تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ظهور (ابهام زدایی)' به 'ظهور (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای')
جز (جایگزینی متن - 'ظهور (ابهام زدایی)' به 'ظهور (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[صادقی، مصطفی]] (نويسنده)
[[صادقی، مصطفی]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏224‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏2‎‏ت‎‏3
| کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏224‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏2‎‏ت‎‏3
خط ۲۰: خط ۲۰:
| شابک =964-96647-3-4
| شابک =964-96647-3-4
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16192
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13503
| کتابخوان همراه نور =13503
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر| علائم ظهور (ابهام‌زدایی)}}
'''تحليل تاريخى نشانه‌هاى ظهور''' اثر [[صادقی، مصطفی|مصطفى صادقى]]، كاوشى است در باب نشانه‌هاى تاريخى ظهور حضرت مهدى(عج) كه اين نشانه‌ها را با معيارهاى علمى تحليل و بررسى مى‌كند.


'''تحليل تاريخى نشانه‌هاى ظهور''' اثر مصطفى صادقى، كاوشى است در باب نشانه‌هاى تاريخى ظهور حضرت مهدى(عج) كه اين نشانه‌ها را با معيارهاى علمى تحليل و بررسى مى‌كند.
كتاب به زبان فارسی و در سال 1383ش نوشته شده است.
 
كتاب به زبان فارسى و در سال 1383ش نوشته شده است.


تحليل تاريخى نشانه‌ها، نقد و بررسى منابع روايى موجود و پاسخ‌گويى به بسيارى از شبهات و پرسش‌ها، انگيزه تأليف بوده و كتاب به سفارش پژوهشكده تاريخ و سيره اهل‌بيت(ع) نوشته شده است.
تحليل تاريخى نشانه‌ها، نقد و بررسى منابع روايى موجود و پاسخ‌گويى به بسيارى از شبهات و پرسش‌ها، انگيزه تأليف بوده و كتاب به سفارش پژوهشكده تاريخ و سيره اهل‌بيت(ع) نوشته شده است.


== ساختار ==
==ساختار==
كتاب با دو مقدمه از مؤلف در بيان انگيزه تأليف و برخى ويژگى‌هاى اين اثر، آغاز شده است.
كتاب با دو مقدمه از مؤلف در بيان انگيزه تأليف و برخى ويژگى‌هاى اين اثر، آغاز شده است.


خط ۵۴: خط ۵۵:
مؤلف معتقد است، بيشتر روايات مربوط به ظهور حضرت مهدى(عج) و نشانه‌هاى آن را بايد در سه كتاب «[[الغيبة (للطوسی)|الغيبه]] نعمانى»، «[[الغيبة (للطوسی)|الغيبه]] [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]» و «كمال‌الدين [[شيخ صدوق]]» و همچنين «الفتن ابن حماد» جستجو كرد.
مؤلف معتقد است، بيشتر روايات مربوط به ظهور حضرت مهدى(عج) و نشانه‌هاى آن را بايد در سه كتاب «[[الغيبة (للطوسی)|الغيبه]] نعمانى»، «[[الغيبة (للطوسی)|الغيبه]] [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]» و «كمال‌الدين [[شيخ صدوق]]» و همچنين «الفتن ابن حماد» جستجو كرد.


بدين جهت و به دليل ويژگى هر يك از اين كتاب‌ها و تفاوت‌هايى كه در اسلوب دارند، در فصل اول، گفتار اول، به بررسى مختصر اين چهار كتاب پرداخته است.
بدين جهت و به دليل ويژگى هر يك از اين كتاب‌ها و تفاوت‌هایى كه در اسلوب دارند، در فصل اول، گفتار اول، به بررسى مختصر اين چهار كتاب پرداخته است.


