الحسين عليه‌السلام و بطلة كربلاء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10776J1.jpg | |||
| عنوان =الحسين عليه‌السلام و بطلة كربلاء | |||
| عنوان‌های دیگر =المجالس الحسینیه مع بطله کربلاء، مقالات اهل البیت(ع) | |||
| پدیدآوران = | |||
[[غریری، سامی]] (محقق) | |||
| | |||
| | |||
[[مغنیه، محمدجواد]] ( | [[مغنیه، محمدجواد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 41/5 /م6ح5 | ||
| موضوع = | |||
حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - مقاله‌ها و خطابه‌ها | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
خاندان نبوت - مقاله‌ها و خطابه‌ها | خاندان نبوت - مقاله‌ها و خطابه‌ها | ||
واقعه کربلا، 61ق. - مقاله‌ها و خطابه‌ها | واقعه کربلا، 61ق. - مقاله‌ها و خطابه‌ها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار الکتاب الإسلامي | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1426 ق یا 2005 م | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10776AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| شابک =964-465-169-3 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10776 | |||
| کتابخوان همراه نور =10776 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|کربلا (ابهام زدایی)}} | |||
'''الحسين(ع) و بطلة كربلا'''، تألیف [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنیه]]، از جمله آثار عربی پیرامون واقعه کربلاست. «مع بطلة كربلا» (با شیرزن کربلا) عنوان کتابی است که در بخش دوم آمده است. در انتهای کتاب دوازده مقاله کوتاه ارائه شده که یکی از آنها به قلم [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنیه]] است. کتاب با تحقیق و پاورقی [[غریری، سامی|سامی غریری (غراوی)]] منتشر شده است. | |||
== | ==ساختار== | ||
کتاب، مشتمل بر سه بخش اصلی است که به‌ترتیب عبارتند از: المجالس الحسينية، مع بطلة كربلا، مقالات في أهل‌البيت. بخش‌های اول و دوم حاوی مقدمه هستند. | |||
به | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده، بخش اول کتاب را با پاسخ به این اتهام که شیعه، امام حسین(ع) را از رسول‌الله(ص) برتر می‌داند آغاز کرده است. شیعه، احدی را بر رسول اعظم برتری نمی‌دهد. [[امام على(ع)|علی(ع)]] را هم از همه مردم به‌جز رسول‌الله(ص)، برتر می‌داند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>. | |||
سؤالی که نسل‌های مختلف از دیرباز پرسیده‌اند و هر انسانی اکنون می‌پرسد و تا روز قیامت جاودان است و مرور زمان آن را قطع نمی‌کند و حوادث هرچقدر عظیم باشند آن را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند، سؤالی است که شعرا آن را در هزاران قصیده به نظم درآورده‌اند و نویسنده‌ها در صدها کتاب نوشته و... مؤمن و کافر و بزرگ و کوچک آن را تکرار کرده‌اند، این است که «گناه اهل‌بیت(ع) چه بود<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>. | |||
در ادامه این فصل، مباحثی درباره گریه، اخلاق [[امام سجاد(ع)|امام زین‌العابدین]]، شباهت‌های روز عاشورا و روز قیامت، شباهت‌های روز بدر و روز عاشورا، جشن مردم مصر در روز میلاد حضرت زینب(س) و ویژگی‌های شخصیتی [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. سپس شرح حال امام حسین(ع) و یزید بیان شده است. در انتها نیز به مناسبت اینکه برخی از شیوخ اهل سنت، معاویه را از گناه تبرئه کرده‌اند و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] کتابی در حمایت از وی نوشته است، چنین می‌نویسد: «و حقیقت آن است که یزید یکی از گناهان معاویه است و پسر، منکری مرتکب نشده مگر آنکه پدرش عظیم‌تر از آن را به‌جا آورده است. بلکه معاویه بدعت‌هایی گذاشت که نه یزید و نه غیر او نمی‌دانستند»<ref>ر.ک: همان، ص230</ref>. | |||
نویسنده در مقدمه دومین بخش از کتاب با عنوان «با شیرزن کربلا»، به درخواست یکی از ناشرین در نگارش کتابی درباره «حضرت زینب(س)» اشاره می‌کند. وی در پاسخ ناشر می‌گوید: کسانی که در این موضوع کتاب نوشته‌اند کوتاهی نکرده و از هدف مطلوب تألیف دور نشده‌اند، بلکه برخی از خوانندگان به آن اثر جذب شده و از کتاب به‌خوبی استقبال کرده‌اند. او با این کلام ناشر که تو کتابی درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] نوشتی، بااینکه دیگران هم در این موضوع کتاب نوشته بودند و برخی به کتاب آنها جذب شدند، با توکل بر خدا به نگارش کتاب می‌پردازد. او تنها هدف خود از نگارش این کتاب را بالا بردن آگاهی خواننده نسبت به عظمت زینب(س) و آل‌البیت(ع) می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص259</ref>. | |||
در بخش | این بخش از کتاب که خود کتابی 130 صفحه‌ای است با ذکر نسب حضرت زینب(س) و پدر و مادر و اجداد ایشان آغاز شده است. از جمله عناوین ابتدای این کتاب اسلام ابوطالب است. نویسنده لازم می‌داند که بحثی را درباره آن حضرت که زینب(س) از نوادگان ایشان است مطرح کند؛ چراکه بین اهل سنت - برخلاف اعتقاد شیعیان - معروف است که وی غیر مسلمان مرده است. وی با ذکر این مقدمه که اگر مطلبی مورد اتفاق جمیع مسلمین از شیعه و سنی باشد جای بحث ندارد، اما اگر مورد اختلاف بین این دو گروه باشد نیازمند تحقیق است، به بررسی این موضوع پرداخته و با دلایل روشن اسلام ابوطالب را اثبات کرده و در آخر چنین می‌نویسد: «عجیب است که اسلام ابوطالب مورد سؤال است، درحالی‌که همه متفقند بر اینکه اگر ابوطالب نبود دعوت نوپای محمد(ص) از بین می‌رفت و از اسلام اثری باقی نمی‌ماند»<ref>ر.ک: ص277-266</ref>. | ||
وی در ادامه مطالب این کتاب به این مناسبت که عبدالله بن جعفر، همسر زینب(س) بوده است، به شرح زندگانی جعفر طیار پدر عبدالله و ازدواج و اولاد زینب(س) و عبدالله پرداخته است. سپس مصائب وارده بر آن حضرت در واقعه کربلا و در کوفه و شام را به‌تفصیل بررسی کرده است. درباره مدفن آن حضرت سه دیدگاه وجود دارد: اول مدینه، دوم روستایی در حوالی دمشق در محلی معروف به قبر ستّ و سوم در مصر. علمای شیعه مانند کلینی، صدوق، مفید، طوسی و حلی مکان قبر ایشان را متذکر نشده‌اند، تا اینکه یکی از اقوال سه‌گانه را ترجیح دهیم. تنها شهرت بین مردم باقی می‌ماند که شهرت نزد مردم شام با آنچه نزد مردم مصر معروف است، متعارض است. پس نمی‌توان به قولی یقین پیدا کرد، اما شکی نیست که زیارت مشهد مشهور در شام و جامع معروف در مصر به قصد قربت به خداوند متعال و تعظیم اهل‌بیت(ع) و رفع درجات آنها حسنه و راجح است<ref>ر.ک: همان، ص397-395</ref>. | |||
در سومین بخش از کتاب دوازده مقاله یا نوشتار کوتاه عربی آمده که اکثر این مطالب در «جريدة الأخبار المصرية» منتشر شده است. اولین مقاله با نام «الحسين و معنی الاستشهاد» به قلم کمال نجمی، کمی بیش از سه صفحه از کتاب را به خود اختصاص داده است. این نوشتار در نقد نمایش‌نامه‌ای شعری است به قلم محمد عفیفی شاعر کویتی با عنوان «حسین این‌چنین سخن گفت». نویسنده، معتقد است که کلام حسین(ع) دعوت به عمل و آغاز عمل و دفاع از عمل است...<ref>ر.ک: همان، ص404-401</ref>. مقالات دیگر با عناوین «سيدة زينب» به قلم محمود یوسف، «ثار الله» به قلم امیر اسکندر، «يسأل ابنته في العيد» به قلم علی عمران، «أهل‌البيت(ع)» به قلم محسن محمد، «في طريق الشام» به قلم حسن البتنونی، «كتاب للإمام جعفر الصادق(ع) في ألف صفحة» به قلم علی الداعی، «معنی الاحتفال بمولد السيدة» بدون ذکر نام نویسنده، «خلافة النبي لمن بات علی فراشه» به قلم [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنیه]]، «الشعب المصري و آل‌البيت» به قلم عبدالرحیم فوده، «حق الجماعة يغلب حق النفس» و «نظرة و النبي(ص)» بدون ذکر نام نویسنده<ref>ر.ک: همان، ص462-405</ref>. | |||
==وضعیت کتاب== | |||
فهرست محتویات در آغاز کتاب و فهارس آیات، احادیث و مصادر در پایان آن ذکر شده است. در پاورقی‌ها منابع مطالب، آدرس آیات و پاره‌ای توضیحات پیرامون مطالب و برخی از شخصیت‌های مذکور در کتاب گنجانده شده است. | |||
==پانویس == | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
مقدمه و متن کتاب. | |||
{{سرور شهیدان}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[الإمام الحسين(ع) و أصحابه]] | |||
[[الصحيح من سيرة الإمام الحسين بن علي عليه‌السلام]] | |||
[[أبوالشهداء الحسين بن علي]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:حسین | [[رده:امام حسین(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۰
| الحسين عليه‌السلام و بطلة كربلاء | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غریری، سامی (محقق) مغنیه، محمدجواد (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | المجالس الحسینیه مع بطله کربلاء، مقالات اهل البیت(ع) |
| ناشر | دار الکتاب الإسلامي |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1426 ق یا 2005 م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-465-169-3 |
| موضوع | حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - مقاله‌ها و خطابه‌ها
خاندان نبوت - مقاله‌ها و خطابه‌ها واقعه کربلا، 61ق. - مقاله‌ها و خطابه‌ها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 41/5 /م6ح5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحسين(ع) و بطلة كربلا، تألیف محمدجواد مغنیه، از جمله آثار عربی پیرامون واقعه کربلاست. «مع بطلة كربلا» (با شیرزن کربلا) عنوان کتابی است که در بخش دوم آمده است. در انتهای کتاب دوازده مقاله کوتاه ارائه شده که یکی از آنها به قلم محمدجواد مغنیه است. کتاب با تحقیق و پاورقی سامی غریری (غراوی) منتشر شده است.
ساختار
کتاب، مشتمل بر سه بخش اصلی است که به‌ترتیب عبارتند از: المجالس الحسينية، مع بطلة كربلا، مقالات في أهل‌البيت. بخش‌های اول و دوم حاوی مقدمه هستند.
گزارش محتوا
نویسنده، بخش اول کتاب را با پاسخ به این اتهام که شیعه، امام حسین(ع) را از رسول‌الله(ص) برتر می‌داند آغاز کرده است. شیعه، احدی را بر رسول اعظم برتری نمی‌دهد. علی(ع) را هم از همه مردم به‌جز رسول‌الله(ص)، برتر می‌داند[۱].
سؤالی که نسل‌های مختلف از دیرباز پرسیده‌اند و هر انسانی اکنون می‌پرسد و تا روز قیامت جاودان است و مرور زمان آن را قطع نمی‌کند و حوادث هرچقدر عظیم باشند آن را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند، سؤالی است که شعرا آن را در هزاران قصیده به نظم درآورده‌اند و نویسنده‌ها در صدها کتاب نوشته و... مؤمن و کافر و بزرگ و کوچک آن را تکرار کرده‌اند، این است که «گناه اهل‌بیت(ع) چه بود[۲].
در ادامه این فصل، مباحثی درباره گریه، اخلاق امام زین‌العابدین، شباهت‌های روز عاشورا و روز قیامت، شباهت‌های روز بدر و روز عاشورا، جشن مردم مصر در روز میلاد حضرت زینب(س) و ویژگی‌های شخصیتی امام صادق(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. سپس شرح حال امام حسین(ع) و یزید بیان شده است. در انتها نیز به مناسبت اینکه برخی از شیوخ اهل سنت، معاویه را از گناه تبرئه کرده‌اند و ابن حجر کتابی در حمایت از وی نوشته است، چنین می‌نویسد: «و حقیقت آن است که یزید یکی از گناهان معاویه است و پسر، منکری مرتکب نشده مگر آنکه پدرش عظیم‌تر از آن را به‌جا آورده است. بلکه معاویه بدعت‌هایی گذاشت که نه یزید و نه غیر او نمی‌دانستند»[۳].
نویسنده در مقدمه دومین بخش از کتاب با عنوان «با شیرزن کربلا»، به درخواست یکی از ناشرین در نگارش کتابی درباره «حضرت زینب(س)» اشاره می‌کند. وی در پاسخ ناشر می‌گوید: کسانی که در این موضوع کتاب نوشته‌اند کوتاهی نکرده و از هدف مطلوب تألیف دور نشده‌اند، بلکه برخی از خوانندگان به آن اثر جذب شده و از کتاب به‌خوبی استقبال کرده‌اند. او با این کلام ناشر که تو کتابی درباره امیرالمؤمنین علی(ع) نوشتی، بااینکه دیگران هم در این موضوع کتاب نوشته بودند و برخی به کتاب آنها جذب شدند، با توکل بر خدا به نگارش کتاب می‌پردازد. او تنها هدف خود از نگارش این کتاب را بالا بردن آگاهی خواننده نسبت به عظمت زینب(س) و آل‌البیت(ع) می‌داند[۴].
این بخش از کتاب که خود کتابی 130 صفحه‌ای است با ذکر نسب حضرت زینب(س) و پدر و مادر و اجداد ایشان آغاز شده است. از جمله عناوین ابتدای این کتاب اسلام ابوطالب است. نویسنده لازم می‌داند که بحثی را درباره آن حضرت که زینب(س) از نوادگان ایشان است مطرح کند؛ چراکه بین اهل سنت - برخلاف اعتقاد شیعیان - معروف است که وی غیر مسلمان مرده است. وی با ذکر این مقدمه که اگر مطلبی مورد اتفاق جمیع مسلمین از شیعه و سنی باشد جای بحث ندارد، اما اگر مورد اختلاف بین این دو گروه باشد نیازمند تحقیق است، به بررسی این موضوع پرداخته و با دلایل روشن اسلام ابوطالب را اثبات کرده و در آخر چنین می‌نویسد: «عجیب است که اسلام ابوطالب مورد سؤال است، درحالی‌که همه متفقند بر اینکه اگر ابوطالب نبود دعوت نوپای محمد(ص) از بین می‌رفت و از اسلام اثری باقی نمی‌ماند»[۵].
وی در ادامه مطالب این کتاب به این مناسبت که عبدالله بن جعفر، همسر زینب(س) بوده است، به شرح زندگانی جعفر طیار پدر عبدالله و ازدواج و اولاد زینب(س) و عبدالله پرداخته است. سپس مصائب وارده بر آن حضرت در واقعه کربلا و در کوفه و شام را به‌تفصیل بررسی کرده است. درباره مدفن آن حضرت سه دیدگاه وجود دارد: اول مدینه، دوم روستایی در حوالی دمشق در محلی معروف به قبر ستّ و سوم در مصر. علمای شیعه مانند کلینی، صدوق، مفید، طوسی و حلی مکان قبر ایشان را متذکر نشده‌اند، تا اینکه یکی از اقوال سه‌گانه را ترجیح دهیم. تنها شهرت بین مردم باقی می‌ماند که شهرت نزد مردم شام با آنچه نزد مردم مصر معروف است، متعارض است. پس نمی‌توان به قولی یقین پیدا کرد، اما شکی نیست که زیارت مشهد مشهور در شام و جامع معروف در مصر به قصد قربت به خداوند متعال و تعظیم اهل‌بیت(ع) و رفع درجات آنها حسنه و راجح است[۶].
در سومین بخش از کتاب دوازده مقاله یا نوشتار کوتاه عربی آمده که اکثر این مطالب در «جريدة الأخبار المصرية» منتشر شده است. اولین مقاله با نام «الحسين و معنی الاستشهاد» به قلم کمال نجمی، کمی بیش از سه صفحه از کتاب را به خود اختصاص داده است. این نوشتار در نقد نمایش‌نامه‌ای شعری است به قلم محمد عفیفی شاعر کویتی با عنوان «حسین این‌چنین سخن گفت». نویسنده، معتقد است که کلام حسین(ع) دعوت به عمل و آغاز عمل و دفاع از عمل است...[۷]. مقالات دیگر با عناوین «سيدة زينب» به قلم محمود یوسف، «ثار الله» به قلم امیر اسکندر، «يسأل ابنته في العيد» به قلم علی عمران، «أهل‌البيت(ع)» به قلم محسن محمد، «في طريق الشام» به قلم حسن البتنونی، «كتاب للإمام جعفر الصادق(ع) في ألف صفحة» به قلم علی الداعی، «معنی الاحتفال بمولد السيدة» بدون ذکر نام نویسنده، «خلافة النبي لمن بات علی فراشه» به قلم محمدجواد مغنیه، «الشعب المصري و آل‌البيت» به قلم عبدالرحیم فوده، «حق الجماعة يغلب حق النفس» و «نظرة و النبي(ص)» بدون ذکر نام نویسنده[۸].
وضعیت کتاب
فهرست محتویات در آغاز کتاب و فهارس آیات، احادیث و مصادر در پایان آن ذکر شده است. در پاورقی‌ها منابع مطالب، آدرس آیات و پاره‌ای توضیحات پیرامون مطالب و برخی از شخصیت‌های مذکور در کتاب گنجانده شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.