فرهنگ انتظار: تفاوت میان نسخهها
({{مهدویت}}←وابستهها) |
|||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[نغمه عاشقی (ده مجلس پیرامون شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره)]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۰
فرهنگ انتظار | |
---|---|
پدیدآوران | فاطمینیا، سید عبدالله (نویسنده) |
ناشر | انتشارات رسائل |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1375 |
چاپ | اول |
موضوع | دعاها,مهدویت-- انتظار,محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، ۲۵۵ق.- |
کد کنگره | BP۲۶۷/۸/ف۲ف۴ |
فرهنگ انتظار تألیف سید عبدالله فاطمینیا، این نوشتار، شرحی است بر دعایِ غیبتِ امام زمان(عج) سید بن طاووس درباره اهمیت و شأن این دعا گفته است:
«بر حذر باش از اینکه خواندن این دعا را مهمل بگذاری؛ ما به راستی اهمیت آن را شناختيم از فضل خدا -جلّ جلاله- که ما را بدان اختصاص داده، پس اعتماد کن بر آن.» (جمال الاسبوع، ص ۵۲۱)
یکی از مهمترین مسایل و فواید اين دعا، نکتهها و ظرایفِ مربوط به انتظار است. در این دعای شریف، ویژگیهای اخلاقی و فکریِ یک منتظر به زیبایی ترسیم شده است و یک منتظر، آنگاه منتظرِ واقعي حضرت مهدی(عج) محسوب میشود که خود را از نظر قول، فعل و فکر با مضامینِ عالیِ این نيایش تطبیق دهد. این دعا از دو طریق از نایب اولِ امام عصر، شیخ ابوعمر و عثمان بن سعید عمروی روایت شده است.
مؤلف اثر، پس از ترجمه لفظیِ جملههای دعا، به شرح و تبیین مفاهیم اصلی آن پرداخته و در این کار از کتابهای تفسیر و حدیث بهره برده است.
فهرست:
خدا خود را چگونه به بندگان میشناساند؟ یک نکته نحوی، اقوالِ مفسرین، گفتار زمخشری، گفتار فخر رازی، گفتار بیضاوی، گفتار علامه طباطبایی، معنای احتصاصی علم غیب به خدا، اصل دعا.[۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص227-228
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتابشناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش