روزهای فاطمه علیهاالسلام
روزهای فاطمه علیهاالسلام | |
---|---|
پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نويسنده) مؤسسه فرهنگی هنری ليلة القدر (تهيه کننده) |
عنوانهای دیگر | شرحی بر خطبه فدک حضرت زهرا(س) |
ناشر | ليلة القدر |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1386ش |
چاپ | 4 |
شابک | 964-7803-19-2 |
موضوع | فاطمه زهرا(س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - خطبهها - نقد و تفسیر - فدک |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ص7ر9 27/22 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
روزهای فاطمه علیهاالسلام اثر علی صفایی حائری مشهور به (عین. صاد.) (1330 -1378ش.)، شرحی ادبی اخلاقی اجتماعی بر خطبه فدکیه حضرت فاطمه زهراء سلاماللهعلیها بهضمیمه متن عربی این خطبه و ترجمه فارسی آن است.
هدف
نویسنده هدف از نگارش این اثر را روشنگری برای فاطمیها، علویها و محمدیها دانسته تا "راهورسم سوختن و ساختن"، "با سر، بىسودا رفتن" و "رنج و درد، حتى از دوست نهفتن" بیاموزند و در اين عصر شهوت، شبهه، بدعت و انحراف، از قدرتها نترسند و آرام نگيرند.[۱]
ساختار و مباحث
این کتاب از مقدمه و 3 بخش: 1-شرحی بر خطبه فدک، 2- خطبه فدک 3-ترجمه خطبه فدک تشکیل شده است:
- در مقدمه، نویسنده خطبه فدک را گواهی زنده و رسا بر نارضایتی حضرت فاطمه(س) از سردمداران غاصب آن دوران میداند و میافزاید که شایسته است اين كلام از نظر روش، محتوا، معارف و تحليلها نسبت به حوادث تاريخ اسلام و مسلمين، مورد بررسی قرار بگیرد. [۲]
- نویسنده در بخش اول، به ترتیب مباحث این خطبه، موضوعاتی مانند نیاز ضروری به ولایت و داشتن ولیّ، وضعیت عرب قبل از بعثت، خصوصیات امام علی(ع)، تحولات بعد از رحلت رسول(ص) و غصب خلافت و فدک را توضیح داده است.[۳]
- در بخش دوم، متن عربی این خطبه به طور کامل از کتاب احتجاج طبرسی نقل شده است. [۴]
- در بخش سوم، خطبه مذکور، به زبان فارسی به طور کامل ترجمه شده است بهجز 2 بند آخر (از"فالتفتت فاطمة(ع) إلی الناس و قالت معاشر المسلمین... " تا پایان)[۵]
تحلیل و انتقاد
نویسنده با اعتراض به کسانی که از خشونت دين و رسول(ص) و اولياى او مىگويند كه چرا آدمها را با هم درگير كردند و جنگ نمودند؟! میافزاید اینان میخواهند قیام امام حسین(ع) را زير سؤال ببرند و همه چيز را به مصالحه و گفتوگو ختم كنند! او تأکید میکند که قتال و درگيرى بعد از تبيين و صفبندی است.[۶] علی صفایی حائری با اشاره به "گفتگوی تمدنها"، میگوید: اينطور نيست كه گفتوگوى بين اديان يا آدمها و يا بين تمدّنها هميشه و همهجا به مصالحه ختم شود. چون اختلاف مبانى و مقاصد در ميان است و اين دو باعث درگيرى است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.