ما نزل من القرآن في علي بن أبيطالب علیهالسلام: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیهالسلام') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{اشتباه نشود|ما نزل من القرآن فی علی علیهالسلام}} | |||
'''ما نزل من القرآن في علي بن أبيطالب(ع)،''' تألیف [[رازی، احمد بن محمد|احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی]]، محدث و مفسر و فقیه حنفی، که در قرن ششم و هفتم هجری قمری میزیسته است. این کتاب با تحقیق [[موسوی مقرم، حسنین|سید حسنین موسوی مقرم]] به چاپ رسیده است. | '''ما نزل من القرآن في علي بن أبيطالب(ع)،''' تألیف [[رازی، احمد بن محمد|احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی]]، محدث و مفسر و فقیه حنفی، که در قرن ششم و هفتم هجری قمری میزیسته است. این کتاب با تحقیق [[موسوی مقرم، حسنین|سید حسنین موسوی مقرم]] به چاپ رسیده است. | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
| ما نزل من القرآن فی علی بن أبی طالب علیهالسلام | |
|---|---|
| پدیدآوران | رازی، احمد بن محمد (نویسنده)
موسوی مقرم، حسنین (محقق) مکتبة العتبة العباسیة المقدسة (مصحح) |
| ناشر | العتبة العباسیة المقدسة. مکتبة و دار مخطوطات |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1434ق. = 2013م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | /ر2م2 / 37/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ما نزل من القرآن في علي بن أبيطالب(ع)، تألیف احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی، محدث و مفسر و فقیه حنفی، که در قرن ششم و هفتم هجری قمری میزیسته است. این کتاب با تحقیق سید حسنین موسوی مقرم به چاپ رسیده است.
مؤلف، توانسته است در طی مطالعات قرآنی و بررسی شأن نزول آیات و آنچه پیرامون نزول قرآن در احادیث و کتب پیشینیان آمده است، گزارشی از آیات نازلشده پیرامون امیرالمؤمنین على بن ابیطالب(ع) را ارائه دهد. تعداد این آیات بیش از صدوپنجاه آیه است[۱] و با تأملی در این آیات دریافته میشود که فضیلتهای ارزشمند و درجات رفیعی که کلام خداوند درباره امیر مؤمنان(ع) آورده، بىنظیر است و جایگاه قدسى آن حضرت را در قله فضائل بشرى نمایان میکند.
مؤلف، شأن نزول این آیات را بهقدری روشن میدانسته که نیازی به ذکر حدیث و سند و بررسی آنها ندیده و در کمال اختصار، این آیات را آورده است.
البته با وجود همان اختصار، راهنمایی مفید برای پژوهشگران است که تفصیل را از کتابهای تفسیر و حدیث به دست آورند.[۲]