ما نزل من القرآن في علي بن أبيطالب علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR37054J1.jpg | | تصویر =NUR37054J1.jpg | ||
| عنوان = ما نزل من القرآن فی علی بن أبی طالب | | عنوان = ما نزل من القرآن فی علی بن أبی طالب علیه‌السلام | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =37054 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
[[رده:مقالات کامل تیرماه باقی زاده]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۰
| ما نزل من القرآن فی علی بن أبی طالب علیه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رازی، احمد بن محمد (نویسنده)
موسوی مقرم، حسنین (محقق) مکتبة العتبة العباسیة المقدسة (مصحح) |
| ناشر | العتبة العباسیة المقدسة. مکتبة و دار مخطوطات |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1434ق. = 2013م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | /ر2م2 / 37/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ما نزل من القرآن في علي بن أبيطالب(ع)، تألیف احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی، محدث و مفسر و فقیه حنفی، که در قرن ششم و هفتم هجری قمری می‌زیسته است. این کتاب با تحقیق سید حسنین موسوی مقرم به چاپ رسیده است.
مؤلف، توانسته است در طی مطالعات قرآنی و بررسی شأن نزول آیات و آنچه پیرامون نزول قرآن در احادیث و کتب پیشینیان آمده است، گزارشی از آیات نازل‌شده پیرامون امیرالمؤمنین على بن ابی‌طالب(ع) را ارائه دهد. تعداد این آیات بیش از صدوپنجاه آیه است[۱] و با تأملی در این آیات دریافته می‌شود که فضیلت‌های ارزشمند و درجات رفیعی که کلام خداوند درباره امیر مؤمنان(ع) آورده، بى‌نظیر است و جایگاه قدسى آن حضرت را در قله فضائل بشرى نمایان می‌کند.
مؤلف، شأن نزول این آیات را به‌قدری روشن می‌دانسته که نیازی به ذکر حدیث و سند و بررسی آنها ندیده و در کمال اختصار، این آیات را آورده است.
البته با وجود همان اختصار، راهنمایی مفید برای پژوهشگران است که تفصیل را از کتاب‌های تفسیر و حدیث به دست آورند.[۲]