انسان در قرآن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده: مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۶
انسان در قرآن | |
---|---|
پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
ناشر | صدرا |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انسان در قرآن، اثر شهید مرتضی مطهری (1298-1358ش)، جلد چهارم کتاب «مقدمهای بر جهانبینی اسلامی» و کتابی است پیرامون انسان و جایگاه او در آیات قرآن.
کتاب «مقدمهای بر جهانبینی اسلامی»، آخرین اثر قلمی شهید مطهری بوده و شامل شش مجلد میباشد که در واقع، یک دوره اصول عقاید اسلامی است و مطالعه آن، برای عارف و عامی، سودمند و فرحزاست. این کتاب در اصل هفت مجلد بوده که استاد فرصت نگارش جلد آخر آن، یعنی «امامت و رهبری» را پیدا نکردند. مجلدات این مجموعه، عبارتند از: «انسان و ایمان»، «جهانبینی توحیدی»، «وحی و نبوت»، «انسان در قرآن»، «جامعه و تاریخ» و «زندگی جاوید یا حیات اخروی». این مجموعه برای همه اقشار، بهویژه دانشجویان و طلاب علوم دینی مفید و حاوی نکات بدیع و جالب توجه است. نثر روان و شیوای آن نیز به جاذبه این کتاب افزوده است؛ همچنانکه استحکام و اتقان مطالب کتاب که توسط یک اسلامشناس مسلم به رشته تحریر درآمده است، از امتیازات این کتاب است[۱].
مطالب کتاب، در دو بخش کلی، ارائه شده است. بخش نخست، نگاهی است به انسان در جهانبینی اسلامی. انسان در جهانبینی اسلامی، داستانی شگفت دارد. شهید مطهری معتقد است که انسان اسلام، تنها یک حیوان مستقیمالقامه که ناخنی پهن دارد و با دو پا راه میرود و سخن میگوید، نیست، بلکه این موجود، از نظر قرآن، ژرفتر و مرموزتر از این است که بتوان آن را با این چند کلمه، تعریف کرد. قرآن انسان را مدحها و ستایشها کرده و هم مذمتها و نکوهشها نموده است. عالیترین مدحها و بزرگترین مذمتهای قرآن، درباره انسان است. از نظر قرآن، انسان موجودی است که توانایی دارد جهان را مسخر خویش ساخته و فرشتگان را به خدمت بگمارد و هم میتواند به اسفل سافلین، سقوط کند و این خود انسان است که باید درباره خود تصمیم گرفته و سرنوشت نهایی خویش را تعیین نماید[۲].
انسان هم خودآگاه است و هم جهانآگاه و تکامل و پیشرفت و سعادت او، در گرو این دو آگاهی است؛ ازاینرو در بخش دوم، از آگاهیهای انسان سخن به میان آمده است و به انواع آن، پرداخته شده است؛ از جمله: خودآگاهی فطری، فلسفی، جهانی، طبقاتی، ملی، انسانی، عرفانی و پیامبرانه[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.