نتيجه اين بررسى چنين است كه در سه كتاب اول، به دليل وثاقت مؤلفان آن‌ها، جاى هيچ شك و شبهه‌اى نيست؛ اما كتاب ابن حماد، مملو از روايات جعلى بوده و حتى بسيارى از احاديث آن از نظر اهل سنت نيز قابل اعتماد نيست.
نتيجه اين بررسى چنين است كه در سه كتاب اول، به دليل وثاقت مؤلفان آن‌ها، جاى هيچ شك و شبهه‌اى نيست؛ اما كتاب ابن حماد، مملو از روايات جعلى بوده و حتى بسيارى از احاديث آن از نظر اهل سنت نيز قابل اعتماد نيست.
خط ۶۲: خط ۶۳:
اين راويان عبارتند از:
اين راويان عبارتند از:


احمد بن محمد بن محمد بن سعيد معروف به «[[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]]» كه با بيش از چهل روايت بيشترين سهم را دارد، پس از او به ترتيب، على بن حسن بن فضال، على بن حمزه بطائنى و فرزندش حسن، جعفر بن محمد فزارى، عبيدالله بن موسى علوى، على بن احمد بنديجى و... كسانى‌اند كه در سلسله اسناد واقع شده‌اند.
احمد بن محمد بن محمد بن سعيد معروف به «[[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]]» كه با بيش از چهل روايت بيشترين سهم را دارد، پس از او به ترتيب، على بن حسن بن فضال، على بن حمزه بطائنى و فرزندش حسن، جعفر بن محمد فزارى، عبيدالله بن موسى علوى، على بن احمد بندیجى و... كسانى‌اند كه در سلسله اسناد واقع شده‌اند.


از آنجا كه محور اصلى مباحث، نشانه‌هاى ظهور است، در سوم، به معناى علامت و نشانه اشاره شده و چون در روايات مربوط به اين موضوع، واژگان ديگرى هم به كار رفته، بعد از پرداختن به مفهوم علامت، علامت در قرآن و حديث، اقسام علامت و نشانه سمبليك، توضيح داده شده است.
از آنجا كه محور اصلى مباحث، نشانه‌هاى ظهور است، در سوم، به معناى علامت و نشانه اشاره شده و چون در روايات مربوط به اين موضوع، واژگان ديگرى هم به كار رفته، بعد از پرداختن به مفهوم علامت، علامت در قرآن و حديث، اقسام علامت و نشانه سمبليك، توضيح داده شده است.
خط ۷۲: خط ۷۳:
2- تاريخچه منابعى كه اين احاديث را گزارش كرده‌اند.
2- تاريخچه منابعى كه اين احاديث را گزارش كرده‌اند.


رسول اكرم(ص) و ائمه(ع)، شيعه و بلكه همه مسلمانان را با فرهنگ انتظار تربيت كرده و از غيبت و ظهور حضرت مهدى(عج) به عنوان منجى، سخن گفته‌اند. اما در طول تاريخ گروه‌هايى درباره مصداق اين منجى، به انحراف كشيده شده و درباره افراد زيادى ادعاى مهدویت كرده‌اند كه پنجم، از گروه‌هايى كه چنين ادعاى درباره آن‌ها صورت گرفته، گفتگو كرده و هدف اصلى آن، آشنايى با عوامل و انگيزه‌هاى احتمالى جعل و تحريف در موضوع مهدویت است.
رسول اكرم(ص) و ائمه(ع)، شيعه و بلكه همه مسلمانان را با فرهنگ انتظار تربيت كرده و از غيبت و ظهور حضرت مهدى(عج) به عنوان منجى، سخن گفته‌اند. اما در طول تاريخ گروه‌هایى درباره مصداق اين منجى، به انحراف كشيده شده و درباره افراد زيادى ادعاى مهدویت كرده‌اند كه پنجم، از گروه‌هایى كه چنين ادعاى درباره آن‌ها صورت گرفته، گفتگو كرده و هدف اصلى آن، آشنايى با عوامل و انگيزه‌هاى احتمالى جعل و تحريف در موضوع مهدویت است.


بيشتر مؤلفان در منابع خود، فهرستى از علائم ظهور ارائه نكرده و آن‌ها را در قالب روايت بيان كرده‌اند. مؤلف با اشاره به اين كه تنها منبع كهن و معتبرى كه در كنار نقل روايات، ليستى از نشانه‌ها به دست داده، كتاب ارشاد شيخ مفد است، از اين رو، كار او را در ميان منابع متقدم و معتبر شيعه، استثناء دانسته و ششم را، به بيان فهرست ارائه شده توسط وى اختصاص داده است.
بيشتر مؤلفان در منابع خود، فهرستى از علائم ظهور ارائه نكرده و آن‌ها را در قالب روايت بيان كرده‌اند. مؤلف با اشاره به اين كه تنها منبع كهن و معتبرى كه در كنار نقل روايات، ليستى از نشانه‌ها به دست داده، كتاب ارشاد شيخ مفد است، از اين رو، كار او را در ميان منابع متقدم و معتبر شيعه، استثناء دانسته و ششم را، به بيان فهرست ارائه شده توسط وى اختصاص داده است.


