احیای تفکر اسلامی

    از ویکی‌نور
    احیای تفکر اسلامی
    احیای تفکر اسلامی
    پدیدآورانمطهری، مرتضی (نويسنده)
    ناشرصدرا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP 229
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    احیای تفکر اسلامی، از آثار اسلام‌شناس معاصر، مرتضی مطهری (1298-1358ش.)، شامل 5 سخنرانى در حسینیه ارشاد (تهران) در سال 1349ش، با هدف آسیب‌شناسی اندیشه و عملکرد اسلامی در دوران معاصر و شناسایی سبک صحیح اندیشیدن و زیستن بر اساس مکتب اهل‌ بیت عصمت و طهارت(ع) است. در این اثر، تعریف صحیح زهد اسلامی و هدف‌های والای آن تبیین شده است.

    ساختار و محتوا

    این کتاب، به‌ترتیب بر اساس محورهای ذیل سامان یافته است:

    1. اقبال و احیاى فکر دینى (بزرگداشت محمد اقبال لاهوری و تبیین نظر او درباره مقایسه ویژگی‌های فرهنگ اسلامی و غربی و تحلیل وضعیت فرهنگی - اجتماعی مسلمانان در دوران معاصر).
    2. تفکر دیروز و امروز مسلمین درباره میزان تأثیر عمل در سعادت انسان (ارزش عمل در تعلیم و تربیت اسلامی، نقش بنی‌امیه در پیدایش مرجئه و نقد و بررسی آن).
    3. تفکر زنده و تفکر مرده (تفاوت حیات بدن و حیات روح، توکل و زهد مثبت و منفی، فعالیت تولیدی امام علی(ع)).
    4. تفکر اسلامى درباره زهد و ترک دنیا (انواع زهد، کدام زهد مورد قبول اسلام است؟ هدف‌های زهد اسلامی).
    5. فلسفه زهد در تفکر اسلامى (حکمت‌های پنج‌گانه زهد و رهایی از وابستگی دنیوی و بهره‌مندی از لذت‌های معنوی).

    تاریخ سخنرانی

    اثر حاضر از 5 سخنرانى در سال 1349ش، در حسینیه ارشاد تشکیل شده است؛ سخنرانى اول در تاریخ 7 اردیبهشت 1349ش، به‌مناسبت یادبود مصلح اسلامى، اقبال لاهورى، درباره «اقبال و احیاى فکر دینى» برگزار شده و سخنرانی‌هاى بعدى، هریک به فاصله یک هفته از سخنرانى قبلى انجام شده است[۱]‏.

    نمونه مباحث

    در نهج‌البلاغه‏ است که کسى آمد خدمت امیرالمؤمنین على(ع)، عرض کرد مرا نصیحتى بفرمایید. حضرت در مقام نصیحت او چند جمله فرمودند که اولین جمله‌‏اش این است: «لا تَكنْ مِمَّنْ يرْجُو الآخِرَةَ بِغَيرِ عَمَلٍ وَ يرَجِّى التَّوْبَةَ بِطولِ الْأمَلِ؛ يقولُ فِي الدُّنْيا بِقَوْلِ الزّاهِدينَ وَ یعْمَلُ فيها بِعَمَلِ الرّاغِبين...»؛ اى مرد! از آن کسان مباش که آخرت را دوست مى‌‏‌دارد، ولى نمى‌‏خواهد عمل کند. از آن کسانى مباش که وقتى سخن مى‌‏‌گوید، سخن کسى است که به مادیات دنیا بى‌‏اعتناست، ولى وقتى پاى عمل به میان مى‌‏‌آید، آدم اسیر و بیچاره‏اى است؛ عملش عمل شیفتگان و مغرورین به دنیاست[۲]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص7
    2. ر.ک: متن کتاب، ص49-50

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها