ابن عساکر، علی بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو')
     
    (۷۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR06372.jpg|بندانگشتی|ابن عساکر، علی بن حسن]]
    [[پرونده:NUR06372.jpg|بندانگشتی|ابن عساکر، علی بن حسن]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|ابن عساکر، علی بن حسن
    ! نام!! data-type="authorName" |ابن عساکر، علی بن حسن
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| ابوالقاسم ثقة الدین علی بن حسن دمشقی
    | data-type="authorOtherNames" | ابوالقاسم ثقةالدین علی بن حسن دمشقی


    اب‍ن‌ ع‍س‍اک‍ر، اب‍وال‍ق‍اس‍م‌ ث‍ق‍ة ال‍دی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ال‍ح‍س‍ن
    اب‍ن ع‍س‍اک‍ر، اب‍وال‍ق‍اس‍م ث‍ق‍ةال‍دی‍ن ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ن


    اب‍ن‌ ع‍س‍اک‍ر، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ال‍ح‍س‍ن‌
    اب‍ن ع‍س‍اک‍ر، ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |حسن
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |499ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |دمشق
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|571 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |571 ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |ابوطاهر حنايى، ابوالبركات بن عبدحارثى، سبيع بن قيراط
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[تاریخ مدینة دمشق]]
    |-class='articleCode'
     
    |کد مولف
    [[معجم الشيوخ (ابن عساکر)|معجم الشیوخ]]
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE6372AUTHORCODE
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06372AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''ابوالقاسم، على بن حسن بن هبةالله شافعى''' (499-571ق)، معروف به ابن عساكر، مورخ، محدث و سياح دمشقى،


    == معرفى اجمالى ==
    == ولادت ==
    در سال 499ق، متولد شد. او، از بزرگان فقهاى شافعى است و صاحب اشعارى نيز هست، اما در این زمینه چندان قوى نيست. ابن عساكر، به سبب حفظ و روايت احاديث بسيار، كثرت سفرهاى علمى و استفاده از مشايخ بزرگ در شهرهاى اسلامى و نيز تأليف اثر چشم‌گیر خود ([[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]])، در شمار یکى از بزرگ‌ترين حافظان حديث و نویسندگان تاريخ در روزگار خویش به شمار مى‌آيد. با توجه به سلسله نسب پدرش، احتمالا عنوان ابن عساكر مربوط به خانواده مادرى او بوده است.


    دوران زندگى او با انقراض سلاجقه شام و دوران حكمرانى نورالدين زنگى (569ق) و صلاح‌الدين ايوبى (589 ق) بر مناطق شام هم‌زمان بود. سياست این پادشاهان، مبارزه با تبليغات فاطمیون شيعى‌مذهب و حمايت از مذاهب اهل سنت بود، لذا گردآورى احاديث در این زمان سخت بالا گرفت و ابن عساكر نيز در این زمینه چهره‌اى درخشان شد.


    «ابوالقاسم، على بن حسن بن هبة الله شافعى»، معروف به ابن عساكر، مورخ، محدث و سياح دمشقى، در سال 499ق، متولد شد. او، از بزرگان فقهاى شافعى است و صاحب اشعارى نيز هست، اما در اين زمينه چندان قوى نيست. ابن عساكر، به سبب حفظ و روايت احاديث بسيار، كثرت سفرهاى علمى و استفاده از مشايخ بزرگ در شهرهاى اسلامى و نيز تأليف اثر چشم‌گير خود([[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]])، در شمار يكى از بزرگ‌ترين حافظان حديث و نويسندگان تاريخ در روزگار خويش به شمار مى‌آيد. با توجه به سلسله نسب پدرش، احتمالا عنوان ابن عساكر مربوط به خانواده مادرى او بوده است.
    ==تحصیلات==
    به لحاظ علمى، او از 6 سالگى در دمشق مشغول به تحصيل شد. در ابتدا نزد پدر، برادر بزرگ‌تر و خانواده مادرى‌اش فقه و حديث آموخت. از ديگر اساتيد او در دمشق مى‌توان به ابوطاهر حنايى، ابوالبركات بن عبدحارثى، سبيع بن قيراط و... اشاره كرد. پس از فوت پدر، به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه و ديگر حوزه‌هاى بغداد، حديث، فقه و نحو را آموخت.