در برخى از منابع روايى، نشانه‌هاى ظهور، با علامت‌هاى نزدیک شدن قيامت آميخته شده و لذا در هفتم، به مقايسه مواردى از اين علائم كه به «اشراط الساعه» نيز معروف شده‌اند، در منابع دو فرقه، پرداخته شده است.
در برخى از منابع روايى، نشانه‌هاى ظهور، با علامت‌هاى نزدیک شدن قيامت آميخته شده و لذا در هفتم، به مقايسه مواردى از اين علائم كه به «اشراط الساعه» نيز معروف شده‌اند، در منابع دو فرقه، پرداخته شده است.


فصل دوم در شش گفتار، به نقد و بررسى اخبار و روايات مربوط به خروج پرچم‌هايى پيش از ظهور، قتل نفس زكيه، خروج سفيانى، طلوع خورشيد از غرب، قيام خراسانى و ظهور سيد حسنى پرداخته كه نتيجه آن چنين است:
فصل دوم در شش گفتار، به نقد و بررسى اخبار و روايات مربوط به خروج پرچم‌هایى پيش از ظهور، قتل نفس زكيه، خروج سفيانى، طلوع خورشيد از غرب، قيام خراسانى و ظهور سيد حسنى پرداخته كه نتيجه آن چنين است:


1- روايات مربوط به بيرون آمدن پرچم‌هاى سياه از سمت مشرق و خراسان، دو دسته‌اند:
1- روايات مربوط به بيرون آمدن پرچم‌هاى سياه از سمت مشرق و خراسان، دو دسته‌اند:
خط ۸۶: خط ۸۷:
ب) بخش ديگر كه كلمه مهدى(ع) در آن‌ها وجود دارد، به دسته اول ارجاع و با آن تفسير مى‌شوند، بنابراین «رايات سود»، نشانه ظهور مهدى(ع) نيست.
ب) بخش ديگر كه كلمه مهدى(ع) در آن‌ها وجود دارد، به دسته اول ارجاع و با آن تفسير مى‌شوند، بنابراین «رايات سود»، نشانه ظهور مهدى(ع) نيست.


2- از ميان روايات مربوط به كشته شدن نفس زكيه، تنها چند خبر اهميت دارند كه تنها دو يا سه روايت آن قابل پذيرش‌اند. با اين حال، احتمال كشته شدن انسانى پاك سيرت كه مرگ او نشانه‌اى براى ظهور به شمار آيد، منتفى نيست.
2- از ميان روايات مربوط به كشته شدن نفس زكيه، تنها چند خبر اهميت دارند كه تنها دو يا سه روايت آن قابل پذيرش‌اند. با اين حال، احتمال كشته شدن انسانى پاک سيرت كه مرگ او نشانه‌اى براى ظهور به شمار آيد، منتفى نيست.


3- مهم‌ترين نشانه‌اى كه براى ظهور گفته مى‌شود، خروج سفيانى است و هر چند ابهام‌هاى مربوط به دخالت امويان و عباسيان در اين اخبار جدى است؛ ولى نمى‌توان اصل موضوع آن را انكار كرد.
3- مهم‌ترين نشانه‌اى كه براى ظهور گفته مى‌شود، خروج سفيانى است و هر چند ابهام‌هاى مربوط به دخالت امويان و عباسيان در اين اخبار جدى است؛ ولى نمى‌توان اصل موضوع آن را انكار كرد.
خط ۱۰۶: خط ۱۰۷:
2- سايت خبرى آينده روشن.
2- سايت خبرى آينده روشن.


 
{{مهدویت}}
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:کلام و عقاید]]
[[رده:کلام و عقاید]]
[[رده: مباحث خاص کلامی]]
[[رده: مباحث خاص کلامی]]
[[رده:امام مهدی(عج)]]