سنن النبي(ص): آداب، سنن و روش رفتاری پیامبر گرامی اسلام
| سنن النبی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | استادولی، حسین (مترجم) طباطبایی، سید محمدحسین (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | سنن النبی(ص): آداب، سنن و روش رفتاري پیامبر گرامی اسلام آداب و سنن پیامبر(ص) |
| ناشر | پیام آزادی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1381 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 694-302-424-5 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 14
سنت نبوی - احادیث محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - احادیث |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 24/46 /ط2 س9041 1385 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سنن النبي(ص): آداب، سنن و روش رفتاري پیامبر گرامی اسلام ترجمه كتاب سنن النبى علامه طباطبائى است كه توسط جناب آقاى حسين استاد ولى در عصر حاضر ترجمه گشته است و به آن ملحقاتى اضافه گرديده است.
گزارش محتوا
اين كتاب در واقع آداب و سنن و رفتار و رسوم پيامبر گرامى صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله مجموعه‌اى از اعمال واجب و مستحب است كه قسمت اعظم فقه و اخلاق اسلام را تشكيل مى‌دهد.
استاد علامه طباطبائى سال‌ها قبل، به انگيزه استفاده عملى خود و ديگران، بخش مهمى از اين آداب و سنن را در كتابى به نام سنن النبى صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله گرد آورد. اهميت اين كتاب در آن است كه به همت و دقت عالمى جامع، مجتهدى كامل و محدثى متتبع تأليف يافته كه مى‌تواند رساله عمليه‌اى باشد، براى همه كسانى كه مى‌خواهند به شيوه رسول خدا صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله زندگى كنند و برنامه آن حضرت را حتى‌المقدور دستورالعمل زندگى فردى و اجتماعى خويش قرار دهند.
پس از آنكه استاد علامه، اين كتاب را براى ترجمه به دانشمند گرامى، آقاى محمدهادى فقهى سپرد، مترجم گرانقدر هنگام ترجمه هر باب، به احاديث بسيار ديگرى برخورد نمود كه از اعتبار لازم نيز برخوردار بود و از قلم شريف علامه افتاده بود. لذا آنها را گردآورى نموده، از مؤلف اجازه گرفت و آنها را به عنوان ملحقات به اصل كتاب افزود و بدين وسيله كتاب را كامل ساخت.
اين كتاب با همه فخامت و اعتبارى كه دارد كمتر در دسترس علاقمندان قرار داشت، به همين جهت به پيشنهاد ناشر موفق و با سابقه اسلامى، مدير محترم انتشارات پيام آزادى، به ترجمه آن اقدام شد.
نكاتى كه در ترجمه حاضر لحاظ شده است، بدين قرار است:
- به جهت استفاده عموم از اين كتاب، آوردن متن عربى روايات ضرورى نمى‌نمود، لذا به ترجمه آنها اكتفا گرديد.
- مؤلف گرامى نام منابع خود را ذكر نموده تا هم اعتبار كتاب محفوظ بماند و هم راه براى مراجعه محققان هموار باشد؛ اما در اين ترجمه نام منابع حذف شد، زيرا اعتماد خوانندگان عزيز بر نوشتار مرحوم علامه است.
- يك مورد در اصل كتاب، و حدود ده- دوازده مورد در ملحقات يا عينا تكرارى بود و يا مضمون آنها تكرار شده بود كه آنها حذف شد؛ ولى شماره‌ها در متن به جاى نهاده شد تا براى كسانى كه بخواهند به اصل عربى كتاب مراجعه كنند، اشكالى پديد نيايد.
- تعداد 23 روايت (377- 399) از ملحقات آداب دعا حذف شد، زيرا اولا دعاهاى آن حضرت منحصر به دعاهاى مذكور نيست و اگر بنا بر تتبع باشد، بايد همه دعاها ذكر شود و گر نه همان اندازه كه نقل شده كافى است و نقل اين دعاها بر حجم كتاب مى‌افزود و كتاب را به صورت كتاب دعا در مى‌آورد. ثانيا خود گردآورنده محترم نيز ترجمه آنها را ضرورى نديده و در چاپ خود به آن اقدام ننموده است.
- بيشتر بيانات مؤلف رحمه اللَّه به پاورقى برده شده و با امضاى مؤلف از ساير پاورقى‌ها مشخص گرديده است.
- در اين ترجمه، ترجمه قبل مورد توجه قرار گرفته و در بسيارى موارد از الفاظ و تعابير آنكه زيبا و رسا به نظر مى‌رسيد، استفاده گرديده است.
همچنين اشكالاتى كه در آن ترجمه رخ داده بود- و اندك هم نبود- بر طرف گرديد. مثلاًدر باب آداب معاشرت، روايت 61، عبارت آن اين است: و اذا جلس لم يحلّ حبوته حتّى يقوم جليسه، و چنين ترجمه شده: «وقتى رسول خدا صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله با كسى مى‌نشست تا او حضور داشت، حضرت لباس و زينت خود را از تن خارج نمى‌ساخت.» در صورتى كه معناى صحيح آن چنين است: «وقتى رسول خدا صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله با كسى مى‌نشست تا او از مجلس بر نمى‌خاست آن حضرت هم بر نمى‌خاست و مجلس را ترك نمى‌كرد (چنان كه وقتى حضرتش با كسى دست مى‌داد تا طرف مقابل دست خود را نمى‌كشيد، آن حضرت دست خود را نمى‌كشيد).»
مؤلف كتاب اشاره مى‌كند كه: «ما در اين كتاب به ايراد مكروهات نپرداختيم، زيرا مذهب شيعه بر اين پايه نهاده است كه هيچ مكروه و مباحى از آن جهت كه مكروه و مباح است از آن حضرت سر نزده؛ [مگر آنكه آن عمل مكروه يا مباح به دليل خاصى از اين عنوان بيرون آمده باشد]، و عقل و نقل نيز گواه اين مطلب‌اند.
و با خود شرط كرديم كه به جهت رعايت اختصار، سند روايات را حذف كنيم؛ ولى نام كتاب‌هايى را كه از آنها نقل كرده‌ايم و نام مؤلفان آنها را آورده و ميان رواياتى كه سند داشته و رواياتى كه سند آنها مذكور نبوده فرق نهاديم تا كسى كه جوياى اصل آن‌هاست، بتواند به آسانى به مدارک و منابع آنها مراجعه نمايد.
و نيز شمايل آن حضرت را- با اين‌كه از موضوع كتاب خارج است- آورديم هم به جهت تبرک و تيمّن و هم بدان جهت كه ذكر بسيارى از اخلاق حضرتش در ضمن آنها نهفته است. همچنين وقايع جزئى را نياورديم و تنها به جوامع و كليات اخلاق آن حضرت بسنده كرديم...»
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب