امام حسین(ع) الگوی زندگی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:امام حسین(ع) using HotCat) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موضع‌گیری ' به 'موضع‌گیری ') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[احمدی، حبیب‌الله]] ( | [[احمدی، حبیب‌الله]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| موضوع =حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. | | موضوع =حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = فاطیما | ||
| مکان نشر = ایران - قم | | مکان نشر = ایران - قم | ||
| سال نشر = 1393ش | | سال نشر = 1393ش | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در بخش دوم، برخى فضایل امام حسین(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. مهم‌ترین فضیلت آن است که پس از آنکه رسول‌الله(ص) در حدیث ثقلین عترت خویش را عدل و همتای قرآن معرفی نمودند، از آن حضرت سؤال شد منظور از عترت چه کسانی می‌باشند، فرمودند: منظور من حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین است که نهمین آنها مهدی است. با این بیان حسین(ع) همتای قرآن است<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>. | در بخش دوم، برخى فضایل امام حسین(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. مهم‌ترین فضیلت آن است که پس از آنکه رسول‌الله(ص) در حدیث ثقلین عترت خویش را عدل و همتای قرآن معرفی نمودند، از آن حضرت سؤال شد منظور از عترت چه کسانی می‌باشند، فرمودند: منظور من حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین است که نهمین آنها مهدی است. با این بیان حسین(ع) همتای قرآن است<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>. | ||
در بخش سوم که انگیزه اصلى نوشتار را شکل | در بخش سوم که انگیزه اصلى نوشتار را شکل میدهد، به موضعگیرىهاى امام در برابر جریانهاى اجتماعى پرداخته شده است. نویسنده، این کلام را که موضع‌گیری‌های امامان به صفات و خصوصیات خود آنان بازگشت دارد، سخنی بی‌پایه می‌داند و معتقد است خاستگاه این تفاوت‌ها به ظرفیت‌ها و شرایط متفاوت جریان‌های اجتماعی هر زمان بازگشت دارد؛ به‌گونه‌ای که امام حسین(ع) در زمان امام حسن(ع) همان موضع‌گیری امام حسن را دارد و امام حسن نیز اگر در شرایط امام حسین زندگی می‌نمود، همان موضع‌گیری امام حسین(ع) را پیش می‌گرفت. اینکه برخی می‌نگارند امام حسین(ع) صلح را برنمی‌تابید و به امام حسن(ع) انتقاد می‌نمود که چرا با معاویه مصالحه نموده است، سخنی بی‌پایه و بی‌اساس و ناشی از شناخت صحیح نداشتن از ویژگی‌های امامان است<ref>ر.ک: همان، ص78-77</ref>. در ادامه این فصل، نهضت شکوهمند امام حسین(ع) در سه محور زمینه‌ها، انگیزه‌ها و نتیجه‌ها مورد مداقه قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص80-79</ref>. | ||
مباحثی چون فضیلت گریه بر حسین(ع)، ثواب زیارت آن حضرت، نهضت‌های پس از عاشورا و فرازهایی از زیارت امام حسین(ع) پایان‌بخش کتاب است. | مباحثی چون فضیلت گریه بر حسین(ع)، ثواب زیارت آن حضرت، نهضت‌های پس از عاشورا و فرازهایی از زیارت امام حسین(ع) پایان‌بخش کتاب است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
متن کتاب. | متن کتاب. | ||
{{سرور شهیدان}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱
| امام حسین(ع) الگوی زندگی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | احمدی، حبیب‌الله (نویسنده) |
| ناشر | فاطیما |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 6 |
| شابک | 964-91122-7-8 |
| موضوع | حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف3الف8 41/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
امام حسین(ع) الگوی زندگی، تألیف حبیب‌الله احمدی (متولد 1336ش)، تلاشی است در تبیین سیره، فضایل و موضع‌گیری‌های اجتماعی امام حسین(ع) و معرفی آن حضرت به‌عنوان الگو به نسل امروز است.
این نوشتار در پیشگفتار و سه بخش تنظیم شده است؛ بخش نخست، سیرى در زندگى امام حسین(ع)، شرح حال او از تولد و نام‌گذاری و پرورش در دامان علی(ع) و فاطمه(س) تا ازدواج و فرزندان آن حضرت و پاسخ به برخی شبهات مطرح‌شده است. شواهد تاریخی چهار پسر و دو دختر برای امام حسین(ع) ثبت نموده‌اند[۱]. در انتهای این بخش، داستان همسری شهربانو با استناد به منابع مختلف بادقت از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است[۲].
در بخش دوم، برخى فضایل امام حسین(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. مهم‌ترین فضیلت آن است که پس از آنکه رسول‌الله(ص) در حدیث ثقلین عترت خویش را عدل و همتای قرآن معرفی نمودند، از آن حضرت سؤال شد منظور از عترت چه کسانی می‌باشند، فرمودند: منظور من حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین است که نهمین آنها مهدی است. با این بیان حسین(ع) همتای قرآن است[۳].
در بخش سوم که انگیزه اصلى نوشتار را شکل میدهد، به موضعگیرىهاى امام در برابر جریانهاى اجتماعى پرداخته شده است. نویسنده، این کلام را که موضع‌گیری‌های امامان به صفات و خصوصیات خود آنان بازگشت دارد، سخنی بی‌پایه می‌داند و معتقد است خاستگاه این تفاوت‌ها به ظرفیت‌ها و شرایط متفاوت جریان‌های اجتماعی هر زمان بازگشت دارد؛ به‌گونه‌ای که امام حسین(ع) در زمان امام حسن(ع) همان موضع‌گیری امام حسن را دارد و امام حسن نیز اگر در شرایط امام حسین زندگی می‌نمود، همان موضع‌گیری امام حسین(ع) را پیش می‌گرفت. اینکه برخی می‌نگارند امام حسین(ع) صلح را برنمی‌تابید و به امام حسن(ع) انتقاد می‌نمود که چرا با معاویه مصالحه نموده است، سخنی بی‌پایه و بی‌اساس و ناشی از شناخت صحیح نداشتن از ویژگی‌های امامان است[۴]. در ادامه این فصل، نهضت شکوهمند امام حسین(ع) در سه محور زمینه‌ها، انگیزه‌ها و نتیجه‌ها مورد مداقه قرار گرفته است[۵].
مباحثی چون فضیلت گریه بر حسین(ع)، ثواب زیارت آن حضرت، نهضت‌های پس از عاشورا و فرازهایی از زیارت امام حسین(ع) پایان‌بخش کتاب است.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.