الأمثال و الحكم المستخرجة من نهج‌البلاغة
الأمثال و الحكم المستخرجة من نهج‌البلاغة با موضوع ضرب المثل‌ها و حكمت‌هاى كوتاه «نهج‌البلاغة»، تأليف سيدمحمد غروى، به زبان عربى است كه نویسنده، به بيان و تشريح آنها بر اساس كتب لغوى، تفسيرى، كلامى و شروح«نهج‌البلاغة» پرداخته است.
| الأمثال و الحکم المستخرجة من نهج‌البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غروی، محمداسماعیل (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغه. برگزیده |
| ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1366 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | ضرب المثلهای عربی
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - ضرب المثل‌ها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/09 /ض4غ4 1366 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
شيوه غروى در ترتيب ذكر امثال و حكم، همانند«الامثال النبوية» به ترتيب حروف الفباست؛ او، به جهت تسهيل در دست‌يابى خواننده به كلمه مورد نظر، حروف تعريف ابتداى كلمات را در نظر نگرفته است.
گزارش محتوا
نویسنده، در مقدمه كتاب، مى‌نويسد: «ما در ضمن مطالعات خود در امثال و حكم، قريب به هزار ضرب المثل از كلمات امام اميرالمؤمنين(ع) در كتاب «نهج‌البلاغة» و غير آن استخراج كرديم و آن را به‌تبع كتابمان «الامثال النبوية»، «الامثال و الحكم العلويّة» ناميديم، پس از آن تصميم گرفتيم كه بخشى از امثال و حكم استخراج شده از «نهج‌البلاغة» را در پاسخ به درخواست بعضى از برادران، تقديم كنيم».
وى، پس از آن، در شرح اقسام مَثَل، آن را به دو قسم «سائر» و «قياسى» تقسيم مى‌كند. اولين قسم، به مثل‌هايى اطلاق مى‌شود كه عرب يا غير عرب، آن را در واقعه‌اى كه اقتضاى آن را دارد مى‌گويد، سپس بر زبان‌ها جارى مى‌شود و در واقعه‌اى مشابه اين واقعه، بدون تبديل به كار مى‌رود. قسم دوم، به مثلى اطلاق مى‌شود كه برای توضيح مطلبى از طريق تشبيه يا ابداع، توسط مثل‌زننده خلق مى‌شود.
مقصود از مَثَل در كتاب حاضر عبارت از هر دو قسم مى‌باشد و نویسنده هر آنچه را كه صلاحيت مَثَل بودن را داشته است، گردآورى و شرح كرده است.
غروى، در ادامه، اسامى تعدادى از كتبى كه امثال و حكم امام على(ع) را گردآورى كرده‌اند، ذكر كرده است و البته به اين نكته اشاره شده است كه نام برخى از اين كتب، در كتاب‌هاى ديگر نيز آمده است.
در كلمات امام اميرالمؤمنين(ع)، آيات قرآنى فراوانى وجود دارد كه البته از اديب پرورش‌يافته مكتب قرآن كريم كه از آن، به‌اعلى مرتبه متأثر است، چنين نيز متوقع است. به اعتقاد نویسنده، تمامى آيات قرآنى تمثيلى كه امام(ع) به آنها استشهاد كرده است، اصطلاحاً، «امثال مكنية» گفته مى‌شوند كه شروط اساسى ارسطو در تعريف مَثَل به لحاظ ايجاز، تشبيه و نيل به غرض، در آنها متجلى است.
در اين اثر، 202 مثل و حكمت كه از لبان مبارک اميرالمؤمنين(ع) صادر شده است، استخراج و به همراه شرح و تبيين آنها از منابع مختلف، گردآورى شده است. نویسنده، در اين تأليف، از «مجمع الامثال» احمد بن محمد نيشابورى، «شرح نهج‌البلاغة» ابن ابى‌الحديد، «امثال و حكم» دهخدا و «الامثال النبوية» اثر خود مؤلف، فراوان استفاده كرده است.
وضعيت كتاب
در پاورقى كتاب، آدرس آيات و مثل‌ها و حكمت‌ها و در انتهاى اثر نيز فهارس آيات، احاديث، امثال و حكم، اشعار، موضوعات و مصادر ذكر شده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.