نشانههای یار و چکامه انتظار: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'فيض كاشانى' به 'فيض كاشانى ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ظهور (ابهام زدایی)' به 'ظهور (ابهامزدایی)') |
||
(۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13486J1.jpg | |||
| عنوان =نشانههای یار و چکامههای انتظار | |||
| عنوانهای دیگر =دریافتی جدید از نشانههای ظهور و آفاق انتظار | |||
| پدیدآوران = | |||
[[علیزاده، مهدی]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 224/4 /ع8ن5 | |||
| موضوع = | |||
| | شعر فارسی - مجموعهها | ||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شعر مذهبی - مجموعهها | شعر مذهبی - مجموعهها | ||
محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - | ||
محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - شعر | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - شعر | ||
مهدویت - انتظار | مهدویت - انتظار | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | مسجد مقدس جمکران | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1388 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13486AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =4 | ||
| شابک =978-964-6705-59-3 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13486 | |||
| کتابخوان همراه نور =13486 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|انتظار (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| علائم ظهور (ابهامزدایی)}} | |||
'''نشانههای یار و چکامه انتظار''': دريافتى جديد از نشانههاى ظهور و آفاق انتظار، اثر فارسى مهدى عليزاده که علايم ظهور امام مهدى(عج) و فضيلت انتظار را بيان كرده و در سال 1379ش نوشته شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با مقدمه مؤلف در بيان شيوه ولادت حضرت مهدى(عج) آغاز شده و مطالب در سه فصل، سه مبحث را دنبال كرده است: | |||
# نشانههاى ظهور | |||
# ضرورت و چيستى انتظار و وظايف ناشى از آن | |||
# اشعار مربوط به انتظار. | |||
نویسنده با استفاده از آيات قرآن و احاديث شيعه و عامه، ابتدا نشانههاى دور و نزديك ظهور را بررسى مىكند؛ سپس اعتقاد به مهدى و ايمان به غيب، معنا، مفهوم و فضيلت انتظار و وظايف منتظران ظهور آن حضرت را توضيح مىدهد؛ در پايان اشعارى در وصف حضرت مهدى(ع) آمده است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در فصل اول، پيش از سخن در مورد علايم ظهور و اقسام آن كه به نشانههاى متصل و منفصل تقسسم شده است، براى روشن شدن چرايى لزوم بحث از نشانههاى ظهور و نيز مرزهاى مفهومى واژه مركب «علايم ظهور»، سه نكته يادآورى شده است: | در فصل اول، پيش از سخن در مورد علايم ظهور و اقسام آن كه به نشانههاى متصل و منفصل تقسسم شده است، براى روشن شدن چرايى لزوم بحث از نشانههاى ظهور و نيز مرزهاى مفهومى واژه مركب «علايم ظهور»، سه نكته يادآورى شده است: | ||
#ضرورت آگاهى از علايم ظهور. | |||
#جداسازى نشانهها از شرايط و اسباب. | |||
#تفكيك علايم از «اشراط الساعه» | |||
مؤلف، ضمن ارايه نكاتى پيرامون نفس زكيه، سيد حسنى، يمانى و دجال در منابع شيعه و عامه، توجه خود را به دو نكته معطوف كرده است: | مؤلف، ضمن ارايه نكاتى پيرامون نفس زكيه، سيد حسنى، يمانى و دجال در منابع شيعه و عامه، توجه خود را به دو نكته معطوف كرده است: | ||
# بازنمايى حجم انبوه مدارک و مستندات نشانههاى ظهور در تراث روايى اسلامى. | |||
# طرح نكاتى درباره نشانههاى ظهور كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ از جمله تقسيم آن به علايم پسينى و پيشينى. | |||
نویسنده در دوم، ضمن برشمردن ايمان به غيبب به عنوان اولين شاخص تقوى، به تعريف ايمان پرداخته و بعد از بيان بُعد حمايتى وجود امام مهدى(عج)، اميد را كليد موفقيت و شاهراه پيروزى معرفى كرده است. | |||
وى با استدلال به روايات، انتظار را دشوارترين تكاليف شرعى دانسته و بعد از ريشه يابى اين تكليف، علل دشوارى آن را در چهار محور خلاصه كرده است: | وى با استدلال به روايات، انتظار را دشوارترين تكاليف شرعى دانسته و بعد از ريشه يابى اين تكليف، علل دشوارى آن را در چهار محور خلاصه كرده است: | ||
# آراستگى به عدالت و تقوا. | |||
# بردبارى و پايدارى. | |||
# بهرهمندى از دينشناسى بنيادين. | |||
# لزوم اصلاح طلبى و ظلم ستيزى. | |||
فصل پايانى، به ذكر پارهاى از آثار منظوم بزرگانى همچون [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]]، عراقى، الهى قمشهاى و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) كه در وصف آن محبوب دور از نظر سروده شده، اختصاص يافته است. | |||
