا غير توحيدى، على‌رغم تحريف متون مقدس آنها، اعتقاد به آمدن منجى در آخرالزمان كه حكومت جهانى را بر اساس خداپرستى و عدالت برقرار مى‌نمايد، به وضوح مشاهده مى‌شود.
«جهانى شدن و حكومت جهانى حضرت مهدى(عج)» عبدالعلى محمدى، مى‌كوشد، پس از طرح فرايند جهانى شدن، به رويكردها و چالش‌هاى آن پرداخته و با ارائه راهبرد حضور و مبارزه در مرحله انتظار، سعى دارد تا راه رسيدن به دولت جهانى موعود را كه با ظهور خورشيد عدالت شكل مى‌گيرد، ترسيم نمايد و در پايان، به ويژگى‌هاى انحصارى «نظم نوين» و «جهانى شدن» عصر ظهور مى‌پردازد.
نتيجه‌اى كه از اين مقاله به دست مى‌آيد، اين است كه مطابق معيارهاى دينى، جهانى شدن، برترين و مطلوب‌ترين فرايندى است كه آغاز آن را مرحله انتظار تشكيل داده و سرانجام با ظهور، به كمال مى‌رسد و اين چيزى است كه بشريت بر اساس فطرت الاهى خواستار آن است.
محدثان فريقين از زمان‌هاى گذشته تاكنون، به جمع‌آورى آيات مربوط به حضرت مهدى(عج) همت گماشته و كتاب‌هايى تدوين كرده‌اند كه در آنها، آياتى را در اين مسئله، مورد بررسى قرار داده‌اند.
تعدادى از اين آيات، به موضوعات گوناگون پيرامون آن حضرت؛ از جمله: نشانه‌هاى ظهور، نداى آسمانى، اجتماع سريع ياران و تعداد آنان، خون‌خواهى سيدالشهداء و... تأويل شده و آياتى نيز به نويد حكومت جهانى حضرت و پيروزى نهايى مستضعفان به رهبرى ايشان تفسير گرديده است.
على جان‌محمدى در «حكومت جهانى مهدوى و ويژگى‌هاى آن در كتاب و سنت»، در سه بخش، به پنج آيه از آيات گروه دوم اشاره و ويژگى‌هاى اين حكومت كه در آيات نيامده را به كمك روايات ارائه كرده است:
بخش اول، درباره جهانى شدن، حكومت جهانى حضرت مهدى(عج) و برخى موضوعات ديگر است كه به نظر مؤلف طرح آنها، بستر مناسبى براى رسيدن به اصل مطلب است.
دوم و سوم، مربوط به بررسى مژده‌هاى قرآنى و روايى پيرامون حكومت حضرت مهدى(عج) و ويژگى‌هاى آن است.
مؤلف در پايان، نتيجه مقاله خويش را در سه عنوان خلاصه كرده است:
- روشن شدن حكمت و فلسفه اصل ظهور كه به نظر وى، تشكيل حكومت جهانى و دست يافتن به حاكميت مقتدر الاهى است؛ زيرا تمام برنامه‌هاى اين دولت، همراه با سياست جهان‌گسترى بوده و شامل تمام نقاط زمين، همراه با پذيرش عمومى است.
- رسيدن بشر به آرزوهاى ديرينه صلح، رفاه، آرامش، امنيت، گسترش علم و خردورزى، ريشه‌كنى ظلم و فساد، قبول آيين جهانى واحد و...
- تحقق دين به عنوان قانون اساسى و زبان رسمى.
قنبرعلى صمدى در «بررسى مسئله ديدار با امام زمان(عج) در عصر غيبت كبرى» به تحليل علمى دلايل امكان ملاقات و تحقق آن و نيز نقد و بررسى نظريه انكار مطلق ارتباط پرداخته است.
گرچه برخى جنبه‌هاى مهم پيرامون اين مسئله مورد توجه مؤلف بوده، ولى غرض عمده وى، پاسخ به پرسش اساسى امكان يا عدم امكان ملاقات در دوران غيبت است؛ بدون پرداختن به اين كه چه كسانى چنين ادعایى كرده و آيا ادعاى ايشان صادق بوده است يا خير؟
نویسنده برداشت عدم امكان رؤيت آن حضرت تا زمان رسيدن به ظهور را به هيچ وجه تام ندانسته و چنين برداشتى را ناشى از عدم توجه نسبت به دو مطلب اساسى در رابطه با توقيعى كه مشاهده را انكار كرده مى‌داند:
- ضرورت شناخت فضاى فكرى جامعه در عصر صدور توقيع نسبت به مشاهده حضرت و توجه به موضوع توقيع كه مى‌تواند به عنوان فلسفه صدور توقيع به شمار آيد.
- ضرورت متن‌شناسى و توجه به شواهد و قرائن نهفته در متن توقيع، كه به نظر نویسنده، هيچ كدام از اين دو مطلب، در استدلال و برداشت منكرين ارتباط، به خوبى مورد توجه قرار نگرفته است.
وضعيت كتاب
كتاب‌نامه منابع مورد استفاده هر مقاله، در انتهاى آن آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.