معرفت، محمدهادی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (+ناو) |
|||
| خط ۱۵۹: | خط ۱۵۹: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] | |||
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۴
| نام | معرفت، محمدهادی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | محمد هادی معرفت |
| نام پدر | شیخ علی معرفت |
| متولد | 1309ش |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | 1386 ش یا 1427 ق- قم |
| اساتید | سید محسن حکیم
آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئى امام خمینى(ره) |
| برخی آثار | شرح تبصرة المتعلمین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00051AUTHORCODE |
محمدباقر معرفت فرزند ایشان است.
محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و از پژوهشگران علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
ولادت
وى در سال 1309ش در خانواده روحانى در شهر کربلا متولد شد. پدرش مرحوم شیخ علی معرفت از روحانیان با فضیلت بود که از پانزده سالگی ساکن کربلا شده بود.
خاندان آیت‌الله‌معرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقه‌ای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت می‌کند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا می‌رود و در آن‌جا زندگی می‌کند.
تحصیلات
پس از آن، مقدمات را نزد استاد حاج شیخ على اکبر نائینى و سپس نزد پدرش آموخت.
ادبیات و منطق را نزد اساتید به نام در آن زمان همچون سید سعید تنکابنى، آیت‌الله سید محمد شیرازى و شیخ محمدحسین مازندرانى فرا گرفت.
دروس فقه و اصول را نزد شیخ محمد کلباسى، شیخ محمد خطیب و سید حسن حاج آغا میر قزوینى تلمّذ نموده در این دوره در کنار تحصیل، به تدریس و تحقیق نیز اشتغال داشته در رشته‌هاى ادبى و علمى از محضر ایشان استفاده مى‌نموده‌اند.
پس از مدتى با همکارى گروهى از فضلاى حوزه همچون سید محمد شیرازى، سید عبدالرضا شهرستانى و شیخ محمدباقرمحمودى دست به تاسیس و نشر ماهنامه‌ایى تحت عنوان «اجوبة المسائل‌الدینیة» زدند که در آن سئوالهاى دینى مردم پاسخ داده مى‌شد.
در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تکمیل تحصیلات خود به نجف اشرف مهاجرت مى‌نماید.
هدف اصلى از این مهاجرت شرکت در جلسات درسى فرهیختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سید محسن حکیم، آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئى و امام خمینى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنکه دروس فلسفه و حکمت متعالیه را نزد اساتید معروف آن زمان فرا گرفته است.
در این هنگام بود که انگیزه پرداختن به مسائل قرآنى در کنار فقه و اصول، ایشان را وادار نمود که تحقیقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده، بیشتر اوقات خود را براى این کار مصروف دارد تا بدآنجا که پس از مدتى توانست کتاب ارزشمند التمهيد في علوم القرآن را در شش مجلد و نیز کتاب التفسیر و المفسرون را در دو مجلد تألیف نماید.
در سال 1351 که حکومت بعث عراق دستور مهاجرت ایرانیان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ایران شد و در حوزۀ علمیۀ قم به فعالیت‌های علمى خود همچون تدریس و تألیف ادامه داد که محصول آن تألیف کتاب ارزشمند «صیانة القرآن من التحریف» و ترجمۀ کتاب التفسیر و المفسرون مى‌باشد.
همچنین کتاب «التفسیر الجامع الاثرى» که در آن روایات تفسیرى فریقین جمع‌آورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته از جمله تألیفات ایشان می‌باشد.
وفات
سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
وابسته‌ها
نسخ در قرآن (نقد نظریه انکار نسخ در قرآن)
ولاية الفقية، تاريخها - مبانيها
التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب
شبهات و ردود حول القرآن الکریم
تفسير القرآن الكريم (ابوحمزه ثمالی)
تفسیر قرآن مجید برگرفته از آثار امام خمینی
التأویل في مختلف المذاهب و آلاراء
نظرة مستوعبة في حديث لا تعاد: بحث فقهي معمق عن حديث «لا تعاد الصلاة الا من خمس ...» و ...
مقدمه‌ای بر علوم قرآن: ترجمه التمهید فی علوم القرآن
التمهید فی علوم القرآن (ویرایش جدید)
حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم‌السلام
التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب
جامع التأویل لمحکم التنزیل؛ کهن ترین تفسیر اعتزالی
«ذکر»؛ از دیدگاه قرآن و اهل سنت
بررسی فقهی پدیده عنا، ماهیت و حکم آن