زنده روزگاران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (افزودن ناوبری) |
جز (رده ترتیبی) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک =964-6058-56-6 | | شابک =964-6058-56-6 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13509 | ||
| کتابخوان همراه نور =13509 | | کتابخوان همراه نور =13509 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۸
| زنده‌ی روزگاران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فریدونی، حسین (نویسنده) |
| ناشر | نشر آفاق |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1381 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-6058-56-6 |
| موضوع | طول عمر
طول عمر - جنبه‌های مذهبی محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - طول عمر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/4 /ف4ز9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زنده روزگاران، جستارى در ديرزيستى امام عصر(عج) اثر حسين فريدونى، به مسأله عمر طولانى امام زمان(عج) از منظر علمى و تحليلى نگاه كرده است.
كتاب به زبان فارسى و در سال 1381ش نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب، مسأله «زيست طولانى» را در دو بخش، و هر بخش در چندين فصل، مورد بررسى و تحليل قرار داده است:
در بخش نخست، از دريچه علم به اين موضوع نگريسته شده و وجوه گوناگون مطلب، به مداقه نهاده شده است.
در بخش دوم، «زيست طولانى» از نگاه اديان و مذاهب و بالاخص آيين مقدس اسلام بررسى شده است.
كتاب، پاسخى است به يك مقاله در دائرةالمعارف آمريكا كه ترجمه آن توسط يكى از نشريات فارسى به چاپ رسيده است.
در اين مقاله آمده است كه حداكثر عمر انسان بين 110 تا 115 سال است و گزارش عمرهاى طولانى‌تر از اين مدت، از نظر علمى قابل اعتماد نيست و نویسنده در متن، شواهد و دلايل علمى زيادى بر امكان داشتن عمر طولانى براى موجودات مختلف، از جمله انسان اقامه كرده است.
نگارنده درپى آن است كه به تشريح و تبيين مسأله طول عمر طولانى امام زمان(عج) پرداخته و در ضمن بخش‌هايى، مسأله را از جوانب گوناگون در سطح دريافت همگان و به دور از زبان پيچيده تخصصى مورد بررسى قرار دهد.
گزارش محتوا
مقدمه، از دو نوشته اعتراض‌آميز از «احمد كسروى» و مقاله‌اى با عنوان «پيرى، واقعيتى كه بايد به درستى شناخته شده، به خوبى تحمل شود»، درباره زيست طولانى گفتگو كرده و بعد از منعكس كردن ديدگاه‌هاى معترضان و منكران در آن، آنها را نقد كرده است.
مؤلف با مطرح كردن اين نكته كه بحث درباره عمر طولانى و ديرزيستى، بحثى نيست كه بدون گفتگو از ريشه مسأله؛ يعنى عمر، حيات و زيست بتوان به آن پرداخت، در بخش نخست، فصل اول، به بيان ويژگى‌هاى حيات پرداخته است.
فصل دوم، تعيين دقيق ميزان عمر براى موجودات را كارى بسيار دشوار دانسته و به پاسخ به اين سؤال پرداخته كه آيا از نظر عقل و علم، مى‌توان براى عمر ميزانى تعيين كرد يا نه؟ در اين رابطه، مؤلف معتقد است، زمانى كه حقيقت حيات روشن نباشد و تعريف دقيق حيات غير ممكن، مطمئناً مشخص كردن حد نهايى عمر براى پديده‌ها نيز امكان‌پذير نخواهد بود.
در بررسى مسائل مربوط به حيات و طول عمر، يكى از جالب‌ترين موارد، امورى است كه با موازين معمولى و جارى انطباق ندارد. مؤلف در سوم، به دسته‌بندى اين رخدادها پرداخته و براى هر يك شواهدى آورده است؛ از جمله:
- دسته‌اى كه مؤيد معما بودن مسأله حيات است.
- مواردى كه عمدتاًً به هنگام وقوع حوادث ناگوار طبيعى همانند زلزله حادث مى‌گردد و يا گرفتار شدن در وضعيت ويژه باعث بروز آن مى‌شود.
- دسته‌اى كه از توانمندى‌هاى بالقوه انسان حكايت دارد كه در برخى به فعليت رسيده و باعث شگفتى شده است.
با توجه به اين نكته كه عوامل گوناگونى مى‌تواند در طولانى كردن يا كوتاه كردن عمر، دخيل باشند. چهارم، به بيان اين عوامل پرداخته است.
مؤلف ضمن بيان اين مطلب كه بين محتويات اين فصل و فصل قبل، ارتباط تنگاتنگى وجود دارد و شايد نتوان براى بسيارى از شواهد ارائه شده، مرزى تعيين كرد كه در كدام يك از اين دو باب قرار مى‌گيرند، در پنجم، به تلاش‌هايى كه در زمينه طولانى كردن عمر به عمل آمده، اشاره كرده است.
ششم و هفتم، اختصاص به گزارشاتى دارد كه مؤيد افزايش ميزان متوسط عمر در دنيا و وجود موجودات زنده با عمرهاى طولانى در روزگار فعلى است.
در هفتم، با اشاره به فرضيه نسبيت زمان البرت انيشتين، متن كامل مقاله‌اى كه موضوع مسافرت فضايى «گوردون كوپر» را چاپ كرده بود، آمده است.
بخش دوم، مسأله حيات بلند مدت در اديان و مذاهب را در سه فصل مورد بررسى قرار داده است:
اول، زيست طولانى در كتب آسمانى را مورد تحليل قرار داده و مؤلف قبل از بيان امور و آوردن شواهدى از كتب مقدس، به اجمال و اختصار، نظر خود در مورد اين كتب را بيان كرده و ميزان دست‌خوردگى در آنها را بررسى مى‌كند.
دوم، ابتدا با سيرى در روايات اسلامى، مسأله زيست طولانى را مستند ساخته و سپس به بحث تفصيلى درباره جنبه‌هاى گوناگون اين مسأله و ارائه شواهدى از متون اسلامى پرداخته است.
مؤلف در آخرين فصل، به قدرت روانى بر بدن اشاره كرده و در پايان چنين نتيجه‌گيرى مى‌كند كه حضرت ولى عصر(عج) به خاطر داشتن روحى توانا و قدرتمند، به اذن الهى و بدون دخالت عوامل تهديد كننده زندگى، قادر بوده كه به مقتضاى اصول فطرى، هزاران سال زندگى كرده و هر گاه خداوند اذن دهد، ظهور نمايند.
وضعيت كتاب
فهدرست مندرجات در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص517.