ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (فیض‌الاسلام): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ه' به 'ه‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)')
برچسب: واگردانی دستی
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۲: خط ۱۲:
[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده)
[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده)


[[خوشنويس، طاهر]] (خطاط)
[[خوشنویس، طاهر]] (خطاط)


[[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی]] (مترجم و شارح)
[[فیض‌الاسلام اصفهانی، سید علی‌نقی]] (مترجم و شارح)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏1368‎‏ب
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏1368‎‏ب
خط ۳۱: خط ۳۱:
| چاپ =0
| چاپ =0
| تعداد جلد =6
| تعداد جلد =6
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14509
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03438
| کتابخوان همراه نور =03438
| کتابخوان همراه نور =03438
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۳۸: خط ۳۸:
}}
}}


'''ترجمه و شرح نهج‌البلاغة فيض‌الاسلام '''، تألیف [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|سيد على نقى فيض‌الاسلام]] به زبان فارسى ترجمه كتاب شريف نهج‌البلاغه است.
{{کاربردهای دیگر|شرح نهج‌البلاغه (ابهام‌‌زدایی)}}
'''ترجمه و شرح نهج‌البلاغه فيض‌الاسلام'''، تألیف [[فیض‌الاسلام اصفهانی، سید علی‌نقی|سيد على نقى فيض‌الاسلام]] به زبان فارسى ترجمه كتاب شريف نهج‌البلاغه است.


مؤلف در انگيزه اين ترجمه در ديباچه كتاب بيان مى‌دارد، «از سال‌هاى دراز اين كتاب مقدّس مورد مطالعه اين بنده بوده، روز به روز شوقم به خواندن و انديشه در آن زيادتر مى‌شد، گويا چيزى نمى‌ديدم؛ مگر كتاب نهج‌البلاغه و سخنى نمى‌شنيدم؛ مگر فرمايش‌هاى اميرالمؤمنين علىّ(عليه‌السّلام) و هر گاه با فضلا و دانشمندان ملاقاتى پيش مى‌آمد، قبل از شروع به هر سخن، در باب عظمت و بزرگى نهج‌البلاغه سخن گفته به آنان يادآورى مى‌نمودم كه سيّد شريف رضى(رحمه‌اللّه) يكى از شاهكارهاى تأليف را در اين كتاب بكار برده؛ زيرا با اين كه اميرالمؤمنين (عليه‌السّلام) را كلام غير فصيح و غير بليغ نيست، در ميان كلماتش نيكوترين سخنان را انتخاب نموده، الْأَفْصَحُ فالأَفْصَح و الأَبْلَغُ فالأَبْلَغُ را اثبات و اين نكته را كاملا رعايت كرده است، و گاهى در بعضى از مجالس دينى و مذهبى پاره‌اى از كلمات اين كتاب را خوانده و معنى آن را بيان مى‌كردم، شنوندگان به شگفت آمده مى‌گفتند، اگر علماء و رجال دينى ترجمه فرمايش‌هاى امام علىّ(عليه‌السّلام) را در كتاب نهج‌البلاغه، به طورى كه در خور فهم هر فارسى زبان باشد، نوشته بودند، همه از آن بهره‌مند مى‌شدند، و ليكن افسوس كه از ترجمه و شرح‌هایى كه در دسترس است، چنان كه بايد استفاده نمى‌شود، بنابراین بر نگارنده واجب شد كه دست از هر كار بردارم (حتّى از ترجمه و تفسير قرآن كريم كه از مدّتى به نوشتن آن مشغول بوده، براى اتمام آن سعى و كوشش بسيار داشتم) و اين كتاب جليل را به زبان فارسى سليس و روان ترجمه نموده و كلمات و جملاتى كه محتاج به شرح باشد، ميان دو خطّ قوسى به اجمال و اختصار بيان نمايم تا ترجمه و شرح با هم فرق داشته، همه از آن بهره‌مند گردند».
مؤلف در انگيزه اين ترجمه در ديباچه كتاب بيان مى‌دارد، «از سال‌هاى دراز اين كتاب مقدّس مورد مطالعه اين بنده بوده، روز به روز شوقم به خواندن و انديشه در آن زيادتر مى‌شد، گويا چيزى نمى‌ديدم؛ مگر كتاب نهج‌البلاغه و سخنى نمى‌شنيدم؛ مگر فرمايش‌هاى اميرالمؤمنين علىّ(عليه‌السّلام) و هر گاه با فضلا و دانشمندان ملاقاتى پيش مى‌آمد، قبل از شروع به هر سخن، در باب عظمت و بزرگى نهج‌البلاغه سخن گفته به آنان يادآورى مى‌نمودم كه سيّد شريف رضى(رحمه‌اللّه) يكى از شاهكارهاى تأليف را در اين كتاب بكار برده؛ زيرا با اين كه اميرالمؤمنين (عليه‌السّلام) را كلام غير فصيح و غير بليغ نيست، در ميان كلماتش نيكوترين سخنان را انتخاب نموده، الْأَفْصَحُ فالأَفْصَح و الأَبْلَغُ فالأَبْلَغُ را اثبات و اين نكته را كاملا رعايت كرده است، و گاهى در بعضى از مجالس دينى و مذهبى پاره‌اى از كلمات اين كتاب را خوانده و معنى آن را بيان مى‌كردم، شنوندگان به شگفت آمده مى‌گفتند، اگر علماء و رجال دينى ترجمه فرمايش‌هاى امام علىّ(عليه‌السّلام) را در كتاب نهج‌البلاغه، به طورى كه در خور فهم هر فارسى زبان باشد، نوشته بودند، همه از آن بهره‌مند مى‌شدند، و ليكن افسوس كه از ترجمه و شرح‌هایى كه در دسترس است، چنان كه بايد استفاده نمى‌شود، بنابراین بر نگارنده واجب شد كه دست از هر كار بردارم (حتّى از ترجمه و تفسير قرآن كريم كه از مدّتى به نوشتن آن مشغول بوده، براى اتمام آن سعى و كوشش بسيار داشتم) و اين كتاب جليل را به زبان فارسى سليس و روان ترجمه نموده و كلمات و جملاتى كه محتاج به شرح باشد، ميان دو خطّ قوسى به اجمال و اختصار بيان نمايم تا ترجمه و شرح با هم فرق داشته، همه از آن بهره‌مند گردند».


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب، در دو جلد كه جلد اول خود شامل سه جزء، ديباچه، مؤلف كتاب نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، آغاز كتاب نهج‌البلاغه مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] و باب المختار من خطب أميرالمؤمنين(ع) است.
كتاب، در دو جلد كه جلد اول خود شامل سه جزء، ديباچه، مؤلف كتاب نهج‌البلاغه [[شریف‌ رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، آغاز كتاب نهج‌البلاغه مقدمه [[شریف‌ رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] و باب المختار من خطب أميرالمؤمنين(ع) است.


جزء دوم، دنباله خطب [[امام على(ع)]] و جزء سوم نيز به همين منوال است.
جزء دوم، دنباله خطب [[امام على(ع)]] و جزء سوم نيز به همين منوال است.
خط ۵۲: خط ۵۳:


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
جزء اول كتاب، شامل ديباچه كه درباره كتاب نهج‌البلاغه و انگيزه تألیف اين اثر است و در قسمت بعد به زندگى و معرفى [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] پرداخته شده است. در بخش بعدى، هشت مقدمه از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر اين كتاب آورده است. در بخش دوم هشتاد و نه خطبه آورده شده است كه فقط شامل ترجمه و شرح مختصر آن‌ها مى‌باشد؛ همانند: «سوگند به خدا من مانند كفتار خوابيده نيستم كه صيّاد مدّتى در كمين آن نشسته براى فريبش به دست يا به چوب آهسته، آهسته به زمين مى‌زند تا اين كه (از خواب جسته کسیرا نه بيند به دنبال صدا از خانه بيرون آمده) دستگيرش نمايد، بلكه (نمى‌گذارم دشمن مسلمانان را فريب دهد و فتنه و آشوب بر پا كند، پس) به همراهى كسى كه رو به حقّ آورده و شنوا و فرمان‌بردار است، شمشير مى‌زنم و با گنه‌كارى كه از حقّ رو گردانيده، شكّ و ترديد در آن دارد، جنگ مى‌كنم تا زنده هستم، پس سوگند بخدا از زمان وفات رسول اكرم(ص) تا امروز هميشه من از حقّ خود محروم و ممنوع بر كار خويش تنها ايستاده بودم.»
جزء اول كتاب، شامل ديباچه كه درباره كتاب نهج‌البلاغه و انگيزه تألیف اين اثر است و در قسمت بعد به زندگى و معرفى [[شریف‌ رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] پرداخته شده است. در بخش بعدى، هشت مقدمه از [[شریف‌ رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر اين كتاب آورده است. در بخش دوم هشتاد و نه خطبه آورده شده است كه فقط شامل ترجمه و شرح مختصر آن‌ها مى‌باشد؛ همانند: «سوگند به خدا من مانند كفتار خوابيده نيستم كه صيّاد مدّتى در كمين آن نشسته براى فريبش به دست يا به چوب آهسته، آهسته به زمين مى‌زند تا اين كه (از خواب جسته کسیرا نه بيند به دنبال صدا از خانه بيرون آمده) دستگيرش نمايد، بلكه (نمى‌گذارم دشمن مسلمانان را فريب دهد و فتنه و آشوب بر پا كند، پس) به همراهى كسى كه رو به حقّ آورده و شنوا و فرمان‌بردار است، شمشير مى‌زنم و با گنه‌كارى كه از حقّ رو گردانيده، شكّ و ترديد در آن دارد، جنگ مى‌كنم تا زنده هستم، پس سوگند بخدا از زمان وفات رسول اكرم(ص) تا امروز هميشه من از حقّ خود محروم و ممنوع بر كار خويش تنها ايستاده بودم.»


در جزء دوم نيز تا شماره صد و سه و نه آمده و در جزء سوم تا شماره صد و هشتاد وپنج را شامل مى‌شود.
در جزء دوم نيز تا شماره صد و سه و نه آمده و در جزء سوم تا شماره صد و هشتاد وپنج را شامل مى‌شود.
خط ۷۴: خط ۷۵:
گفته شده كه تنها جمع‌آورى مدارک و يادداشت بردارى ترجمه و شرح او بر نهج‌البلاغه، مدت هفده سال طول كشيد و تحرير آن در شش سال؛ يعنى از (1365 ه.ق. تا 1371 ه.ق.) انجام پذيرفته است.
گفته شده كه تنها جمع‌آورى مدارک و يادداشت بردارى ترجمه و شرح او بر نهج‌البلاغه، مدت هفده سال طول كشيد و تحرير آن در شش سال؛ يعنى از (1365 ه.ق. تا 1371 ه.ق.) انجام پذيرفته است.


مرحوم [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فيض‌الاسلام]]، در پايان تأليف، ترجمه و شرح نهج‌البلاغه بيانيه بسيار مهمى تحت عنوان «چاره نگرانى امروزه مردم دنيا»، آن هم در آن روزگار خفقان صادر مى‌كند و همگان را به نهج‌البلاغه و ولايت علوى كه همان ولايت خداوند در تمام شئون زندگى است، دعوت مى‌كند.
مرحوم [[فیض‌الاسلام اصفهانی، سید علی‌نقی|فيض‌الاسلام]]، در پايان تأليف، ترجمه و شرح نهج‌البلاغه بيانيه بسيار مهمى تحت عنوان «چاره نگرانى امروزه مردم دنيا»، آن هم در آن روزگار خفقان صادر مى‌كند و همگان را به نهج‌البلاغه و ولايت علوى كه همان ولايت خداوند در تمام شئون زندگى است، دعوت مى‌كند.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
خط ۸۴: خط ۸۵:


==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references />
{{نهج‌البلاغه}}
{{نهج‌البلاغه}}


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




خط ۹۸: خط ۱۰۰:
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
[[رده:حالات فردی]]
[[رده:حالات فردی]]
[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]
[[رده:امام علی(ع)]]