تحفه امام مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وضعيت كتاب == ' به '== وضعيت كتاب == ') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
مجموعه سخنان، توقیعات و ادعیه حضرت بقیه الله ارواحنا له الفداء | مجموعه سخنان، توقیعات و ادعیه حضرت بقیه الله ارواحنا له الفداء | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[خادمی شیرازی، محمد]] ( | [[خادمی شیرازی، محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 51/2 /خ2ت3 | | کد کنگره =BP 51/2 /خ2ت3 | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-6968-51-1 | | شابک =964-6968-51-1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13673 | |||
| کتابخوان همراه نور =13673 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تحفه امام مهدى(عج)، مجموعه فرمايشات، توقيعات و ادعيه حضرت صاحب‌الزمان(ع)'''، اثر محمد خادمى | '''تحفه امام مهدى(عج)، مجموعه فرمايشات، توقيعات و ادعيه حضرت صاحب‌الزمان(ع)'''، اثر [[خادمی شیرازی، محمد|محمد خادمى شيرازى]]، مجموعه كاملى است از سخنان، توقيعات و دعاهاى امام عصر(عج)، همراه با ترجمه و شرح برخى از آنها كه به زبان فارسی و در سال 1376ش، تدوين گرديده است. | ||
ذكر مجموعه كلمات آخرين حجت خداوند، با ترجمه | ذكر مجموعه كلمات آخرين حجت خداوند، با ترجمه فارسی و بعضا با شرح مختصر، از لحظات قبل از ولادت آن حضرت تا روزهاى اول ظهور كه در ساير كتب به‌طور پراكنده بيان شده، باعث اهميت اين اثر شده است. | ||
== ساختار == | ==ساختار== | ||
دو مقدمه از [[مهدی‌پور، | دو مقدمه از [[مهدی‌پور، علیاکبر|على‌اكبر مهدى‌پور]] و مؤلف، آغازگر مباحث بوده و مطالب در چهار فصل ارائه گرديده است. | ||
نویسنده، مجموعه گفتارها و نوشتارهاى مربوط به امام زمان(عج) را به ترتيب زمانى، از لحظات پيش از ولادت تا روزهاى نخستين ظهور، جمع‌آورى كرده و در برخى موارد، توضيحات مختصرى پيرامون هريك ارائه كرده است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مقدمه مهدى‌پور، ضمن اشاره مختصرى به بزرگانى كه بخشى از گفتارها، نوشتارها، نيايش‌ها و ديگر معارف وارده از پيشگاه حضرت بقيةالله(عج) را در آثار خود ذكر كرده‌اند، از جمله: [[شيخ صدوق]]، | مقدمه مهدى‌پور، ضمن اشاره مختصرى به بزرگانى كه بخشى از گفتارها، نوشتارها، نيايش‌ها و ديگر معارف وارده از پيشگاه حضرت بقيةالله(عج) را در آثار خود ذكر كرده‌اند، از جمله: [[شيخ صدوق]]، [[مفید، محمد بن محمد|مفيد]]، [[طوسی، محمد بن حسن|طوسى]]، [[طبرسی، فضل بن حسن|امين‌الاسلام طبرسى]]، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]، [[علامه مجلسى]] و همچنين كتاب‌هایى كه به‌طور مستقل در اين رابطه به رشته تحرير درآمده، مانند: الرسائل و التوقيعات حميرى، رساله مهديه تاج العلماء، الصحيفة المبارکة المهدية مجتهدى سجستانى و... اهميت توجه به نيايش‌هاى حضرت بقيةالله و اهتمام برخى غير مسلمانان، از جمله پرفسور هنرى كربن به اين مطلب را خاطرنشان كرده است. | ||
مؤلف در مقدمه، به علل اختصاص آثار خويش به حضرت ولى عصر(عج) اشاره كرده است، از جمله: غفلت | مؤلف در مقدمه، به علل اختصاص آثار خويش به حضرت ولى عصر(عج) اشاره كرده است، از جمله: غفلت شیعیان از ايشان، تبليغات دشمنان ولايت، ويژگى‌هاى برنامه‌هاى آن حضرت، تحولى كه در جهان در سايه قيام ايشان پديد مى‌آيد و... | ||
فصل اول، به بيانات حضرت بقيةالله(عج) لحظاتى پيش از تولد تا آغاز غيبت صغرى اختصاص داشته و شامل سخنان ايشان در رحم مادر، پس از تولد، در ساعات اوليه ولادت، در خدمت پدر بزرگوارشان در خطاب به احمد بن اسحق و سعد بن عبدالله اشعرى قمى و سخن ايشان در كنار بدن مقدس [[امام حسن عسکری(ع)]] مى‌شود. | فصل اول، به بيانات حضرت بقيةالله(عج) لحظاتى پيش از تولد تا آغاز غيبت صغرى اختصاص داشته و شامل سخنان ايشان در رحم مادر، پس از تولد، در ساعات اوليه ولادت، در خدمت پدر بزرگوارشان در خطاب به احمد بن اسحق و سعد بن عبدالله اشعرى قمى و سخن ايشان در كنار بدن مقدس [[امام حسن عسکری(ع)]] مى‌شود. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۲: | ||
مؤلف، با اشاره به اينكه يكى از عنايات بزرگ امام زمان(عج)، راهنمايى‌هاى ايشان در زمان غيبتشان مى‌باشد؛ همان توقيعاتى كه به افتخار مردان برجسته‌اى مانند نواب خاصه در زمان غيبت صغرى و يا [[شيخ مفيد]]، شرف صدور يافته كه طى آنها حضرت ولى عصر(عج) نيازهاى اخروى و دنيوى مردم را در ارتباط با دين و بندگى بيان فرموده و حتى يكى از آنها مى‌تواند احتياجات مردم را تأمين كند. در فصل دوم، ضمن بيان توقيعات و فرمان‌هاى صادرشده از ناحيه مقدسه، با رعايت اختصار، به ترجمه و شرح آنها پرداخته است. | مؤلف، با اشاره به اينكه يكى از عنايات بزرگ امام زمان(عج)، راهنمايى‌هاى ايشان در زمان غيبتشان مى‌باشد؛ همان توقيعاتى كه به افتخار مردان برجسته‌اى مانند نواب خاصه در زمان غيبت صغرى و يا [[شيخ مفيد]]، شرف صدور يافته كه طى آنها حضرت ولى عصر(عج) نيازهاى اخروى و دنيوى مردم را در ارتباط با دين و بندگى بيان فرموده و حتى يكى از آنها مى‌تواند احتياجات مردم را تأمين كند. در فصل دوم، ضمن بيان توقيعات و فرمان‌هاى صادرشده از ناحيه مقدسه، با رعايت اختصار، به ترجمه و شرح آنها پرداخته است. | ||
مؤلف، با انتقاد از برخى نويسندگان معاصر كه از ترجمه و شرح برخى از توقيعات؛ | مؤلف، با انتقاد از برخى نويسندگان معاصر كه از ترجمه و شرح برخى از توقيعات؛ مثلاًتوقيعى كه به افتخار جناب محمد بن عثمان براى بعضى از شیعیان در پاسخ به سؤلات آنان صادر گرديده است، به‌عنوان اينكه چون ما در زمان غيبت بسرمى‌بريم و لزوما بايد تقيه كنيم، خوددارى كرده‌اند، با ذكر دلايلى، ترجمه و شرح آنها را لازم مى‌داند، از جمله اينكه: | ||
#يكى از پايه‌هاى محكم اجتهادى ما، همان اخبار و احاديث رسيده از اهل‌بيت(ع) است؛ | #يكى از پايه‌هاى محكم اجتهادى ما، همان اخبار و احاديث رسيده از اهل‌بيت(ع) است؛ | ||
#لازمه ننوشتن اين حقايق، فراموش شدن وجود مقدس امام عصر(عج) است؛ | #لازمه ننوشتن اين حقايق، فراموش شدن وجود مقدس امام عصر(عج) است؛ | ||
#همه | #همه شیعیان مى‌دانند كه بايد در زمان غيبت از نواب عامه تقليد نمود؛ | ||
#تمام | #تمام جواب‌هایى كه آن وجود مقدس داده‌اند، در رساله‌هاى عمليه بيان شده و بنابراین بهتر است فرمايشات ايشان گفته شود. | ||
فصل سوم، به ذكر، ترجمه و شرح بيانات حضرت بقيةالله(عج) كه در روزهاى اول پس از ظهور ايراد خواهند فرمود و با استفاده از روايات، به دست آمده، اختصاص دارد. | فصل سوم، به ذكر، ترجمه و شرح بيانات حضرت بقيةالله(عج) كه در روزهاى اول پس از ظهور ايراد خواهند فرمود و با استفاده از روايات، به دست آمده، اختصاص دارد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۹: | ||
#زنده كردن سنت‌هاى ازبين‌رفته اسلام و بازگرداندن آنها به جاى اوليه خود. | #زنده كردن سنت‌هاى ازبين‌رفته اسلام و بازگرداندن آنها به جاى اوليه خود. | ||
