رسالة مختصرة في لبس السواد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    | شابک =964-8438-04-8  
    | شابک =964-8438-04-8  
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =25992
    | کتابخوان همراه نور =25992
    | کد پدیدآور =00019
    | کد پدیدآور =00019
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۲۵: خط ۲۶:
    }}  
    }}  


    '''رسالة مختصرة في لبس السواد'''، اثر آیت‌الله میرزا جواد تبریزی، رساله مختصری است پیرامون پوشیدن لباس مشکى و احکام مربوط به آن.
    '''رسالة مختصرة في لبس السواد'''، اثر [[تبریزی، جواد|آیت‌الله میرزا جواد تبریزی]]، رساله مختصری است پیرامون پوشیدن لباس مشکى و احکام مربوط به آن.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    خط ۳۱: خط ۳۲:


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    در مقدمه، به اهمیت حفظ شعائر دینی و مذهبی، مخصوصا عزاداری سیدالشهداء(ع) اشاره گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص2-‌4</ref>.
    در مقدمه، به اهمیت حفظ شعائر دینی و مذهبی، مخصوصا عزاداری سیدالشهداء(ع) اشاره گردیده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=2&viewType=html ر.ک: مقدمه، ص2-‌4]</ref>.


    این رساله، در پاسخ به پرسش عده‌اى از طلاب در مورد حکم پوشیدن لباس مشکی، مخصوصا در ایام محرم و عزاى ائمه(ع) نوشته شده است. نویسنده در ابتدای رساله، به نقل کلام صاحب «العروة الوثقی» پرداخته که پوشیدن لباس مشکی در حالت نماز، حتی برای زنان را دارای کراهت شدید دانسته و فرموده است: «فصل في ما يكره من اللباس حال الصلاة، أمور: أحدها الثوب الأسود حتى للنساء، عدا الخف و العمامة و الكساء و منه العباءة و المشبع منه أشد كراهة»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>.
    این رساله، در پاسخ به پرسش عده‌اى از طلاب در مورد حکم پوشیدن لباس مشکی، مخصوصا در ایام محرم و عزاى ائمه(ع) نوشته شده است. نویسنده در ابتدای رساله، به نقل کلام صاحب «[[العروة الوثقی و بهامشها تعليقات أعلام العصر و مراجع الشيعة الإمامية|العروة الوثقی]]» پرداخته که پوشیدن لباس مشکی در حالت نماز، حتی برای زنان را دارای کراهت شدید دانسته و فرموده است: «فصل في ما يكره من اللباس حال الصلاة، أمور: أحدها الثوب الأسود حتى للنساء، عدا الخف و العمامة و الكساء و منه العباءة و المشبع منه أشد كراهة»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=7&viewType=html ر.ک: متن کتاب، ص7]</ref>.


    نویسنده قبل از پرداختن به اصل بحث، به ذکر اموری به‌عنوان مقدمه پرداخته که عبارتند از:
    نویسنده قبل از پرداختن به اصل بحث، به ذکر اموری به‌عنوان مقدمه پرداخته که عبارتند از:
    # در علم اصول، مقرر شده که امر وقتى به یک طبیعى تعلق بگیرد، سپس بعضى از افراد آن طبیعى مورد نهى تنزیهى واقع شود، مراد از این نهى معناى مصطلح نخواهد بود؛ یعنى کراهت مصطلح (کاری که ترکش دارای ثواب است، ولی فعلش دارای عقاب نیست) نمی‌باشد، بلکه ارشادى است و به وجود یک نقص در این فرد دلالت دارد و این امر در لسان علما، به ارشاد بر اقل بودن ثواب آن عمل، تعبیر شده است<ref>ر.ک: همان، ص7-‌8</ref>.
    # در علم اصول، مقرر شده که امر وقتى به یک طبیعى تعلق بگیرد، سپس بعضى از افراد آن طبیعى مورد نهى تنزیهى واقع شود، مراد از این نهى معناى مصطلح نخواهد بود؛ یعنى کراهت مصطلح (کاری که ترکش دارای ثواب است، ولی فعلش دارای عقاب نیست) نمی‌باشد، بلکه ارشادى است و به وجود یک نقص در این فرد دلالت دارد و این امر در لسان علما، به ارشاد بر اقل بودن ثواب آن عمل، تعبیر شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=7&viewType=html ر.ک: همان، ص7-‌8]</ref>.
    # مواردی که صاحب «العروة الوثقی» پوشیدنش را در نماز مکروه دانسته، به‌صورت مطلق درست نیست؛ چون ملاک کراهت در برخی از آنها وجود ندارد، بلکه دلیل معتبر بر اکثر آنها موجود نیست و آنچه وجود دارد از نظر سند ضعیف و از نظر دلالت، قابل مناقشه است<ref>ر.ک: همان، ص8-‌13</ref>.
    # مواردی که صاحب «[[العروة الوثقی و بهامشها تعليقات أعلام العصر و مراجع الشيعة الإمامية|العروة الوثقی]]» پوشیدنش را در نماز مکروه دانسته، به‌صورت مطلق درست نیست؛ چون ملاک کراهت در برخی از آنها وجود ندارد، بلکه دلیل معتبر بر اکثر آنها موجود نیست و آنچه وجود دارد از نظر سند ضعیف و از نظر دلالت، قابل مناقشه است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=8&viewType=html ر.ک: همان، ص8-‌13]</ref>.
    # حتی اگر از طریق اخبار «من بلغ»، به استحباب یا کراهت اعمالی که ثوابی در مورد آنها وارد نشده، قائل شویم، باز این اخبار دلالت بر کراهت در موارد نهى تکلیفى دارند؛ درحالی‌که نهی در مانحن‌فیه چنین نیست... <ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
    # حتی اگر از طریق اخبار «من بلغ»، به استحباب یا کراهت اعمالی که ثوابی در مورد آنها وارد نشده، قائل شویم، باز این اخبار دلالت بر کراهت در موارد نهى تکلیفى دارند؛ درحالی‌که نهی در مانحن‌فیه چنین نیست...<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=13&viewType=html ر.ک: همان، ص13]</ref>.


    مؤلف، بعد از مقدمات مذکور، وارد بحث روایى شده و به این نکته اشاره می‌کند که در این موضوع، با دو دسته روایات مواجهیم:
    مؤلف، بعد از مقدمات مذکور، وارد بحث روایى شده و به این نکته اشاره می‌کند که در این موضوع، با دو دسته روایات مواجهیم:
    # روایاتی که فقط دلالت بر کراهت پوشیدن لباس مشکی در نماز دارد؛ در این زمینه، به سه روایت اشاره شده و پس از بررسی آنها، به بیان این نکته پرداخته شده است که اسناد این روایات، ضعیف بوده و استدلال به آنها، صحیح نیست<ref>ر.ک: همان15-‌16</ref>.
    # روایاتی که فقط دلالت بر کراهت پوشیدن لباس مشکی در نماز دارد؛ در این زمینه، به سه روایت اشاره شده و پس از بررسی آنها، به بیان این نکته پرداخته شده است که اسناد این روایات، ضعیف بوده و استدلال به آنها، صحیح نیست<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=15&viewType=html ر.ک: همان15-‌16]</ref>.
    # روایاتى که پوشیدن لباس مشکى را مطلقا مکروه مى‌داند، حتى در غیر نماز. نویسنده پس از بیان این روایات و بررسی آنها، پوشیدن لباس مشکى در ماتم ائمه(ع)، خصوصا در ایام محرم و صفر را احیاى امر ایشان دانسته؛ کمااینکه خود آنها فرموده‌اند:«رحم الله من أحيا أمرنا» و در پایان، چنین نتیجه گرفته است که پوشیدن لباس مشکی در ایام سوگواری ائمه(ع)، از دایره حکم کراهت، خارج است<ref>ر.ک: همان، ص17-‌25</ref>.
    # روایاتى که پوشیدن لباس مشکى را مطلقا مکروه مى‌داند، حتى در غیر نماز. نویسنده پس از بیان این روایات و بررسی آنها، پوشیدن لباس مشکى در ماتم ائمه(ع)، خصوصا در ایام محرم و صفر را احیاى امر ایشان دانسته؛ کمااینکه خود آنها فرموده‌اند:«رحم الله من أحيا أمرنا» و در پایان، چنین نتیجه گرفته است که پوشیدن لباس مشکی در ایام سوگواری ائمه(ع)، از دایره حکم کراهت، خارج است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=17&viewType=html ر.ک: همان، ص17-‌25]</ref>.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها، علاوه بر ذکر منابع<ref>مثلا ر.ک: پاورقی، ص15</ref>، به ذکر روایاتی که در متن به آنها اشاره گردیده، پرداخته شده است<ref>مثلا ر.ک: همان، ص9</ref>.
    فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها، علاوه بر ذکر منابع<ref>مثلا [https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=15&viewType=html ر.ک: پاورقی، ص15]</ref>، به ذکر روایاتی که در متن به آنها اشاره گردیده، پرداخته شده است<ref>مثلا [https://noorlib.ir/book/view/25992?pageNumber=9&viewType=html ر.ک: همان، ص9]</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.
    مقدمه و متن کتاب.


    {{سرور شهیدان}}
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[زيارت ناحيه مقدّسه اشكواره امام زمان علیه‌السلام بر امام حسين علیه‌السلام]]
    [[البكاء علی الميت علی ضوء السنة و السيرة]]
    [[دليل الهدی في فقه العزاء]]


    == وابسته‌ها ==
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:اسلام و علوم و عقاید جدید، تجدید حیات فکری، جنبش‌های اصلاح‌طلبانه]]
    [[رده:اسلام و علوم و عقاید جدید، تجدید حیات فکری، جنبش‌های اصلاح‌طلبانه]]
    [[رده:آماده برای غنی سازی]]
    [[رده:امام حسین(ع)]]
    [[رده:فروردین(1401)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۱

    ‏رسالة مختصرة في لبس السواد
    رسالة مختصرة في لبس السواد
    پدیدآورانتبریزی، جواد (نويسنده)
    ناشردار الصديقة الشهيدة (سلام الله عليها)
    مکان نشرايران - قم
    سال نشرمجلد1: 1425ق ,
    شابک964-8438-04-8
    موضوعپوشاک
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‏‎‏BP‎‏ ‎‏230‎‏/‎‏17‎‏ ‎‏/‎‏ت‎‏2‎‏ر‎‏5*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسالة مختصرة في لبس السواد، اثر آیت‌الله میرزا جواد تبریزی، رساله مختصری است پیرامون پوشیدن لباس مشکى و احکام مربوط به آن.

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از ناشر آغاز و مطالب بدون تبویب و یا فصل‌بندی خاصی، در ذیل عناوین متعدد، تنظیم شده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه، به اهمیت حفظ شعائر دینی و مذهبی، مخصوصا عزاداری سیدالشهداء(ع) اشاره گردیده است[۱].

    این رساله، در پاسخ به پرسش عده‌اى از طلاب در مورد حکم پوشیدن لباس مشکی، مخصوصا در ایام محرم و عزاى ائمه(ع) نوشته شده است. نویسنده در ابتدای رساله، به نقل کلام صاحب «العروة الوثقی» پرداخته که پوشیدن لباس مشکی در حالت نماز، حتی برای زنان را دارای کراهت شدید دانسته و فرموده است: «فصل في ما يكره من اللباس حال الصلاة، أمور: أحدها الثوب الأسود حتى للنساء، عدا الخف و العمامة و الكساء و منه العباءة و المشبع منه أشد كراهة»[۲].

    نویسنده قبل از پرداختن به اصل بحث، به ذکر اموری به‌عنوان مقدمه پرداخته که عبارتند از:

    1. در علم اصول، مقرر شده که امر وقتى به یک طبیعى تعلق بگیرد، سپس بعضى از افراد آن طبیعى مورد نهى تنزیهى واقع شود، مراد از این نهى معناى مصطلح نخواهد بود؛ یعنى کراهت مصطلح (کاری که ترکش دارای ثواب است، ولی فعلش دارای عقاب نیست) نمی‌باشد، بلکه ارشادى است و به وجود یک نقص در این فرد دلالت دارد و این امر در لسان علما، به ارشاد بر اقل بودن ثواب آن عمل، تعبیر شده است[۳].
    2. مواردی که صاحب «العروة الوثقی» پوشیدنش را در نماز مکروه دانسته، به‌صورت مطلق درست نیست؛ چون ملاک کراهت در برخی از آنها وجود ندارد، بلکه دلیل معتبر بر اکثر آنها موجود نیست و آنچه وجود دارد از نظر سند ضعیف و از نظر دلالت، قابل مناقشه است[۴].
    3. حتی اگر از طریق اخبار «من بلغ»، به استحباب یا کراهت اعمالی که ثوابی در مورد آنها وارد نشده، قائل شویم، باز این اخبار دلالت بر کراهت در موارد نهى تکلیفى دارند؛ درحالی‌که نهی در مانحن‌فیه چنین نیست...[۵].

    مؤلف، بعد از مقدمات مذکور، وارد بحث روایى شده و به این نکته اشاره می‌کند که در این موضوع، با دو دسته روایات مواجهیم:

    1. روایاتی که فقط دلالت بر کراهت پوشیدن لباس مشکی در نماز دارد؛ در این زمینه، به سه روایت اشاره شده و پس از بررسی آنها، به بیان این نکته پرداخته شده است که اسناد این روایات، ضعیف بوده و استدلال به آنها، صحیح نیست[۶].
    2. روایاتى که پوشیدن لباس مشکى را مطلقا مکروه مى‌داند، حتى در غیر نماز. نویسنده پس از بیان این روایات و بررسی آنها، پوشیدن لباس مشکى در ماتم ائمه(ع)، خصوصا در ایام محرم و صفر را احیاى امر ایشان دانسته؛ کمااینکه خود آنها فرموده‌اند:«رحم الله من أحيا أمرنا» و در پایان، چنین نتیجه گرفته است که پوشیدن لباس مشکی در ایام سوگواری ائمه(ع)، از دایره حکم کراهت، خارج است[۷].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها، علاوه بر ذکر منابع[۸]، به ذکر روایاتی که در متن به آنها اشاره گردیده، پرداخته شده است[۹].

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها