مقالات فلسفی

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    مقالات فلسفی
    مقالات فلسفی
    پدیدآورانمطهری، مرتضی (نويسنده)
    ناشرصدرا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مقالات فلسفی، از آثار فیلسوف معاصر، مرتضی مطهری (فریمان 1298-1358ش. قم)، مجموعه چند مقاله نوشته‌شده در زمان‌های گوناگون (از حدود سال 1338 تا 1358ش) درباره خداشناسی، معرفت‌شناسی، تاریخ فلسفه اسلامی، تجرد و ارتباط نفس و بدن و روابط فلسفه و عرفان و... است.

    ساختار و محتوا

    این کتاب، تقسیم‌بندی ویژه‌ای ندارد و مطالب به‌ترتیب عناوین مقالات سامان یافته است. اصالت روح‏، قرآن و مسئله‏اى از حیات‏، توحید و تکامل‏، پرسش‌هاى فلسفى ابوریحان از بوعلی‌، اصل تضاد در فلسفه اسلامی‌، حرکت و روابط فلسفه و عرفان، برخی از محورهای مهمّ این اثر است.

    تایخ نگارش

    تاریخ دقیق نگارش این مقالات روشن نیست، ولی ناشر، تاریخ تقریبی پیدایش آن را به این صورت بیان کرده است: تاریخ اکثر این مقالات بعید است و به حدود 15 تا 20 سال قبل از شهادت استاد و مقاله اصل تضادّ به سال‌های آخر حیات مبارک استاد برمی‌گردد. ‏در زمان حیات استاد کتابی با همین نام منتشر شد که شامل چهار مقاله اول (اصالت روح، قرآن و مسئله‌ای از حیات، توحید و تکامل و پرسش‌های فلسفی ابوریحان از بوعلی) می‌شد و از سوی ناشر درخواست گردید که مقالات دیگری افزوده شود و استاد قصد افزودن مقاله اصل تضاد در فلسفه اسلامی را داشتند که به شهادت رسید[۱]‏.

    نمونه مباحث

    یکى از مسائل حیات که در قرآن کریم بیان شده این است که: «حیات به دست خداست، خداست که جان می‌دهد و جان می‌گیرد». قرآن کریم با این منطق خاص خود می‌خواهد بگوید: حیات در اختیار غیر خدا نیست؛ کسى دیگر نمی‌تواند حیات بدهد و بگیرد... در سوره بقره از زبان ابراهیم(ع) نقل می‌کند که به طاغى و جبّار زمان خود گفت: رَبِّي الَّذِي يحْيي وَ يمِيتُ (بقره: 258)؛ خداى من همان است که حیات دادن و حیات گرفتن در دست اوست؛ اوست که جان می‌دهد و جان می‌گیرد. در سوره ملک، خدا را این‏طور توصیف می‌کند: الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ؛ خدایى که مرگ و زندگى را آفریده است. آیات زیادى در قرآن هست که صرفاً خدا را محیى و ممیت می‌داند و جان دادن و جان گرفتن را مستقیماً به خدا نسبت می‌دهد؛ یعنى غیر خدا را از حریم این عمل بیرون می‌کند[۲]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص6
    2. ر.ک: متن کتاب، ص32

    منابع مقاله

    پیشگفتار و متن کتاب.


    وابسته‌ها