پیامبر امی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:نبوت]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۳
پیامبر امی | |
---|---|
پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
ناشر | صدرا |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پیامبر امی، در اصل مقالهای بوده است به قلم متفکر شهید آیتالله مرتضی مطهری که در سال 1347ش در کتاب محمد خاتم پیامبران(ص) به چاپ رسید و پس از آن و در زمان حیات استاد نیز بهصورت رسالهای کوچک به زیور طبع مزین شد.
یکی از نکات روشن زندگی رسول اکرم(ص) این است که درسناخوانده و مکتبنادیده بوده است؛ نزد هیچ معلمی نیاموخته و با هیچ نوشته و دفتر و کتابی آشنا نبوده است. احدی از مورخان، مسلمان یا غیر مسلمان مدعی نشده است که آن حضرت در دوران کودکی یا جوانی، چه رسد به دوران کهولت و پیری که دوره رسالت است، نزد کسی خواندن یا نوشتن آموخته است و همچنین احدی ادعا نکرده و موردی را نشان نداده است که آن حضرت قبل از دوران رسالت یک سطر خوانده و یا یک کلمه نوشته است[۱]. خاورشناسان از جمله کسانی هستند که در آثارشان به این موضوع اعتراف کردهاند[۲].
از نصوص تواریخ معتبر و قدیمی اسلامی به دست میآید که رسول خدا در مدینه گروهی «دبیر» داشته است. این دبیران وحی خدا، سخنان پیغمبر، عقود و معاملات مردم، عهدها و پیماننامههای رسول خدا با مشرکین و اهل کتاب و نامههای فراوان آن حضرت را به اطراف و اکناف مینوشتهاند[۳].
در تاریخ زندگی رسول اکرم، جریانهایی پیش آمده که روشن میکند آن حضرت حتی در دوره مدینه نه میخوانده و نه مینوشته است. در میان همه آنها حادثه «حدیبیه» به علت حساسیت خاص تاریخی از همه معروفتر است و باآنکه نقلهای تاریخی و حدیثی اختلافاتی با یکدیگر دارند، باز هم تا حدود زیادی به روشن شدن مطلب کمک میکند[۴]. نویسنده این مطلب را در منابع تاریخی مورد بررسی قرار داده است. نقلها در جریان حدیبیه یکنواخت نیست، اما آنچه مسلم است در این جریان نیز نویسنده علی(ع) بوده است نه پیغمبر[۵].
یکی از دانشمندان مسلمان هند با نام سید عبداللطیف شبههای را مطرح کرده و منشأ اعتقاد به درسناخواندگی پیغمبر را تفسیر کلمه «امی» دانسته است[۶]. وی ادعا میکند که از بعضی آیات قرآن میتوان فهمید که آن حضرت هم میخوانده هم مینوشته است. شهید این ادعا را نیز مستدل پاسخ گفته است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.