آخرین انقلاب، انقلابی آخر (رویکردی تطبیقی بر اندیشه مهدویت)
| آخرین انقلاب، انقلابی آخر (رویکردی تطبیقی بر اندیشه مهدویت) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رامین، فرح (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسه آینده روشن. پژوهشکده مهدویت ** مرکز بين‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1394ش - 1436ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-195-442-2 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ر2آ3 224 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آخرین انقلاب؛ انقلابی آخر، اثر فرح رامین، رویکردی است تطبیقی بر اندیشه مهدویت، با نگاهی پدیدارشناسانه به مبحث منجی‌گرایی در برخی از جریان‌های فکری.
موعودگرایى پدیده‌اى فرادینى است که معطوف به آینده جهان بوده و با موضوعات مهمى چون آینده‌پژوهى، پایان تاریخ، دهکده جهانى و آرمان‌شهرگرایى پیوند مى‌خورد. کتاب حاضر، با رویکرد برون‌دینی به موضوع مهدویت پرداخته و سعى دارد نوعى منجى‌گرایى فیلسوفانه را در تطبیق اندیشه مهدویت با برخى جریان‌هاى فکرى - فلسفى ارائه دهد[۱].
نویسنده در این اثر که حاصل مقاله‌هاى متعدد در طول سالیان گذشته مى‌باشد، سعى دارد نمونه‌ها و الگوهایى را عرضه کند که چگونه مى‌توان در عرصه برون‌دینى، نگاهى تطبیقى و پدیدارشناسانه به آموزه مهدویت داشت. در مقایسه بین اندیشه مهدویت شیعى با منجى‌گرایى فلسفى تفکر غرب، هدف این بوده است که مؤلفه‌هاى اصلى این پدیده خود را بنمایانند و این اندیشه «خودش» را به جهانیان نشان دهد یا «بگذارد» در معرض دید هر متفکر آزاداندیشى قرار گیرد. در این نمونه کارها و الگوها، نویسنده کوشیده است بدون آنکه درباره صدق و کذب اندیشه غربى به داورى و قضاوت بنشیند، به توصیف آن پرداخته و با آن ارتباط برقرار نماید و نوعى هم‌زبانى و هم‌دلى میان نظام‌هاى فکرى در آموزه منجى‌گرایى را تصویر نماید و به روح مشترک این‌گونه تفکرات دست یابد[۲].
مطالب کتاب، در قالب هشت فصل تنظیم شده است. در فصل نخست، به مقایسه میان انقلاب مهدوی و انقلاب‌های معاصر پرداخته شده[۳] و در فصل دوم، میان انسان کامل عرفا و ابرانسان نیچه، مقایسه صورت گرفته است[۴]. فصل سوم نیز نگاهی است به دموکراسی و مردم‌سالاری مهدوی[۵].
در فصل چهارم، به بحث پیرامون موضوع اخلاق جنگ و صلح در نگاه مهدوی پرداخته شده[۶] و در فصل پنجم، از ساختار معرفت در فرهنگ اتوپیای مور و آرمان‌شهر مهدوی، سخن به میان آمده است[۷].
در فصل ششم، موعودگرایی در فلسفه هنر هایدگر، مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۸] و در فصل هفتم، به خانواده، از دو منظر زمینه‌سازی ظهور و خانواده در مکاتب اخلاقی غرب، نگریسته شده است[۹]. آخرین فصل نیز نگاهی است فلسفی بر رسانه و نقش آن در انتقال فرهنگ مهدوی[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.