    دوران زندگى او با انقراض سلاجقه شام و دوران حكمرانى نور الدين زنگى(569ق) و صلاح الدين ايوبى(589 ق) بر مناطق شام هم‌زمان بود. سياست اين پادشاهان، مبارزه با تبليغات فاطميون شيعى‌مذهب و حمايت از مذاهب اهل سنت بود، لذا گردآورى احاديث در اين زمان سخت بالا گرفت و ابن عساكر نيز در اين زمينه چهره‌اى درخشان شد.
    در سال 521ق، به حج رفت و در مكه و مدينه نيز احاديث زيادى شنيد. پس از چهار سال به بغداد بازگشت و در آن‌جا در محضر اساتيدى چون ابوالقاسم هبةالله بن حصين، ابوالحسن على بن عبدالواحد دينورى و هبةالله شروطى استفاده كرد تا آن‌جا كه معلومات و محفوظات و بينش علمى او باعث شگفتى بغداديان شد. او، در طول اقامتش در بغداد به ساير شهرهاى عراق نيز سفر كرد و با محدثان و حافظان حديث گفت و شنود كرد، سپس به دمشق بازگشت و در آن‌جا ازدواج كرد و صاحب فرزند شد. او، در دومین سفر خود عازم ایران شد(سال 529ق) و به شهرهاى مختلفى در ایران سفر كرد و سفر او 4 سال به طول انجامید.


    به لحاظ علمى، او از 6 سالگى در دمشق مشغول به تحصيل شد. در ابتدا نزد پدر، برادر بزرگ‌تر و خانواده مادرى‌اش فقه و حديث آموخت. از ديگر اساتيد او در دمشق مى‌توان به ابوطاهر حنايى، ابوالبركات بن عبدحارثى، سبيع بن قيراط و... اشاره كرد. پس از فوت پدر، به بغداد رفت و در مدرسه نظاميه و ديگر حوزه‌هاى بغداد، حديث، فقه و نحو را آموخت.
    او، در خراسان با [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|ابوسعد عبدالكريم سمعانى]]، صاحب کتاب [[الأنساب (سمعاني)|الانساب]] ديدار كرد و همراه او به نيشابور و هرات رفت. او، در این سفر، کتاب «الاربعين» البدانية را مشتمل بر روايت 40 حديث از چهل محدث در 40 شهر نوشت. ابن عساكر پس از 13 سال سفرهاى علمى مختلف با كوله‌بارى از شنيده‌ها و نوشته‌ها و تجارب به دمشق بازگشت. شمار افرادى كه در زمینه حديث ملاقات كرده بود به 1300 مرد و 80 زن رسيده. او پس از این سفرها، در سال 533ق، به تأليف و تصنيف و فعالیت‌های آموزشى پرداخت و این امر تا روزهاى آخر زندگانى وى ادامه داشت.


    در سال 521ق، به حج رفت و در مكه و مدينه نيز احاديث زيادى شنيد. پس از چهار سال به بغداد بازگشت و در آن‌جا در محضر اساتيدى چون ابوالقاسم هبة الله بن حصين، ابوالحسن على بن عبدالواحد دينورى و هبة الله شروطى استفاده كرد تا آن‌جا كه معلومات و محفوظات و بينش علمى او باعث شگفتى بغداديان شد. او، در طول اقامتش در بغداد به ساير شهرهاى عراق نيز سفر كرد و با محدثان و حافظان حديث گفت و شنود كرد، سپس به دمشق بازگشت و در آن‌جا ازدواج كرد و صاحب فرزند شد. او، در دومين سفر خود عازم ايران شد(سال 529ق) و به شهرهاى مختلفى در ايران سفر كرد و سفر او 4 سال به طول انجاميد.
    ابن عساكر، شاگردان زيادى داشت كه غالباً همه از فقيهان و بزرگان حديث در آن روزگار بودند. اگر چه ابن عساكر به حكومت بى‌اعتنا بود، اما به لحاظ رتبه علمى و تخصصش، مورد احترام شاهان بود. نورالدين زنگى، علاوه بر حمايت و تشویق ابن عساكر در جمع‌آورى [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]]، پس از تأسيس دار الحديث نوريه (اولین مركز تخصصى حديث)، سرپرستى آن را به وى واگذار نمود. ابن عساكر، در سال 571ق، در دمشق درگذشت و سلطان صلاح‌الدين ايوبى در تشييع جنازه وى حاضر شد و به امامت شيخ قطب‌الدين نيشابورى بر وى نماز خواند.


    او، در خراسان با ابوسعد عبدالكريم سمعانى، صاحب کتاب الانساب ديدار كرد و همراه او به نيشابور و هرات رفت. او، در اين سفر، کتاب«الاربعين» البدانية را مشتمل بر روايت 40 حديث از چهل محدث در 40 شهر نوشت. ابن عساكر پس از 13 سال سفرهاى علمى مختلف با كوله‌بارى از شنيده‌ها و نوشته‌ها و تجارب به دمشق بازگشت. شمار افرادى كه در زمينه حديث ملاقات كرده بود به 1300 مرد و 80 زن رسيده. او پس از اين سفرها، در سال 533ق، به تأليف و تصنيف و فعاليت‌هاى آموزشى پرداخت و اين امر تا روزهاى آخر زندگانى وى ادامه داشت.
    ==آثار==
    آثار و تأليفات ابن عساكر را بالغ بر 134 عنوان ذكر كرده‌اند كه غالب آنها در زمینه حديث، رجال و تاريخ است و در زير به برخى از آنها اشاره مى‌شود:


    ابن عساكر، شاگردان زيادى داشت كه غالبا همه از فقيهان و بزرگان حديث در آن روزگار بودند. اگر چه ابن عساكر به حكومت بى‌اعتنا بود، اما به لحاظ رتبه علمى و تخصصش، مورد احترام شاهان بود. نور الدين زنگى، علاوه بر حمايت و تشويق ابن عساكر در جمع‌آورى [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]]، پس از تأسيس دار الحديث نوريه(اولين مركز تخصصى حديث)، سرپرستى آن را به وى واگذار نمود. ابن عساكر، در سال 571ق، در دمشق درگذشت و سلطان صلاح الدين ايوبى در تشييع جنازه وى حاضر شد و به امامت شيخ قطب الدين نيشابورى بر وى نماز خواند.
    #[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]]: مهم‌ترين اثر ابن عساكر همین کتاب در 80 جلد است و فاصله زمانى پيش از اسلام تا قرن 6 قمرى را در بر گرفته است. این کتاب، جامع‌ترين کتاب در جغرافياى تاريخى و زندگى‌نامه دانشمندان، محدثان و حافظان حديث شهر دمشق است؛
    #الاربعون؛
    #مناقب الشباب؛
    #مجمع الشيوخ؛
    #الاطراف للسنن؛
    #تشريف يوم الجمعة؛
    #فضل اصحاب الحديث.


    == آثار ==
    {{سرور شهیدان}}


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    آثار و تأليفات ابن عساكر را بالغ بر 134 عنوان ذكر كرده‌اند كه غالب آنها در زمينه حديث، رجال و تاريخ است و در زير به برخى از آنها اشاره مى‌شود:


    1. [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]]: مهم‌ترين اثر ابن عساكر همين کتاب در 80 جلد است و فاصله زمانى پيش از اسلام تا قرن 6 قمرى را در بر گرفته است. اين کتاب، جامع‌ترين کتاب در جغرافياى تاريخى و زندگى‌نامه دانشمندان، محدثان و حافظان حديث شهر دمشق است؛
    [[تاریخ مدینة دمشق]]


    2. الاربعون؛
    [[تاریخ مدینة دمشق (تحقیق المنجد)]]


    3. مناقب الشباب؛
    [[تاريخ دمشق 360 - 555 ه (ابن قلانسي)]]


    4. مجمع الشيوخ؛
    [[معجم الشيوخ (ابن عساکر)]]


    5. الاطراف للسنن؛
    [[الأربعون البلدانية]]


    6. تشريف يوم الجمعة؛
    [[تبیین کذب المفتری]]


    7. فضل اصحاب الحديث.
    [[طرق حديث الغدير برواية ابن عساكر]]
     
     
    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    [[تاریخ مدینة دمشق]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[معجم الشیوخ]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[ترجمة ريحانة رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: الإمام الحسين عليه‌السلام من تاريخ مدينة دمشق]]  


    [[تبیین کذب المفتری]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[ترجمه الامام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام من تاریخ مدینه دمشق]]  


    [[طرق حدیث الغدیر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: راوی
    [[ترجمه الامام زین‌العابدین علی بن الحسین علیهماالسلام]]  


    [[ترجمه الامام علی بن ابیطالب علیه السلام من تاریخ مدینه دمشق]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[مختصر تاریخ دمشق لابن عساکر]]  


    [[ ترجمه الامام زین العابدین علی بن الحسین علیهما السلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[تهذيب تاريخ دمشق الكبير]]


    [[مختصر تاریخ دمشق لابن عساکر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[تاریخ دمشق الکبیر]]  


    [[ تاریخ دمشق الکبیر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[تبيين کذب المفتري فيما نسب إلي الإمام أبي‌الحسن الأشعري]]  


    [[ تهذيب [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]] الکبير]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[علي بن ابي‌طالب(ع) در ذوق مخالف: حکايتهایي بديع و شيرين از زبان مخالفين امام علي‌عليه‌السلام در مورد زندگانی امام علي(ع)]]  


    [[ تبيين کذب المفتري فيما نسب إلي الإمام أبي الحسن الأشعري]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[مجموع فیه]]


    [[ علي بن ابي طالب(ع) در ذوق مخالف: حکايتهايي بديع و شيرين از زبان مخالفين امام علي عليه السلام در مورد زندگاني امام علي(ع)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:عاشوراپژوهان]]
    [[رده:محدثان]]
    [[رده:مورّخان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶

    ابن عساکر، علی بن حسن
    نام ابن عساکر، علی بن حسن
    نام‌های دیگر ابوالقاسم ثقةالدین علی بن حسن دمشقی

    اب‍ن ع‍س‍اک‍ر، اب‍وال‍ق‍اس‍م ث‍ق‍ةال‍دی‍ن ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ن

    اب‍ن ع‍س‍اک‍ر، ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌

    نام پدر حسن
    متولد 499ق
    محل تولد دمشق
    رحلت 571 ق
    اساتید ابوطاهر حنايى، ابوالبركات بن عبدحارثى، سبيع بن قيراط
    برخی آثار تاریخ مدینة دمشق

    معجم الشیوخ

    کد مؤلف AUTHORCODE06372AUTHORCODE

    ابوالقاسم، على بن حسن بن هبةالله شافعى (499-571ق)، معروف به ابن عساكر، مورخ، محدث و سياح دمشقى،

    ولادت

    در سال 499ق، متولد شد. او، از بزرگان فقهاى شافعى است و صاحب اشعارى نيز هست، اما در این زمینه چندان قوى نيست. ابن عساكر، به سبب حفظ و روايت احاديث بسيار، كثرت سفرهاى علمى و استفاده از مشايخ بزرگ در شهرهاى اسلامى و نيز تأليف اثر چشم‌گیر خود (تاريخ دمشق)، در شمار یکى از بزرگ‌ترين حافظان حديث و نویسندگان تاريخ در روزگار خویش به شمار مى‌آيد. با توجه به سلسله نسب پدرش، احتمالا عنوان ابن عساكر مربوط به خانواده مادرى او بوده است.

    دوران زندگى او با انقراض سلاجقه شام و دوران حكمرانى نورالدين زنگى (569ق) و صلاح‌الدين ايوبى (589 ق) بر مناطق شام هم‌زمان بود. سياست این پادشاهان، مبارزه با تبليغات فاطمیون شيعى‌مذهب و حمايت از مذاهب اهل سنت بود، لذا گردآورى احاديث در این زمان سخت بالا گرفت و ابن عساكر نيز در این زمینه چهره‌اى درخشان شد.

    تحصیلات

    به لحاظ علمى، او از 6 سالگى در دمشق مشغول به تحصيل شد. در ابتدا نزد پدر، برادر بزرگ‌تر و خانواده مادرى‌اش فقه و حديث آموخت. از ديگر اساتيد او در دمشق مى‌توان به ابوطاهر حنايى، ابوالبركات بن عبدحارثى، سبيع بن قيراط و... اشاره كرد. پس از فوت پدر، به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه و ديگر حوزه‌هاى بغداد، حديث، فقه و نحو را آموخت.

