قدوسی، علی
علی قدوسی (1306-1360ش)، از شاگردان و یاران امام خمینی در مبارزه با نظام طاغوتی پهلوی، مؤسس و مدیر مدرسه علمیه حقانی و مکتب توحید که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان دادستان انقلاب اسلامی و عضو شورای عالی قضایی انتخاب شد. جواد محدثی؛ پدیدآورنده کتاب فرهنگ عاشورا، از شاگردان اوست.
ولادت
او 12 مرداد 1306ش، در نهاوند متولد شد.
پدر
پدرش؛ «آخوند ملااحمد»، فقیه و از عالمان بزرگ شهر نهاوند و تحصیلکردگان حوزه علمیه نجف و از شاگردان آیتالله میرزا محمدحسن شیرازی، آیتالله میرزا حبیبالله رشتی و آخوند خراسانی، بود و به هدایت و ارشاد دینی مردم و تربیت و تهذیب نفوس اشتغال داشت.
تحصیلات
آیهالله قدوسی بسیاری از دروس دوره مقدمات و سطح را نزد شهید آیهالله صدوقی آموخت. سپس سالها به درس خارج فقه و اصول امام خمینی(ره) و آیهالله العظمی بروجردی(ره) رفت. او مقدمهای از دروس هیأت و فلسفه را نزد علامه طباطبایی(ره) فرا گرفت و در هر فرصتی، از سجایای اخلاقی و مواعظ آن استاد بزرگ بهرهمند میشد. در آن دوره، افکار کمونیستی و مارکسیستی بر فضای بسیاری از دانشگاهها و محیطهای روشنفکری سایه افکنده بود و احزاب مانند حزب توده بسیاری از جوانان را فریب داده و در دام خود افکنده بودند. خطر نفوذ بیش از حد افکار الحادی و التقاطی، بزرگانی همچون شهید مطهری، شهید بهشتی ، امام موسی صدر و شهید قدوسی را بر آن داشت تا با برپایی جلسهای در محضر علامه طباطبایی، تازهترین شبهات فلسفی و اعتقادی را مطرح نمایند و سپس با راهنمایی علامه طباطبایی، پاسخ آن را به بحث بگذارند. ثمره این بحثها، کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، نوشته علامه طباطبایی است که شهید مطهری بر آن تعلیقهای نگاشته است.
ارتباط با علامه
علاقهمندی شهید قدوسی به علامه طباطبایی و ارتباط نزدیک او با استاد خود در زمینههای علمی و اخلاقی چنان بود که در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی، علامه ایشان را به دامادی پذیرفت.
دوستان
آیتالله قدوسی در دوران تحصیل خود و پس از آن با بسیاری از طلاب و فضلا رابطه دوستی داشته که از جمله آنها میتوان به شهید بهشتی ، شهید مطهری و آيتالله محمدتقى مصباح يزدى اشاره کرد.
شهادت
سرانجام، آیتالله علی قدوسی در 14 شهریور 1360ش به سعادت شهادت در راه خدا رسید.
پانویس