امام مهدی(عج) در قرآن
| امام مهدی(عج) در قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یوسفیان، مهدی (نویسنده) |
| ناشر | بنياد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 4 |
| شابک | 964-7428-367 |
| موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - مهدویت - انتظار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/4 /ی9الف8 |
امام مهدى(عج) در قرآن اثر مهدى يوسفيان، درصدد ارائه تصويرى از تفكر مهدويّت، ابعاد آن و ظهور منجى آخرالزمان در قرآن است.
بنياد فرهنگى حضرت مهدى(عج) در راستاى شناختن امام و راه، اهداف و وظايف منتظران مجموعه‌اى را به نام انتظار فراهم آورده تا به تبيين مباحث و موضوعات مختلف فرهنگ مهدويّت بپردازد و اثرهم بدين منظور تهيه و فراهم آمده است.
ساختار
يكى از مهم‌ترين ابزارى كه مى‌توان به واسطه آن به درك واقعى و عميق مضامين و مفاهيم آيات الهى نايل شد و از معارف ارزشمند آن بهره‌مند گرديد، همان تفسير صحيح آيات نورانى قرآن است. مراد از تفسير، مطالبى است كه از الفاظ و ظواهر كلام الهى و با انديشه و ژرف نگرى به دست مى‌آيد و نشانگر مراد و منظور ظاهرى آيات قرآن است. اما گاهى حقايقى وراى الفاظ و ظواهر است و تامل و دقت آدمى در آنها نيزكار ساز نيست، بلكه تنها روايات معصومين(ع) است كه از آنها پرده برمى دارد و اسرار آنها را آشكار مى‌سازد. به اين مرحله از فهم آيات كه دلالت به باطن قرآن دارد، تاويل گفته مى‌شود. و براى بهره‌مندى جامع و شايسته از قرآن بايد از هر دو اين‌ها استمداد جست. مؤلف چهارده آيه از قرآن كه در آنها به حضرت مهدى(ع) اشاره شده است، با توجه به مقدمات ياد شده، مطرح كرده است.
روش مؤلف، ابتدا آياتى مورد بررسى قرار مى‌گيرد كه به صورت تفسيرى به آن حضرت اشاره دارند و سپس آيات ديگر كه از جهت تاويل بر حضرت دلالت دارند، با توجه به روايات معصومين(ع) مورد ارزيابى قرار گرفته است.
گزارش محتوا
نویسنده در پيش‌گفتار به جايگاه معرفت و شناخت، مراتب معلوم، جامعيّت قرآن، تعريف تاويل و تفسير، جايگاه و فضيلت پيامبر اسلام(ص) و ائمه معصومين(ع) و شيوه‌هاى معرّفى قرآن مى‌پردازد. وى در مورد شيوه‌هاى معرّفى شخصيت‌ها، معتقد است كه قرآن از سه راه استفاده كرده است. معرفى با اسم، معرفى با عدد و تعداد؛ از جمله معرفى نقباى بنى اسرائيل و معرفى با صفت و ويژگى كه از اين روش قرآن براى معرفى پيامبر اكرم در سوره اعراف آيه 157 و معرفى امیرالمؤمنین(ع) در آيه انّما ولیكم الله و رسوله استفاده نموده است. شناساندن با صفت، بهترين راه معرّفى از طرق ديگرى مى‌باشد. و قرآن از اين روش به شكل‌هاى مختلف به وجود امام زمان(عج) و حكومت جهانى او اشاره نموده است. در ادامه مؤلف گلچينى از آيات مهدویت را استخراج و به شرح و تفسير آنها پرداخته است و بخشى از اين آيات كه به غيبت، ظهور و حكومت حضرت مهدى(عج) تاويل شده است، آورده و درصدد اثبات اين نكته برآمده كه آيات قرآن داراى تاويل هستند و تاويل حقيقى آنها با توجه به روايات نقل شده از معصومين(ع) مهدويّت است. بعضى از عناوين اين آيات: غلبه اسلام بر جميع اديان، خلافت مومنان وعده الهى (نور55/)، بندگان صالح وارثان زمين (انبياء105/)، امام، نعمت الهى (لقمان20/) ذخيره الهى بقيه الله (هود86/)، قيام قائم(فصلت53/)، تحقق وعده الهى (مريم75/) و هشدار نسبت به وقوع غيبت(ملك30/) نتيجه اين كه با اندكى تامّل در مى‌يابيم، آيات متعدد قرآن به پشتوانه روايات به مسئله حاكميّت جهانى مستضعفان و عدالت و رهبرى حضرت مهدى(عج) اشارت دارند.
گزارش وضعيت
پاورقى‌ها به آدرس احاديث و منابعى كه مطالب از آنها نقل شده، پرداخته است. در آغاز اثر، فهرست مطالب و در آخر فهرست كتبى كه در مورد آيات مهدويّت از ديگر نويسندگان تألیف شده است، آمده است.
منبع
كتاب حاضر