ع‍س‍ج‍دی‌ م‍روزی‌، ع‍ب‍دال‍ع‍زی‍ز ب‍ن‌ م‍ن‍ص‍ور: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
({{شعر و شاعری}})
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
| نام پدر =
| نام پدر =
| ولادت =
| ولادت =
| محل تولد =
| محل تولد =مرو
| کشور تولد =
| کشور تولد =
| محل زندگی =
| محل زندگی =
| رحلت =
| رحلت =432ق
| شهادت =
| شهادت =
| مدفن =
| مدفن =
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
| اساتید =
| اساتید =[[عنصری]]
| مشایخ =
| مشایخ =
| معاصرین =
| معاصرین =
خط ۳۷: خط ۳۷:
| علایق پژوهشی =
| علایق پژوهشی =
| سبک نوشتاری =
| سبک نوشتاری =
| آثار =
| آثار =[[دیوان استاد عسجدی مروزی]]
| وبگاه =
| وبگاه =
| امضا =
| امضا =
خط ۶۳: خط ۶۳:


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
شعبانیان، علیرضا، «تاملی در ساختارهای لفظی و معنایی شعر عسجدی مروزی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهش‌های دستوری و بلاغی، بهار و تابستان 1395، شماره 9.
[[:noormags:1207393|شعبانیان، علیرضا، «تاملی در ساختارهای لفظی و معنایی شعر عسجدی مروزی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهش‌های دستوری و بلاغی، بهار و تابستان 1395، شماره 9]].
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1207393
 






{{شعر و شاعری}}
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
خط ۷۴: خط ۷۳:


[[دیوان استاد عسجدی مروزی]]
[[دیوان استاد عسجدی مروزی]]
[[دیوان حکیم عسجدی مروزی]]




[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:شاعران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۲

عسجدی مروزی، ابونظر عبدالعزیز بن منصور (متوفی 432ق) شاعر و حکیم قرن چهارم‌ هجری‌ و از شاگردان عنصری است. دیوان اشعار وی با عنوان دیوان استاد عسجدی مروزی منتشر شده است.

ع‍س‍ج‍دی‌ م‍روزی‌، ع‍ب‍دال‍ع‍زی‍ز ب‍ن‌ م‍ن‍ص‍ور
NUR76082.jpg
محل تولدمرو
رحلت432ق
اطلاعات علمی
اساتیدعنصری
برخی آثاردیوان استاد عسجدی مروزی

ولادت و وفات

وی در مرو متولد شد و در همان‌جا زیست. سال مرگش را در تذکره‌ها ٤٣٢ق ثبت‌ کرده‌‌اند‌[۱].

شرح حال

از زندگی او اطلاع کاملی در دسترس نیست و این‌گونه‌ آمده است که از شاعران دربار سلطان محمود غزنوی بوده و در سال فتح سومنات، در قصیده‌ای معروف،‌ او‌ را‌ مدح گفته است. او از جمله شاعرانی است که آثارش به‌ تاراج‌ انقلاب‌های اعصار و قرون رفته و جز ابیات پراکنده‌ای که در تذکره‌ها و سفینه‌ها نقل‌ شده‌، چیز‌ زیادی از او بر جای نمانده است.

در کلام بزرگان

رضا قلی‌خان هدایت نوشته است: «زر کلامش‌ بر‌ محک‌ اهل کمال کامل عیار و بی‌غل و غش شده، لاجرم سلطان مذکور را بدو‌ الطاف‌ غیرمحصور‌ بوده، گویند سه‌هزار بیت دیوان دارد، اما به نظر حقیر نرسیده». محمد عوفی او را عسجد کان بلاغت و اختر آسمان فصاحت نامیده و خطه مرو‌ را‌ به وجود وی مباهی دانسته و دولتشاه افصح الفصحایش خطاب کرده که: «قصاید‌ را‌ متین و ملایم می‌گوید»[۲].

اساتید

چنانچه مشهور است او از شاگردان‌ عنصری‌ بوده‌ و در این راه مقلد و پیرو او و از نخستین کسانی است که در شعر و سخن منظوم‌ به‌ صنایع بدیعی توجه کاملی دارد و در استفاده از کلمات غریب و الفاظ نامأنوس،‌ اقتدار‌ دارد‌[۳].

آثار

وی صاحب دیوان اشعار است. بخش قابل ملاحظه‌ای از اشعار او را هجوها و مدایح وی تشکیل می‌دهد؛ اما‌ علت‌ عمده‌ شهرت او، به دلیل قصیده مصنوعی است که به عنوان شاهد صنعت‌ تکریر‌ در تذکره‌ها و کتاب‌های بدیع نقل شده است. قصاید او و چند پاره که باقیمانده قصاید‌ وی‌ است، از نظر وزن، قافیه، شکل ظاهر و گاهی از حیث طرح، به‌ قصیده‌های عنصری شبیه است و اگر قبول کنیم‌ که‌ عسجدی‌ شاگرد او بوده و به سال از او‌ کمتر‌، باید سبک او را به تأیید قرینه‌های شعرش متأثر از اسلوب عنصری‌ بدانیم‌[۴].

پانویس

  1. شعبانیان، علیرضا، ص108
  2. همان
  3. همان، ص109
  4. همان

منابع مقاله

شعبانیان، علیرضا، «تاملی در ساختارهای لفظی و معنایی شعر عسجدی مروزی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهش‌های دستوری و بلاغی، بهار و تابستان 1395، شماره 9.


وابسته‌ها