فصل چهارم، به ذكر، ترجمه و در برخى موارد، توضيح مختصرى راجع به ادعيه مختلف نقل‌شده از حضرت بقيةالله(عج) در غيبت صغرى و كبرى پرداخته است؛ | فصل چهارم، به ذكر، ترجمه و در برخى موارد، توضيح مختصرى راجع به ادعيه مختلف نقل‌شده از حضرت بقيةالله(عج) در غيبت صغرى و كبرى پرداخته است؛ دعاهایى از جمله: زيارت آل ياسين، دعاى فرج، امام غايب، علوى مصرى، زيارت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و رجبيه، صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانى و... | ||
مؤلف در اين كتاب، به اعتراف خود، از خرمن علمى علما و بزرگان شيعه استفاده كرده و خود چيز تازه‌اى به آنها نيفزوده است. | مؤلف در اين كتاب، به اعتراف خود، از خرمن علمى علما و بزرگان شيعه استفاده كرده و خود چيز تازه‌اى به آنها نيفزوده است. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۸: | ||
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد. | پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد. | ||
== منابع مقاله == | ==منابع مقاله== | ||
1. مقدمه و متن كتاب؛ | 1. مقدمه و متن كتاب؛ | ||
2. پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(ع) و | 2. پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(ع) و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج 1، ص320. | ||
{{مهدویت}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۳
| تحفه امام مهدی(عج) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خادمی شیرازی، محمد (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | تحفه امام مهدی علیه‌السلام: مجموعه فرمایشات، توقیعات و ادعیه حضرت صاحب الزمان(عج) مجموعه سخنان، توقیعات و ادعیه حضرت بقیه الله ارواحنا له الفداء |
| ناشر | موعود عصر(عج) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1383 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-6968-51-1 |
| موضوع | احادیث شیعه
دعاها محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - توقیعات مهدویت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 51/2 /خ2ت3 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تحفه امام مهدى(عج)، مجموعه فرمايشات، توقيعات و ادعيه حضرت صاحب‌الزمان(ع)، اثر محمد خادمى شيرازى، مجموعه كاملى است از سخنان، توقيعات و دعاهاى امام عصر(عج)، همراه با ترجمه و شرح برخى از آنها كه به زبان فارسی و در سال 1376ش، تدوين گرديده است.
ذكر مجموعه كلمات آخرين حجت خداوند، با ترجمه فارسی و بعضا با شرح مختصر، از لحظات قبل از ولادت آن حضرت تا روزهاى اول ظهور كه در ساير كتب به‌طور پراكنده بيان شده، باعث اهميت اين اثر شده است.
ساختار
دو مقدمه از على‌اكبر مهدى‌پور و مؤلف، آغازگر مباحث بوده و مطالب در چهار فصل ارائه گرديده است.
نویسنده، مجموعه گفتارها و نوشتارهاى مربوط به امام زمان(عج) را به ترتيب زمانى، از لحظات پيش از ولادت تا روزهاى نخستين ظهور، جمع‌آورى كرده و در برخى موارد، توضيحات مختصرى پيرامون هريك ارائه كرده است.
گزارش محتوا
مقدمه مهدى‌پور، ضمن اشاره مختصرى به بزرگانى كه بخشى از گفتارها، نوشتارها، نيايش‌ها و ديگر معارف وارده از پيشگاه حضرت بقيةالله(عج) را در آثار خود ذكر كرده‌اند، از جمله: شيخ صدوق، مفيد، طوسى، امين‌الاسلام طبرسى، فيض كاشانى، علامه مجلسى و همچنين كتاب‌هایى كه به‌طور مستقل در اين رابطه به رشته تحرير درآمده، مانند: الرسائل و التوقيعات حميرى، رساله مهديه تاج العلماء، الصحيفة المبارکة المهدية مجتهدى سجستانى و... اهميت توجه به نيايش‌هاى حضرت بقيةالله و اهتمام برخى غير مسلمانان، از جمله پرفسور هنرى كربن به اين مطلب را خاطرنشان كرده است.
