مقتل الحسين(ع) و قيام المختار
مقتل الحسین و قیام المختار | |
---|---|
![]() | |
پدیدآوران | ابناعثم کوفی، محمد بن علی (نويسنده) |
ناشر | أنوار الهدی |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1424ق |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مقتل الحسين(ع) و قيام المختار، از آثار محدث، شاعر و مورخ شیعى قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری قمری، ابومحمد احمد بن على، مشهور به ابن اَعْثَم کوفى (متوفای 314ق)، است که به بیان اخبار و حوادث قیام و شهادت سرور شهیدان امام حسین(ع) و همچنین شورش و خونخواهی مختار بن ابیعبید ثقفی میپردازد. این اثر، تألیف مستقلی نیست، بلکه برگرفته از کتاب الفتوح تألیف ابن اعثم کوفى است، ولی ناشر آن را بهصورت جداگانه منتشر کرده است.
هدف و روش
- انتشارات انوار الهدی، با اشاره به اهمیت و تأثیرگذاری فوقالعاده قیام ظلمستیزانه سیدالشهداء(س) بر نهضتهای آزادیبخش جهان، افزوده است: این نهضت مقدّس، الگویی برای همه جوامع انسانی در همه دورانها شد و ما برای مشارکت در زندهنگهداشتن یاد حماسهآفرینی تاریخی سومین امام(ع) و یاران وفادارش، گزارشهای تاریخی این موضوع را از کتاب تاریخ ابن اعثم کوفى انتخاب کردیم و بهعنوان کتابی مستقلّ عرضه نمودیم تا مشول لطف و رحمت الهی شویم[۱].
- نویسنده مطالبش را در قالب گزارش خبری (بدون ذکر سلسله اسناد) آورده و به تحلیل نپرداخته است.
ساختار و محتوا
- این اثر از 2 بخش بهترتیب ذیل تشکیل شده است:
- «واقعة عاشوراء و مقتل الحسين(ع)» (شامل وقایع تاریخی از مرگ معاویه در رجب سال 60ق، تا شهادت امام حسین(ع) در دهم محرم سال 61ق و واقعه حره در سال 63ق یا 64ق).
- «قيام التوابين و قيام المختار» (از مرگ یزید در سال 64ق و شورش توابین و مختار ثقفی در ربیعالآخر سال 65ق تا کشته شدن مصعب بن عمیر در سال 72ق).
نمونه مباحث
- شعبی در این روز در مجلس عبدالملک بن مروان گفت: ای فرمانده مؤمنان! چیزی از این امور شگفتانگیزتر ندیدم! عبدالملک مروان پرسید: شعبی! آن چیست؟ گفت: وارد این قصر شدم و عبیدالله بن زیاد را در جای تو نشسته دیدم که سر بریده حسین بن علی(ع) در جلوی او بود. بعد از مدتی آمدم و مختار بن ابیعبید را در همین جا دیدم که سر عبیدالله در برابر اوست. بعد سر مختار را در برابر مصعب بن عمیر دیدم و الآن (سال 72ق) سر مصعب را در مقابل تو دیدم!. عبدالملک گفت: راست گفتی شعبی؛ تدبیر در دست خدای عزَّ و جلّ است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.