فصل پايانى، به ذكر پارهاى از آثار منظوم بزرگانى همچون [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]] ، عراقى، الهى قمشهاى و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) كه در وصف آن محبوب دور از نظر سروده شده، اختصاص يافته است. | |||
اين فصل به منظور تعميق پيوندهاى عاطفى با امام مهدى(عج) و در راستاى وظايف و اهداف مورد اشاره در فصل دوم طراحى شده است. | اين فصل به منظور تعميق پيوندهاى عاطفى با امام مهدى(عج) و در راستاى وظايف و اهداف مورد اشاره در فصل دوم طراحى شده است. | ||
خط ۹۶: | خط ۷۶: | ||
پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد. | پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد. | ||
== منابع == | == منابع مقاله == | ||
# مقدمه و متن كتاب. | |||
# پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليهالسلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاعرسانى اسلامى مرجع، ج1 ص607. | |||
{{مهدویت}} | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[سیمای امام مهدی(عج) در آیینه شعر عربی (همراه با توضیح و ترجمه برخی از آنها)]] | |||
[[سیمای مهدی موعود عجّلاللهفرجه در آئینه شعر فارسی]] | |||
[[كاروان شعر عاشورا]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۸
نشانههای یار و چکامههای انتظار | |
---|---|
پدیدآوران | علیزاده، مهدی (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | دریافتی جدید از نشانههای ظهور و آفاق انتظار |
ناشر | مسجد مقدس جمکران |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1388 ش |
چاپ | 4 |
شابک | 978-964-6705-59-3 |
موضوع | شعر فارسی - مجموعهها
شعر مذهبی - مجموعهها محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - شعر مهدویت - انتظار |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 224/4 /ع8ن5 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نشانههای یار و چکامه انتظار: دريافتى جديد از نشانههاى ظهور و آفاق انتظار، اثر فارسى مهدى عليزاده که علايم ظهور امام مهدى(عج) و فضيلت انتظار را بيان كرده و در سال 1379ش نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف در بيان شيوه ولادت حضرت مهدى(عج) آغاز شده و مطالب در سه فصل، سه مبحث را دنبال كرده است:
- نشانههاى ظهور
- ضرورت و چيستى انتظار و وظايف ناشى از آن
- اشعار مربوط به انتظار.
نویسنده با استفاده از آيات قرآن و احاديث شيعه و عامه، ابتدا نشانههاى دور و نزديك ظهور را بررسى مىكند؛ سپس اعتقاد به مهدى و ايمان به غيب، معنا، مفهوم و فضيلت انتظار و وظايف منتظران ظهور آن حضرت را توضيح مىدهد؛ در پايان اشعارى در وصف حضرت مهدى(ع) آمده است.
گزارش محتوا
در فصل اول، پيش از سخن در مورد علايم ظهور و اقسام آن كه به نشانههاى متصل و منفصل تقسسم شده است، براى روشن شدن چرايى لزوم بحث از نشانههاى ظهور و نيز مرزهاى مفهومى واژه مركب «علايم ظهور»، سه نكته يادآورى شده است:
- ضرورت آگاهى از علايم ظهور.
- جداسازى نشانهها از شرايط و اسباب.
- تفكيك علايم از «اشراط الساعه»
مؤلف، ضمن ارايه نكاتى پيرامون نفس زكيه، سيد حسنى، يمانى و دجال در منابع شيعه و عامه، توجه خود را به دو نكته معطوف كرده است:
- بازنمايى حجم انبوه مدارک و مستندات نشانههاى ظهور در تراث روايى اسلامى.
- طرح نكاتى درباره نشانههاى ظهور كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ از جمله تقسيم آن به علايم پسينى و پيشينى.
نویسنده در دوم، ضمن برشمردن ايمان به غيبب به عنوان اولين شاخص تقوى، به تعريف ايمان پرداخته و بعد از بيان بُعد حمايتى وجود امام مهدى(عج)، اميد را كليد موفقيت و شاهراه پيروزى معرفى كرده است.
وى با استدلال به روايات، انتظار را دشوارترين تكاليف شرعى دانسته و بعد از ريشه يابى اين تكليف، علل دشوارى آن را در چهار محور خلاصه كرده است:
- آراستگى به عدالت و تقوا.
- بردبارى و پايدارى.
- بهرهمندى از دينشناسى بنيادين.
- لزوم اصلاح طلبى و ظلم ستيزى.
فصل پايانى، به ذكر پارهاى از آثار منظوم بزرگانى همچون شيخ بهايى، فيض كاشانى، عراقى، الهى قمشهاى و امام خمينى(ره) كه در وصف آن محبوب دور از نظر سروده شده، اختصاص يافته است.
اين فصل به منظور تعميق پيوندهاى عاطفى با امام مهدى(عج) و در راستاى وظايف و اهداف مورد اشاره در فصل دوم طراحى شده است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.
پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليهالسلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاعرسانى اسلامى مرجع، ج1 ص607.