حادثه کربلا در مثنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۷/و۲/ج۷ | ||
| موضوع = | | موضوع = حسین بن علی,مولوی,Mowlavi,، جلال‌الدین محمدبن محمد,, Jalaloddin Mohammad ibn-e Mohammad,(ع),، امام س‍وم,، ۴ - ۶۱ق.,، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.,, 1207 - 1273,-- نقد و تفسیر,-- Criticism and Interpretation,a02,a02,ba,واقعه کربلاء،۶۱ق. در ادبیات,Karbala(Iraq) ,Battle of ,680 in literature,a06,a06 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مؤسسه علامه جعفری و انتشارات یاران علوی | | ناشر =مؤسسه علامه جعفری و انتشارات یاران علوی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''حادثه کربلا در مثنوی''' تألیف محمدتقی جعفری | '''حادثه کربلا در مثنوی''' تألیف [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقی جعفری تبریزی]]، گردآوری و تنظیم [[جوادی، محمدرضا|محمدرضا جوادی]]، این کتاب، تلخیصی از کتاب تفسیر و نقد و تحلیل [[مثنوی معنوی|مثنوی]] اثر [[جعفری تبریزی، محمدتقی|علامه جعفری]] است. [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و جاهای دیگر از شهدای کربلا به عظمت یاد می‌کند؛ اما در قالب یک حکایت و از زبان یک شاعر غربیه، عزاداران اهل حلب را که در روز عاشورا برای امام حسین(ع) و شهدای کربلا سوگواری می‌کرده‌اند، مورد نقد قرار داده و گفته است که امام حسین(ع) با شهادت خود از زندان دنیا جست و به سعادت ابدی پیوست و به این مناسبت باید شادی کرد نه سوگواری! و سپس از زبان شاعر به عزاداران حلب گفته است که شهدای کربلا قرن‌ها پیش به شهادت رسیدند شما حالا خبر شده‌اید؟ از اینکه دیر خبر شده‌اید باید بر بی‌خبری خود گریه کنید. [[جعفری تبریزی، محمدتقی|علامه]] این گفتار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را برنتافته و آن را مورد نقد قرار داده و ضمن بررسی واقعه عاشورا، برای درستی عزاداری و صحت تعزیه و گریه بر امام حسین(ع) استدلال کرده است. | ||
این کتاب جز نقل این حکایت و بیان مفهوم آن به نثر ساده دیگر به شرح و تفسیر را نپرداخته است. اما موضوع عاشورا و واقعه کربلا را به طور مبسوط بررسی کرده و به مواردی اشاره نموده و گفته است که [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] می‌توانست به جای این موضوع به آن‌ها بپردازد.این کتاب در قطع جیبی، سومین شماره «بحر معنوی» است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص208-209</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش. | عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش. | ||
{{سرور شهیدان}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[امام حسین علیه‌السلام شهید فرهنگ پیشرو انسانیت]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
[[رده:تاریخ اسلام]] | |||
[[رده:امام حسین(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۲
| حادثه کربلا در مثنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جعفری تبریزی، محمدتقی (نویسنده) جوادی، محمدرضا (گردآوری) |
| ناشر | مؤسسه علامه جعفری و انتشارات یاران علوی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1383 |
| چاپ | دوم |
| موضوع | حسین بن علی,مولوی,Mowlavi,، جلال‌الدین محمدبن محمد,, Jalaloddin Mohammad ibn-e Mohammad,(ع),، امام س‍وم,، ۴ - ۶۱ق.,، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.,, 1207 - 1273,-- نقد و تفسیر,-- Criticism and Interpretation,a02,a02,ba,واقعه کربلاء،۶۱ق. در ادبیات,Karbala(Iraq) ,Battle of ,680 in literature,a06,a06 |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۷/و۲/ج۷ |
حادثه کربلا در مثنوی تألیف محمدتقی جعفری تبریزی، گردآوری و تنظیم محمدرضا جوادی، این کتاب، تلخیصی از کتاب تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی اثر علامه جعفری است. مولانا در مثنوی و جاهای دیگر از شهدای کربلا به عظمت یاد می‌کند؛ اما در قالب یک حکایت و از زبان یک شاعر غربیه، عزاداران اهل حلب را که در روز عاشورا برای امام حسین(ع) و شهدای کربلا سوگواری می‌کرده‌اند، مورد نقد قرار داده و گفته است که امام حسین(ع) با شهادت خود از زندان دنیا جست و به سعادت ابدی پیوست و به این مناسبت باید شادی کرد نه سوگواری! و سپس از زبان شاعر به عزاداران حلب گفته است که شهدای کربلا قرن‌ها پیش به شهادت رسیدند شما حالا خبر شده‌اید؟ از اینکه دیر خبر شده‌اید باید بر بی‌خبری خود گریه کنید. علامه این گفتار مولانا را برنتافته و آن را مورد نقد قرار داده و ضمن بررسی واقعه عاشورا، برای درستی عزاداری و صحت تعزیه و گریه بر امام حسین(ع) استدلال کرده است.
این کتاب جز نقل این حکایت و بیان مفهوم آن به نثر ساده دیگر به شرح و تفسیر را نپرداخته است. اما موضوع عاشورا و واقعه کربلا را به طور مبسوط بررسی کرده و به مواردی اشاره نموده و گفته است که مولانا می‌توانست به جای این موضوع به آن‌ها بپردازد.این کتاب در قطع جیبی، سومین شماره «بحر معنوی» است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص208-209
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.