    در سال 521ق، به حج رفت و در مكه و مدينه نيز احاديث زيادى شنيد. پس از چهار سال به بغداد بازگشت و در آن‌جا در محضر اساتيدى چون ابوالقاسم هبةالله بن حصين، ابوالحسن على بن عبدالواحد دينورى و هبةالله شروطى استفاده كرد تا آن‌جا كه معلومات و محفوظات و بينش علمى او باعث شگفتى بغداديان شد. او، در طول اقامتش در بغداد به ساير شهرهاى عراق نيز سفر كرد و با محدثان و حافظان حديث گفت و شنود كرد، سپس به دمشق بازگشت و در آن‌جا ازدواج كرد و صاحب فرزند شد. او، در دومین سفر خود عازم ایران شد(سال 529ق) و به شهرهاى مختلفى در ایران سفر كرد و سفر او 4 سال به طول انجامید.

    او، در خراسان با ابوسعد عبدالكريم سمعانى، صاحب کتاب الانساب ديدار كرد و همراه او به نيشابور و هرات رفت. او، در این سفر، کتاب «الاربعين» البدانية را مشتمل بر روايت 40 حديث از چهل محدث در 40 شهر نوشت. ابن عساكر پس از 13 سال سفرهاى علمى مختلف با كوله‌بارى از شنيده‌ها و نوشته‌ها و تجارب به دمشق بازگشت. شمار افرادى كه در زمینه حديث ملاقات كرده بود به 1300 مرد و 80 زن رسيده. او پس از این سفرها، در سال 533ق، به تأليف و تصنيف و فعالیت‌های آموزشى پرداخت و این امر تا روزهاى آخر زندگانى وى ادامه داشت.

    ابن عساكر، شاگردان زيادى داشت كه غالباً همه از فقيهان و بزرگان حديث در آن روزگار بودند. اگر چه ابن عساكر به حكومت بى‌اعتنا بود، اما به لحاظ رتبه علمى و تخصصش، مورد احترام شاهان بود. نورالدين زنگى، علاوه بر حمايت و تشویق ابن عساكر در جمع‌آورى تاريخ دمشق، پس از تأسيس دار الحديث نوريه (اولین مركز تخصصى حديث)، سرپرستى آن را به وى واگذار نمود. ابن عساكر، در سال 571ق، در دمشق درگذشت و سلطان صلاح‌الدين ايوبى در تشييع جنازه وى حاضر شد و به امامت شيخ قطب‌الدين نيشابورى بر وى نماز خواند.

    آثار

    آثار و تأليفات ابن عساكر را بالغ بر 134 عنوان ذكر كرده‌اند كه غالب آنها در زمینه حديث، رجال و تاريخ است و در زير به برخى از آنها اشاره مى‌شود:

    1. تاريخ دمشق: مهم‌ترين اثر ابن عساكر همین کتاب در 80 جلد است و فاصله زمانى پيش از اسلام تا قرن 6 قمرى را در بر گرفته است. این کتاب، جامع‌ترين کتاب در جغرافياى تاريخى و زندگى‌نامه دانشمندان، محدثان و حافظان حديث شهر دمشق است؛
    2. الاربعون؛
    3. مناقب الشباب؛
    4. مجمع الشيوخ؛
    5. الاطراف للسنن؛
    6. تشريف يوم الجمعة؛
    7. فضل اصحاب الحديث.

    وابسته‌ها


    تاریخ مدینة دمشق

    تاریخ مدینة دمشق (تحقیق المنجد)

    تاريخ دمشق 360 - 555 ه (ابن قلانسي)

    معجم الشيوخ (ابن عساکر)

    الأربعون البلدانية

    تبیین کذب المفتری

    طرق حديث الغدير برواية ابن عساكر

    ترجمة ريحانة رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: الإمام الحسين عليه‌السلام من تاريخ مدينة دمشق

    ترجمه الامام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام من تاریخ مدینه دمشق

    ترجمه الامام زین‌العابدین علی بن الحسین علیهماالسلام

    مختصر تاریخ دمشق لابن عساکر

    تهذيب تاريخ دمشق الكبير

    تاریخ دمشق الکبیر

    تبيين کذب المفتري فيما نسب إلي الإمام أبي‌الحسن الأشعري

    علي بن ابي‌طالب(ع) در ذوق مخالف: حکايتهایي بديع و شيرين از زبان مخالفين امام علي‌عليه‌السلام در مورد زندگانی امام علي(ع)

    مجموع فیه

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=ابن_عساکر،_علی_بن_حسن&oldid=732191»