طاهری، حبیبالله: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح منظومه سبزواری (ابهام زدایی)' به 'شرح منظومه سبزواری (ابهامزدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'طاهری آکردی (ابهام زدایی)' به 'طاهری آکردی (ابهامزدایی)') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{کاربردهای دیگر|طاهری (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|طاهری (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|طاهری آکردی ( | {{کاربردهای دیگر|طاهری آکردی (ابهامزدایی)}} | ||
'''حبيبالله طاهرى آکردی''' (1328-1401ش)، مشهور به طاهری مازندرانی، استاد حوزه و دانشگاه، ریاست دانشکده فقه و فلسفه پردیس قم | '''حبيبالله طاهرى آکردی''' (1328-1401ش)، مشهور به طاهری مازندرانی، استاد حوزه و دانشگاه، ریاست دانشکده فقه و فلسفه پردیس قم |
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۱
نام | طاهری، حبیبالله |
---|---|
نامهای دیگر | آیتالله حبیبالله طاهری آکردی |
نام پدر | حسين |
متولد | 1328 ش |
محل تولد | روستای آكرد واقع در نكاء مازندران |
رحلت | 25 اسفند 1401 قم |
اساتید | اعتمادى |
برخی آثار | سیمای آفتاب: سیری در زندگانی حضرت مهدی علیهالسلام |
کد مؤلف | AUTHORCODE00271AUTHORCODE |
حبيبالله طاهرى آکردی (1328-1401ش)، مشهور به طاهری مازندرانی، استاد حوزه و دانشگاه، ریاست دانشکده فقه و فلسفه پردیس قم
ولادت
در سال 1328ش، در روستایى به نام آكرد، واقع در هزار جريب از توابع شهرستان نكاء در مازندران، در خانوادهاى روحانى متولد شد.
تحصیلات
در سن پنج سالگى قرآن را در مدت دو ماه، در محضر پدرش شيخ حسين طاهرى فراگرفت و سپس به خواندن كتب فارسى در نزد پدر ادامه داد تا اينكه در تيرماه 1342ش پدرش به رحمت ايزدى پيوست. او به همت مادرش در 23 آذر همان سال، به حوزه علميه شهرستان نكاء در مازندران كه زير نظر حضرت آيتالله حاج شيخ على ليموندهى بود، رفت و در سال 43 به حوزه علميه كوهستان رفته و در سال 45 به حوزه علميه مشهد و از سال 48 به حوزه علميه قم وارد شد.
از جمله اساتيد فقه و اصول ايشان عبارتند از آقايان: صلواتى، اعتمادى، فاضل لنكرانى، نورى همدانى و... و در خارج، آيات عظام:ميرزا هاشم آملى، سيد محمدرضا گلپايگانى، محمد فاضل لنكرانى، ناصر مكارم شيرازى و...
اساتيد فلسفه و عرفان ايشان، آقايان: انصارى شيرازى، مصباح يزدى، جوادى آملى، حسن زاده آملى و... مىباشند.
ايشان در دانشگاه، در سال 1367ش، در رشته الهیات موفق به اخذ دكترا رتبه استاديارى شد و در همان سال به عنوان عضو هيأت علمى در دانشگاه تهران برگزيده و در 25 اسفند 1383ش، موفق به اخذ درجه دانشيارى از دانشگاه تهران شد.[۱]
ايشان علاوه بر تدريس به صورت خصوصى از همان اوايل طلبگى، در سال 1367ش در حوزه علميه قم به صورت عمومى به تدريس فلسفه و اصول (كتابهايى مانند نهاية الحكمة علامه طباطبايى، شرح منظومه سبزوارى و رسائل شيخ انصارى) مشغول شد و سپس مكاسب شيخ انصارى در فقه و كفاية الاصول آخوند خراسانى را مكرر تدريس كرد و همچنان اين تدريس ادامه دارد. در دانشگاه نيز گرايشهاى مختلف علوم انسانى مانند (عقايد، تاريخ اسلام، فقه، قواعد فقه اصول فقه، منطق، تفسير، علوم قرآنى، اخلاق، انقلاب و ريشهها و...) را تدريس مىكند.[۲]
وفات
سرانجام در شامگاه 25 اسفند 1401 ش پس از تحمل یک دوره بیماری در شهرستان قم دار فانی را وداع گفت[۳] و دو روز بعد پیکر ایشان از مسجد امام حسن عسکری(ع) به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلاماللهعلیها تشییع پس از اقامه نماز بر پیکر ایشان توسط آیتالله حسینی بوشهری به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
- بررسی مبانی فرهنگ غرب و پیامدهای آن
- درسهایی از کلام جدید
- مجموعه مقالات اعتقادی
- مجموعه مقالات سیاسی
- مجموعه مقالات فقهی، حقوقی
- سیری در مسائل خانواده
- درسهایی از اخلاق اسلامی یا آداب سیر و سلوک
- شرحی بر حقوق مدنی در پنج جلد
- سیمای آفتاب: شرحی بر زندگانی حضرت مهدی(عج)
- ۵۰ درس پیرامون عالم پس از مرگ و....[۵]
پانويس
منابع مقاله
- صفحه پدیدآور در پايگاه انديشوران حوزه.
- مقالات حبیبالله طاهری در پایگاه مجلات نورمگز
- دانشگاه تهران
- کارشناسان علوم اسلامی و انسانی در وبگاه مرکز پژوهش و سنجش افکار صدا و سیما
- رحلت آیتالله «حبیبالله طاهری» مازندرانی، خبرگزاری مهر، ۲۶ اسفند ۱۴۰۱
- تصاویر/ تشییع پیکر مرحوم آیتالله حبیبالله طاهری آکردی در قم، خبرگزاری رسمی حوزه، ۲۷ اسفند ۱۴۰۱