مؤلف در مقدمه، به علل اختصاص آثار خويش به حضرت ولى عصر(عج) اشاره كرده است، از جمله: غفلت شیعیان از ايشان، تبليغات دشمنان ولايت، ويژگى‌هاى برنامه‌هاى آن حضرت، تحولى كه در جهان در سايه قيام ايشان پديد مى‌آيد و...
فصل اول، به بيانات حضرت بقيةالله(عج) لحظاتى پيش از تولد تا آغاز غيبت صغرى اختصاص داشته و شامل سخنان ايشان در رحم مادر، پس از تولد، در ساعات اوليه ولادت، در خدمت پدر بزرگوارشان در خطاب به احمد بن اسحق و سعد بن عبدالله اشعرى قمى و سخن ايشان در كنار بدن مقدس امام حسن عسکری(ع) مى‌شود.
مؤلف، با اشاره به اينكه يكى از عنايات بزرگ امام زمان(عج)، راهنمايى‌هاى ايشان در زمان غيبتشان مى‌باشد؛ همان توقيعاتى كه به افتخار مردان برجسته‌اى مانند نواب خاصه در زمان غيبت صغرى و يا شيخ مفيد، شرف صدور يافته كه طى آنها حضرت ولى عصر(عج) نيازهاى اخروى و دنيوى مردم را در ارتباط با دين و بندگى بيان فرموده و حتى يكى از آنها مى‌تواند احتياجات مردم را تأمين كند. در فصل دوم، ضمن بيان توقيعات و فرمان‌هاى صادرشده از ناحيه مقدسه، با رعايت اختصار، به ترجمه و شرح آنها پرداخته است.
مؤلف، با انتقاد از برخى نويسندگان معاصر كه از ترجمه و شرح برخى از توقيعات؛ مثلاًتوقيعى كه به افتخار جناب محمد بن عثمان براى بعضى از شیعیان در پاسخ به سؤلات آنان صادر گرديده است، به‌عنوان اينكه چون ما در زمان غيبت بسرمى‌بريم و لزوما بايد تقيه كنيم، خوددارى كرده‌اند، با ذكر دلايلى، ترجمه و شرح آنها را لازم مى‌داند، از جمله اينكه:
- يكى از پايه‌هاى محكم اجتهادى ما، همان اخبار و احاديث رسيده از اهل‌بيت(ع) است؛
- لازمه ننوشتن اين حقايق، فراموش شدن وجود مقدس امام عصر(عج) است؛
- همه شیعیان مى‌دانند كه بايد در زمان غيبت از نواب عامه تقليد نمود؛
- تمام جواب‌هایى كه آن وجود مقدس داده‌اند، در رساله‌هاى عمليه بيان شده و بنابراین بهتر است فرمايشات ايشان گفته شود.
فصل سوم، به ذكر، ترجمه و شرح بيانات حضرت بقيةالله(عج) كه در روزهاى اول پس از ظهور ايراد خواهند فرمود و با استفاده از روايات، به دست آمده، اختصاص دارد.
در يكى از اين خطبه‌ها، حضرت، مردم را به چند اصل حياتى دعوت مى‌نمايد:
- ايمان به خدا و اطاعت از دستوراتش؛
- اعتقاد به رسول اكرم(ص) و فرمانبردارى از ايشان؛
- عمل به قرآن و احكام سعادت‌بخش آن؛
- نابود ساختن باطل و مبارزه با آن؛
- زنده كردن سنت‌هاى ازبين‌رفته اسلام و بازگرداندن آنها به جاى اوليه خود.
فصل چهارم، به ذكر، ترجمه و در برخى موارد، توضيح مختصرى راجع به ادعيه مختلف نقل‌شده از حضرت بقيةالله(عج) در غيبت صغرى و كبرى پرداخته است؛ دعاهایى از جمله: زيارت آل ياسين، دعاى فرج، امام غايب، علوى مصرى، زيارت اميرالمؤمنين(ع) و رجبيه، صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانى و...
مؤلف در اين كتاب، به اعتراف خود، از خرمن علمى علما و بزرگان شيعه استفاده كرده و خود چيز تازه‌اى به آنها نيفزوده است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله
1. مقدمه و متن كتاب؛
2. پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(ع) و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج 1، ص320.