نجات‌بخشی در ادیان
| نجات‌بخشی در ادیان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | راشد محصل، محمدتقی (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1369 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مهدویت |
| کد کنگره | BL 475/ر۲ن۳ |
نجات‌بخشی در ادیان، تألیف محمدتقی راشد مُحصل، موضوع کتاب، برداشتی است از «موعود» در ادیان بزرگ و آسمانی همچون زرتشتی، یهودیت، مسیحیت و اسلام (به‌ویژه شیعه دوازده امامی).
مؤلف کوشیده است همسانی‌ها و ناهمسانی‌های این اعتقاد را در دین‌های یاد شده، با توجه به ترتیب زمانی ادیان نشان دهد. نویسنده با استناد به منابع و متون مهم ادیان یاد شده و شواهد موجود در کتاب‌های مقدس و با روشی علمی و تحلیلی این مهم را انجام داده است.
کتاب حاضر دارای چهار گفتارهای اول و سوم به بررسی این موضوع در دین‌های زرتشتی و اسلام اختصاص دارد. در گفتار چهارم جمع‌بندی مطالب سه گفتار نخست آمده و شباهت‌ها و اختلاف‌های این اندیشه‌ها سنجیده شده است.
گفتار دوم کتاب بر مبنای کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید و کتاب‌هایی که در حکم نصوص مذهبی یهود و مسیحیت هستند، انجام گرفته است. همچنین از تفسیرهای عهد عتیق (تلمود) به کتاب گنجینه‌ای از تلمود مراجعه شده است. این گفتار همانند سایر گفتارهای کتاب مشتمل بر چهار بخش است.
در بخش نخست ویژگی‌های نجات دهنده و اندیشه نجات‌بخشی در تورات و انجیل بررسی شده است.
در بخش دوم نجات دهنده (مسیح) و چگونگی قیام او بحث شده و سرانجام بخش سوم و چهارم به ترتیب به توصیف جهان پیش از ظهور مسیح و پس از آن اختصاص دارد.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص117
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.