ترجمه منظوم صحيفه سجاديه (آل یاسین)
میراث حضرت زهرا(س) و صحیفه سجادیه «منظوم»، برگردانی به زبان شعر شیرین پارسی به قلم شاعر و مترجم معاصر ایرانی، سید رضا آل یاسین متخلّص به «همایون» (1307- 1380ش)، است که معانی و پیامهای خطبه حضرت زهرا(س) و دعاهای امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه را گزارش میکند. مترجم در اثر حاضر، از آوردن متن عربی خطبه مذکور یا ادعیه خودداری ورزیده و فقط ترجمه منظوم فارسی آن را آورده است. با بررسی اجمالی سرودههای مذکور، شاید بتوان گفت که ترجمه روان و مطابق با متن اصلی است ولی البته داوری نهایی و سنجش تفصیلی و دقیق آن، فرصتی فراخ و پژوهشی علمی میطلبد و بر عهده متخصصان است.
| ترجمه منظوم صحيفه سجاديه (آل یاسین) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آل یاسین، رضا (نويسنده)
فاطمه زهرا(س) (نویسنده) علی بن حسین(ع)، امام چهارم ( نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | الصحیفة السجادیة |
| سال نشر | 1377ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9م9ل 7941 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- متأسفانه ناشر یا مترجم توضیحی درباره اهداف و روش ترجمه و چگونگیها و مشکلات آن ذکر نکردهاند.
- استاد دانشگاه آزاد کاشان، دکتر عباس بهنیا مقدمهای برای اثر حاضر نوشته و این دو مجموعه شعری و سراینده و بانی مالی نشر آن را بهصورت مختصر معرفی کرده است. [۱]
ساختار و محتوا
- کتاب حاضر از دو مجموعه شعر تشکیل شده است:
- ترجمه خطبه فدکیه حضرت زهرا(س) در مسجد مدينه که شاهكار بلاغت و فصاحت است و حقانيت «ميراث زهرا(ع)» را اثبات میکند.
- «صحيفه سجاديه» که ترجمه دعاهای امام سجاد(ع) و راهنما و برنامه انسانسازى و خداشناسى است.
- مترجم دعای 1 تا 53 را ترجمه کرده [۲] ولی دعای 54 («وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي اسْتِكْشَافِ الْهُمُومِ» درخواست از خدا برای دور کردن غم و اندوه ) را ترجمه نکرده و هیچ توضیحی درباره آن نداده است.
نمونه مباحث
| سزاوار حمد است پروردگار | كه گسترده خوان كرم هر كنار | |
| فراگير شد نعمتش بيكران | بهر ذرّه در پهندشت جهان | |
| به اشباح بيرنگ دشت عدم | عطا كرد از رنگ هستى رقم | |
| به فرمان او بُود شد، از نبود | عدم را به بر كرد رخت وجود | |
| به الهام آموخت رسم ثنا | به يكتائيش شكر گوئيم ما | |
| به تقديس اويم بجان غُوطهور | كه از هر كسى هست بخشندهتر | |
| عطا كرد بر هر دو گيتى و جُود | برون از شمارش بود فضل و جُود | |
| كه بشمارد اين نعمت بيكران | كه پيدانه، آغاز و انجام آن | |
| گواهى دهم، آفريننده اوست | چنان ابر پرفيض، بخشنده اوست | |
| ز هر بودنى، بُوده او پيشتر | به جز او نماند، به گيتى دگر. [۳] |
| بپاشند اعضا، بپوسد تنم | شود قطع پيوندها، بشكنم | |
| چو آيد بسر، غافلم خويشتن | ترحم كن، اى واى مولاى من | |
| چو برخيزم، از گور روز شمار | ترحم كن، از دوستانم شمار | |
| تو در سايهات جايگاهم بده | به نزديك ياران پناهم بده | |
| قرارم بده با دگر دوستان | كه هستى خداوند هر دو جهان. [۴] |
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.