اصبغ بن نباته: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''اَصبَغ بن نُباته تمیمی حَنْظلی مُجاشِعی'''، از اصحاب [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان]] و امام حسن علیهماالسّلام است. | '''اَصبَغ بن نُباته تمیمی حَنْظلی مُجاشِعی'''، از اصحاب [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان]] و امام حسن علیهماالسّلام است. از اعضای شرطة الخمیس محسوب می‌شد. | ||
==اصبغ در کلام بزرگان== | ==اصبغ در کلام بزرگان== | ||
[[عجلی، احمد بن عبدالله|عجلى]] مى‌گوید: «او اهل کوفه، تابعى و ثقه است». ابن سعد مى‌گوید: «او از شمار نخبه شیعیان و مسؤول پاسداران [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان]] بود». ابن حبان مى‌گوید: «او شیفته دوستى امیرمؤمنان بود؛ لذا سخنانى دارد که عجیب مى‌نماید و موجب مى‌گردد تا او را نادیده بگیرند»، ولى ابن عدى مى‌گوید: «اگر راوى وى ثقه باشد به نظر نمى‌رسد در پذیرفتن روایت او مشکلى باشد؛ عمده اشکال در روایت کنندگان از اوست که باید دقت شود». | [[عجلی، احمد بن عبدالله|عجلى]] مى‌گوید: «او اهل کوفه، تابعى و ثقه است». [[ابن سعد، محمد بن سعد|ابن سعد]] مى‌گوید: «او از شمار نخبه شیعیان و مسؤول پاسداران [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان]] بود». ابن حبان مى‌گوید: «او شیفته دوستى امیرمؤمنان بود؛ لذا سخنانى دارد که عجیب مى‌نماید و موجب مى‌گردد تا او را نادیده بگیرند»، ولى ابن عدى مى‌گوید: «اگر راوى وى ثقه باشد به نظر نمى‌رسد در پذیرفتن روایت او مشکلى باشد؛ عمده اشکال در روایت کنندگان از اوست که باید دقت شود». | ||
استاد بزرگوار آقاى خویى- طاب ثراه- مى‌گوید: | استاد بزرگوار آقاى [[خویی، سید ابوالقاسم|خویى]]- طاب ثراه- مى‌گوید: «[[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] گفته است که او از پیشگامان سلف صالح است.- همچنین مى‌گوید:- اصبغ بن نباته مجاشعى از صحابه خاص [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان علیه‌السّلام]] بود و سال‌ها پس از ایشان زندگى کرد. عهدنامه مالک و وصیت حضرت به فرزندش محمد را او روایت کرده است. او از جمله ده نفرى است که [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان علیه‌السّلام]] آنان را براى حضور نزد خویش فراخواند و آنان را با نام و به عنوان خواص مورد ثقه خویش یاد کرد». | ||
او در رشته‌هاى علوم اسلامى به ویژه فقه و تفسیر، صاحب نظر و داراى روایات فراوانى است<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص372</ref>. | او در رشته‌هاى علوم اسلامى به ویژه فقه و تفسیر، صاحب نظر و داراى روایات فراوانى است<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص372</ref>. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، | معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش. | ||
{{امام علی علیه‌السلام}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۶
| اصبغ بن نباته | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | اصبغ بن نباته تمیمى، حنظلى، کوفى |
| نسب | تمیمى، حنظلى، کوفى |
| نام پدر | نباته |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | امام علی(ع) و امام حسن(ع) |
اَصبَغ بن نُباته تمیمی حَنْظلی مُجاشِعی، از اصحاب امیرمؤمنان و امام حسن علیهماالسّلام است. از اعضای شرطة الخمیس محسوب می‌شد.
اصبغ در کلام بزرگان
عجلى مى‌گوید: «او اهل کوفه، تابعى و ثقه است». ابن سعد مى‌گوید: «او از شمار نخبه شیعیان و مسؤول پاسداران امیرمؤمنان بود». ابن حبان مى‌گوید: «او شیفته دوستى امیرمؤمنان بود؛ لذا سخنانى دارد که عجیب مى‌نماید و موجب مى‌گردد تا او را نادیده بگیرند»، ولى ابن عدى مى‌گوید: «اگر راوى وى ثقه باشد به نظر نمى‌رسد در پذیرفتن روایت او مشکلى باشد؛ عمده اشکال در روایت کنندگان از اوست که باید دقت شود».
استاد بزرگوار آقاى خویى- طاب ثراه- مى‌گوید: «نجاشى گفته است که او از پیشگامان سلف صالح است.- همچنین مى‌گوید:- اصبغ بن نباته مجاشعى از صحابه خاص امیرمؤمنان علیه‌السّلام بود و سال‌ها پس از ایشان زندگى کرد. عهدنامه مالک و وصیت حضرت به فرزندش محمد را او روایت کرده است. او از جمله ده نفرى است که امیرمؤمنان علیه‌السّلام آنان را براى حضور نزد خویش فراخواند و آنان را با نام و به عنوان خواص مورد ثقه خویش یاد کرد».
او در رشته‌هاى علوم اسلامى به ویژه فقه و تفسیر، صاحب نظر و داراى روایات فراوانى است[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص372
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.