استناد نهج‌البلاغه (ترجمه آیت‌الله‌زاده)
استناد نهج‌البلاغه، ترجمه‌اى است، به زبان فارسی از سيد مرتضى آیت‌الله‌زاده شيرازى، كتاب حاضر تأليف دانشمند گرانمايه امتياز على‌خان عرشى محقق و كتاب‌شناس نامدار از مردم سرزمین هندوستان است كه به وسيله استاد عامر انصارى (هندى) به عربى ترجمه شده است. این اثر ارزنده برای نخستين بار در مجله «ثقافة الهند» نشريه روابط فرهنگى هندوستان، شماره 4، ج 8، دسامبر 1957 م. در دهلى نو منتشر شد.
| استناد نهج‌البلاغه (ترجمه فارسی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عرشی، امتیاز علیخان (نویسنده) آیةالله‌زاده شیرازی، مرتضی (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | استناد نهج‌البلاغه. فارسی |
| ناشر | امیر کبير |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1363 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - مأخذ علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/085 /ع4 الف5041 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
گزارش محتوا
على‌رغم حجم اندك، كتابى بسيار سودمند و با ارزش است كه بسيارى از محققان و پژوهشگران به انتظار نظاير آن‌اند. و به يقين، مؤلف برای گردآورى این همه منبع و مرجع رنج فراوان برده است و عمر دراز صرف كرده است.
مرحوم مؤلف در پایان كتاب با تواضع خاص عالمان و فروتنى مردم شريف هند مى‌گوید: «هرگز مدعى آن نيستم كه با این كوشش مختصر تمام اطراف و جوانب موضوع را فرا گرفته‌ام. اما با كوششى كه در این راه صرف كرده‌ام، سر آن داشته‌ام كه تا مرز امكان حقيقت را بيابم، امید آن كه پس از اتمام از بررسى مدارک «نهج‌البلاغه» فراغتى بيابم و به تحقيق در جنبه درائى آن بپردازم.» همه ما نيز آرزو داريم تا ساير پژوهشگران و محققان آستين همت بالا زنند و اسانيد «نهج» را از بطون منابع عامه و خاصه فراهم آورند و به تكمیل مساعى سلف بپردازند و این نقيصه را مرتفع نمايند و علاوه بر این به چاپ نسخه‌اى صحيح و معيار از «نهج‌البلاغه» بر پايه شيوه تحقيقى و عالمانه و به دور از سوداگرى همت گمارند، زيرا هر چه در این زمینه كار علمى انجام پذيرد، شكاف‌ها تنگ‌تر و ترديدها كمتر خواهد شد و یکى از همین كارهاى ارزنده، كتاب حاضر است كه مؤلف آن تا حد امكان به ارائه مدارک نهج‌البلاغه پرداخته و آن را در اختيار علاقه‌مندان قرار داده است و خوشبختانه تعدادى چند از پژوهندگان درباره نهج‌البلاغه از آن بهره‌مند گرديده‌اند؛ ولى جاى تأسف است كه برخى افراد كه چندان احساس مسئولیت شرعى و عرفى نمى‌كنند؛ از جمله همین كتاب را بدون ذكر عنوان مؤلف بر روى جلد، به نام كوشش‌هاى خویش منتشر كرده‌اند.
منابع مقاله