مأة وصية للإمام علي(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (←‏منابع مقاله: {{امام علی علیه‌السلام}})
     
    (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.  
    مقدمه و متن کتاب.
     
    {{امام علی علیه‌السلام}}


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۴۸: خط ۵۰:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:حدیث]]
    [[رده:متون احادیث]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:امام علی(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۴

    مأة وصية للإمام علي(ع)
    مأة وصية للإمام علي(ع)
    پدیدآوراندخیل، احمد علی (نويسنده)
    ناشردارالمرتضی
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1421ق. = 2001م.
    چاپدوم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /د3م2 / 140/5 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    100 وصية للإمام علي(ع)، تألیف احمد علی دخیل (معاصر)، مشتمل بر یک‌صد توصیه و وصیت منثور و منظوم امام علی(ع) خطاب به فرزندان، اصحاب و عموم مردم با هدف ارشاد و اصلاح بشریت تا پایان عالم است.

    کتاب با زندگی‌نامه مختصر امام علی(ع) آغاز شده است. نویسنده، سخن از امام علی(ع) را از حوصله مجلدات و از حد شمار خارج می‌داند؛ چراکه اگر همه درختان قلم و همه دریاها جوهر و انس و جن نویسنده و محاسبه‌گر شوند، نمی‌توانند فضائل امیرالمؤمنین(ع) را شمارش کنند. لذا در این مجال، اجمالی از حیات و سیره و مناقب آن حضرت ذکر شده است[۱]‏.

    نویسنده، جایگاه امام علی(ع) در عهد خلفای سه‌گانه را به‌منزله ناصح امینی می‌داند که مصلحت اسلام و مسلمین را نصب عین خود قرار داده است[۲]‏. در ادامه مقدمه، به برخی از مناقب حضرت در آیات و روایات[۳]‏ و در انتهای مقدمه، به مراتب والای عبادت، زهد، سخاوت، علم و فصاحت امیرالمؤمنین علی(ع) اشاره شده است[۴]‏.

    وصایای امام علی(ع) با ترساندن از مرگ آغاز شده است. آن حضرت یاد مرگ را سبب و عامل توجه به آخرت و فرمانبری انسان دانسته‌اند: «اگر آنچه را رفتگان شما دیده‌اند مى‌دیدید، هر آینه بى‌تاب مى‌شدید و وحشت مى‌کردید و حرف‌شنوى مى‌داشتید و فرمان مى‌بردید. امّا آنچه آنها دیده‌اند، از شما پوشیده است و زود باشد که پرده فروافتد»[۵].

    دومین وصیت، کلامی فصیح در دعوت به آخرت است: «آخرین منزل، رویاروى شماست و مرگ پشت سرتان و با آواز خود شما را به پیش مى‌راند؛ سبکبار شوید تا برسید؛ زیرا آنان که از پیش رفته‌اند، چشم به راه شما واپس‌ماندگانند»[۶].

    دعوت به آخرت، ذم دنیا، دعوت به زهد، تقوای الهی، آمادگی برای مرگ، نهی از سوء ظن، کثرت کلام، معصیت و وصیت و نصیحت حسنین(ع) و عبدالله بن عباس و... از جمله موضوعات وصایای امام علی(ع) است.

    از وصیت 89 به بعد، وصایای منظوم امام(ع) در توصیه به مکارم اخلاق، صبر، تربیت فرزندان، توصیه به تقوا و مانند آن است[۷].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص7
    2. ر.ک: همان، ص12
    3. ر.ک: همان، ص12
    4. ر.ک: همان، ص17-15
    5. ر.ک: متن کتاب، ص19
    6. ر.ک: همان، ص20
    7. ر.ک: همان، ص119-117

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها