ترجمه منظوم صحيفه سجاديه (آل‌ یاسین)

ترجمه منظوم صحيفه سجاديه (آل یاسین)
پدیدآوران	آل یاسین، رضا (نويسنده) فاطمه زهرا(س) (نویسنده) علی بن حسین(ع)، امام چهارم ( نویسنده)
عنوان‌های دیگر	الصحیفة السجادیة
سال نشر	1377ش
چاپ	1
موضوع	شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	9م9ل 7941 PIR
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

میراث حضرت زهرا(س) و صحیفه سجادیه «منظوم»، برگردانی به زبان شعر شیرین پارسی به قلم شاعر و مترجم معاصر ایرانی، سید رضا آل‌ یاسین متخلّص به «همایون» (1307- 1380ش)، است که معانی و پیام‌های خطبه حضرت زهرا(س) و دعاهای امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه را گزارش می‌کند. مترجم در اثر حاضر، از آوردن متن عربی خطبه مذکور یا ادعیه خودداری ورزیده و فقط ترجمه منظوم فارسی آن را آورده است. با بررسی اجمالی سروده‌های مذکور، شاید بتوان گفت که ترجمه روان و مطابق با متن اصلی است ولی البته داوری نهایی و سنجش تفصیلی و دقیق آن، فرصتی فراخ و پژوهشی علمی می‌طلبد و بر عهده متخصصان است.

هدف و روش

• متأسفانه ناشر یا مترجم توضیحی درباره اهداف و روش ترجمه و چگونگی‌ها و مشکلات آن ذکر نکرده‌اند.
• استاد دانشگاه آزاد کاشان، دکتر عباس بهنیا مقدمه‌ای برای اثر حاضر نوشته و این دو مجموعه شعری و سراینده و بانی مالی نشر آن را به‌صورت مختصر معرفی کرده است.

ساختار و محتوا

• کتاب حاضر از دو مجموعه شعر تشکیل شده است:

1. ترجمه خطبه فدکیه حضرت زهرا(س) در مسجد مدينه که شاهكار بلاغت و فصاحت است و حقانيت «ميراث زهرا(ع)» را اثبات می‌کند.
2. «صحيفه سجاديه» که ترجمه دعاهای امام سجاد(ع) و راهنما و برنامه انسان‌سازى و خداشناسى است.

• مترجم دعای 1 تا 53 را ترجمه کرده ولی دعای 54 («وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي اسْتِكْشَافِ الْهُمُومِ» درخواست از خدا برای دور کردن غم و اندوه ) را ترجمه نکرده و هیچ توضیحی درباره آن نداده است.

نمونه مباحث

• سزاوار حمد است پروردگار		كه گسترده خوان كرم هر كنار
  فراگير شد نعمتش بيكران		بهر ذرّه در پهندشت جهان
  به اشباح بيرنگ دشت عدم		عطا كرد از رنگ هستى رقم
  به فرمان او بُود شد، از نبود		عدم را به بر كرد رخت وجود
  به الهام آموخت رسم ثنا		به يكتائيش شكر گوئيم ما
  به تقديس اويم بجان غُوطه‌ور		كه از هر كسى هست بخشنده‌تر
  عطا كرد بر هر دو گيتى و جُود		برون از شمارش بود فضل و جُود
  كه بشمارد اين نعمت بيكران		كه پيدانه، آغاز و انجام آن
  گواهى دهم، آفريننده اوست		چنان ابر پرفيض، بخشنده اوست
  ز هر بودنى، بُوده او پيشتر		به جز او نماند، به گيتى دگر.

  • بپاشند اعضا، بپوسد تنم		شود قطع پيوندها، بشكنم
    چو آيد بسر، غافلم خويشتن		ترحم كن، اى واى مولاى من
    چو برخيزم، از گور روز شمار		ترحم كن، از دوستانم شمار
    تو در سايه‌ات جايگاهم بده		به نزديك ياران پناهم بده
    قرارم بده با دگر دوستان		كه هستى خداوند هر دو جهان.

    پانویس

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها