ابر پاییزی تأویل پیشگویی‌های نوستر آداموس و روایات دینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| شابک =964-6938-52-3 | | شابک =964-6938-52-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13616 | ||
| کتابخوان همراه نور =13616 | | کتابخوان همراه نور =13616 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:آگاهی از غیب، پیامبران، نبوت]] | [[رده:آگاهی از غیب، پیامبران، نبوت]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | [[رده:امام مهدی(عج)]] | ||
[[رده: | [[رده:اردیبهشت (1401)]] | ||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۵
| ابر پاییزی: تأویل پیشگویی‌های نوستر آداموس و روایات دینی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نیمروزی، رسول (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | ابر پاییزی، تأویل و تفسیر پیشگویی‌های نوسترآداموس درباره آخرالزمان تاویل پیشگویی‌های نوستر آداموس و روایات دینی |
| ناشر | هلال |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-6938-52-3 |
| موضوع | اسلام - پیش گوییها
پیش گوییها محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - نوسترآداموس 1503 - 1566م. [مستعار] - پیش گوییها - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BF 1815 /ن9ن9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ابر پاييزى تأویل و پيشگویى‌هاى نوستر آداموس و روايات دينى اثر رسول نيمروزى، سعى در تأویل متن اصلى پيشگویى‌هاى نوستر آداموس در باب ظهور حضرت مهدى موعود(ع) و مقايسه آن با متون اصيل اسلامى دارد.
کتاب به زبان فارسی و در سال 1386ش نوشته شده و عنوان ديگر آن «تأویل و تفسير پيشگویى‌هاى نوستر آداموس درباره آخرالزمان» مى‌باشد.
عنوان کتاب برگرفته از حديثى از امام صادق(ع) است كه جمع شدن ياران قائم(ع) نزد آن حضرت را به ابر پاييزى تشبيه كرده‌اند.
رویكرد غرب مسيحى به موضوع آخرالزمان و گفتگو از «آرماگدون» در طى سى سال اخير، بيش از هر زمان آثار هنرى ساخته شده بر اساس پيشگویى‌هاى نوستر آداموس را بر سر زبان‌ها انداخته و این امر باعث اهمیت این اثر شده است.
ساختار
کتاب با دو مقدمه از مؤلف آغاز شده و مطالب در نه فصل ارائه گرديده است.
مباحث، درپى اثبات این مطلب است كه تفسير و تأویل پيشگویى‌ها بر اساس روش تأویل هرمنوتیکى، بيش از هر زمان، پرده از واقعيات و مفاهيم مورد نظر نوستر آداموس برداشته و مؤلف درپى نشان دادن قرابت آن برداشت‌ها با دريافت‌هاى منبعث از روايات دينى و اسلامى است.
در این اثر، علاوه بر نظريه هرمنوتیکى كه حوزه‌هایى چون تفسير کتاب مقدس، روش‌شناسى عام لغوى، علم درك مبانى روش‌شناختى علوم انسانى و پديدارشناسى انديشه را شامل مى‌شود، از نظريه زبان‌شناختى كنتراستيو يا علم تحليل مقابله‌اى نيز استفاده شده است.
مؤلف سعى بر آن دارد تا تعابير و ارجاعاتى را كه از طريق متفكران غربى و مفسران مسلمان مى‌تواند در مورد سانتورى‌هاى خارق‌العاده نوستر آداموس صورت گيرد را مشخص نموده و این ارجاعات را با توجه به رویدادهاى تاريخى تفسير و تعبير نمايد.
سوءبرداشت و سوءاستفاده‌ها از پيشگویى‌هاى «نوستر آداموس»، مؤلف را به گردآورى و ارائه وجهى متفاوت و منصفانه از این اثر واداشته است.
گزارش محتوا
مؤلف در مقدمات خود ضمن ارائه توضيحاتى پيرامون اثر خویش، به ريشه‌يابى و توضيح هرمنوتیک و علم تأویل، از ديدگاه فلاسفه و بزرگانى همچون هایدگر، افلاطون و ارسطو پرداخته و معتقد است پيچيدگى عمل تأویل و نحوه استوار شدن آن به قوه فاهمه و فهم، با بررسى دو وجه تأویل؛ يعنى گفتن و تبيين، آشكار مى‌شود.[۱]
فصل اول کتاب به دنبال نشانه‌شناسى ظهور منجى موعود از ديدگاه شيعه، به بررسى علائم ظهور و روايات وارده در این زمینه، از جمله دو واقعه عظيم كه قبل از ظهور امام عصر(عج) رخ خواهد داد و كاملاً با تفاسير نوستر آداموس و مكاشفه «يوحنا» در انجيل همخوانى دارند- كه عبارتند از: براندازى حكومت شام به رهبرى «عثمان سفيانى» و شنيده شدن صيحه آسمانى- مى‌پردازد.[۲]
فصل دوم، در دو قسمت، به تحقيق پيرامون علم هرمنوتیک، تفسير و تأویل پرداخته است:
الف) بررسى مفهوم نص و ارائه نكاتى درباره تفسير و تأویل قرآن كريم و روايات اسلامى[۳].
ب) بيان تأویل‌ها و تفاسيرى درباره نشانه‌ها، حوادث و رویدادهاى پيش از ظهور منجى موعود(عج)، كه در روايات اسلامى وارد شده و تطبيق آنها با گفته‌هاى نوستر آداموس[۴].
فصل سوم، با اشاره به این نكته كه یکى از مهم‌ترين جنبه‌هاى زبان‌شناختى در بررسى متون دينى، وجود ابهامات و مفاهيمى است كه ممكن است یکى با ديگرى در تناقض بوده و یکديگر را نفى كنند و نه تنها مصاديق و مفاهيم متفاوتى را القاء نموده، بلكه ذهن مخاطب را دچار اغتشاش و ترديد نمايند، لذا مؤلف با توجه به اينكه این مسأله، یکى از ظريف‌ترين جنبه‌هاى نظرى بررسى مباحث مربوط به موعودشناسى و ظهور منجى موعود است، به رمزشناسى و معناشناسى متون مربوط به آخرالزمان مى‌پردازد.[۵]
فصل چهارم[۶] و پنجم[۷]، مختصرى از تاريخ زندگانى و شرح حال نوستر آداموس به همراه تأثير اديان يهوديت و مسيحيت بر افكار وى را بيان مى‌كند.
وى در 14 دسامبر 1503م در شهر سن رى فرانسه به دنيا آمد. او نزد پدربزرگ خود كه يهودى بوده، ولى بر اثر وجود دادگاه تفتيش عقايد مجبور شده بود از ترس جان، به دين مسيحيت درآيد، زبان‌هاى عربى، لاتين، يونانى و علوم پزشكى، داروسازى و ستاره‌شناسى را آموخت.[۸]
در این فصل، به کتاب‌هایى كه به بيان زندگى‌نامه این پيشگو مى‌پردازند از جمله «تاريخ، زندگى و وصيت‌نامه میشل دو نوسترآداموس» و «تاريخ و تاريخ‌شناسى پرووانسى» نيز اشاره شده است.
فصل ششم، درپى تأویل و تفسير هرمنوتیکى سانتورى‌هاى نوسترآداموس، نوشته‌هاى او را آورده و تفاسير خود از آنها را نيز بيان كرده است؛ به عنوان مثال این گفته كه «از كشور عربى خوشبخت، شخصى قدرتمند و مسلط به شريعت محمد(ص) زاده خواهد شد، اسپانيا را به دردسر انداخته و بر گرانادا مستولى مى‌شود و توسط دريا بر مردم ليوكوزيا ظفر مى‌يابد.» را منطبق بر حضرت مهدى(عج) تفسير كرده است.[۹]
فصل هفتم، به پيدايش مسيحيت و نقش فلسفه انتظار در آن مى‌پردازد. به عقيده مؤلف، برخى متفكران مسيحى از جمله «شعاير ماثر» براین موضوع تأكيد كرده‌اند كه ظهور مسيحيت و زمینه‌هایى كه برای قيام حضرت عيسى(ع) فراهم شد، در حقيقت به واسطه مكاشفات آخرالزمانى و درونى تفكر يهوديت درباره ملكوتى كه فرا مى‌رسد به وجود آمده است.[۱۰]
فصل هشتم از حواريونى چون پولس، يوحنا و نيز ايوب نبى(ع) به عنوان معماران و مناديان آخرالزمان ياد كرده و به بيان گفته‌ها و اعمال آنها پرداخته است.[۱۱]
فصل نهم، به پيشگویى‌هاى عمده نوسترآداموس درباره آخرالزمان و تطبيق آنها با رویدادهاى تاريخى اختصاص دارد[۱۲].
مؤلف درپى پاسخ به این سؤال كه پيشگویى‌هاى نوستر آداموس چه ربطى به دين اسلام و تفاسير خاص شيعه در باب امام زمان(ع) دارد؟ علم هرمنوتیک را مطالعه درباره نوعى فهم و برداشت از متون تاريخى و كليدى تعريف كرده و با كسانى كه آنرا نوعى تفسير به رأى مى‌دانند مخالف است؛ زيرا به عقيده او فهم و دستاورد بشرى از لحاظ فكرى صرفاً محدود به زمان و مكان نبوده و ممكن است یک پيشگو، قبل از وقوع اتفاقى، بر بسيارى از اتفاقات و پديده‌ها اشراف داشته باشد.
وضيت کتاب
فهرست مطالب در ابتدا[۱۳] و فهرست منابع در انتهاى کتاب[۱۴] آمده است. پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع و توضيح برخى عبارات اختصاص دارد.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.