بانوی بانوان، حضرت فاطمه زهرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها
(جابجایی و اصلاح کاربرد الگو {{سرور زنان جهان}}) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مهم‌ترین و مفصل‌ترین بخش کتاب اخلاق و روش زندگانى صدیقه طاهره است که مؤلف در 32 صفحه (صفحات 61 تا 93) آن را تقدیم مى‌دارد. | مهم‌ترین و مفصل‌ترین بخش کتاب اخلاق و روش زندگانى صدیقه طاهره است که مؤلف در 32 صفحه (صفحات 61 تا 93) آن را تقدیم مى‌دارد. | ||
او آن‌گاه به ازدواج آسمانى حضرت زهرا(س) با [[امام علی علیه‌السلام|على (ع)]] اشاره کرده و به تحلیل جریانات پس از پیامبر و غصب خلافت و خطبه فدک و... مى‌پردازد. پاورقى‌هاى کتاب معرِف منابع دست اولى هستند که به خوبى و به صورت کامل از آنها بهره بردارى شده است<ref>سروقامت، حسین، ص254</ref>. | او آن‌گاه به ازدواج آسمانى حضرت زهرا(س) با [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] اشاره کرده و به تحلیل جریانات پس از پیامبر و غصب خلافت و خطبه فدک و... مى‌پردازد. پاورقى‌هاى کتاب معرِف منابع دست اولى هستند که به خوبى و به صورت کامل از آنها بهره بردارى شده است<ref>سروقامت، حسین، ص254</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۵
| بانوى بانوان، حضرت فاطمه زهرا(س) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موسوی گرمارودی، سید ابوالفضل |
| ناشر | دلیل ما |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1383ش |
| چاپ | سوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
بانوى بانوان؛ حضرت فاطمه زهرا(س)، اثر سید ابوالفضل موسوی گرمارودی، کتابی است که نویسنده با بهره‌گیرى از نثرى ادبى و استفاده از منابع متعدد شیعه و سنى زوایاى مختلفى از زندگانى حضرت زهرا(س) را شکافته و شخصیت آسمانى آن معصومه خلقت را بررسى نموده است.
مؤلف کاوش تاریخى خویش را از زمان حضرت خدیجه آغاز کرده، دوران حمل خدیجه و شیرخوارگى حضرت زهرا را مورد نظر قرار مى‌دهد. او آن‌گاه به ماجراى هجرت رسول خدا به مدینه اشاره کرده، مهر و محبت نبى اکرم را نسبت به فاطمه زهرا بیان مى‌دارد.
مهم‌ترین و مفصل‌ترین بخش کتاب اخلاق و روش زندگانى صدیقه طاهره است که مؤلف در 32 صفحه (صفحات 61 تا 93) آن را تقدیم مى‌دارد.
او آن‌گاه به ازدواج آسمانى حضرت زهرا(س) با على(ع) اشاره کرده و به تحلیل جریانات پس از پیامبر و غصب خلافت و خطبه فدک و... مى‌پردازد. پاورقى‌هاى کتاب معرِف منابع دست اولى هستند که به خوبى و به صورت کامل از آنها بهره بردارى شده است[۱].
پانویس
- ↑ سروقامت، حسین، ص254
منابع مقاله
سروقامت، حسین، بانوی آب و آفتاب، قم، دفتر نشر معارف، چاپ یکم، 1385ش