۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اميرمؤمنان(ع)' به 'اميرمؤمنان(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
در گفتار پنجم، به رهيدن از دام شهوت اشاره شده است. امام(ع) در فرازى از سخنان خود، شهوت را به پيراهن تشبيه كرده و پرداختن به شهوات را بسان پوشيدن آن پيراهن دانستهاند. سپس در وصف دوستان برگزيده خداوند فرمودهاند: «پيراهن شهوت را از تن به درآوردهاند». اما آيا چنانكه پيروان برخى از اديان تحريفشده پيشين و پارهاى از فرقههاى اسلامى معتقدند، لذتها و شهوات دنيا به كلى پليد و منفورند؟ و كسى كه مىخواهد در راه خدا گام بردارد، بايد همه آنها را كنار نهد؟ يا آنكه حضرت از پوشيدن لباس شهوت، منظور ديگرى دارند؟ نويسنده در اين بخش با بررسى معناى لغوى و اصطلاحى شهوت و كاربردهاى آن، در مقام پاسخ به اين پرسشها برآمده است. | در گفتار پنجم، به رهيدن از دام شهوت اشاره شده است. امام(ع) در فرازى از سخنان خود، شهوت را به پيراهن تشبيه كرده و پرداختن به شهوات را بسان پوشيدن آن پيراهن دانستهاند. سپس در وصف دوستان برگزيده خداوند فرمودهاند: «پيراهن شهوت را از تن به درآوردهاند». اما آيا چنانكه پيروان برخى از اديان تحريفشده پيشين و پارهاى از فرقههاى اسلامى معتقدند، لذتها و شهوات دنيا به كلى پليد و منفورند؟ و كسى كه مىخواهد در راه خدا گام بردارد، بايد همه آنها را كنار نهد؟ يا آنكه حضرت از پوشيدن لباس شهوت، منظور ديگرى دارند؟ نويسنده در اين بخش با بررسى معناى لغوى و اصطلاحى شهوت و كاربردهاى آن، در مقام پاسخ به اين پرسشها برآمده است. | ||
دوستى با هدايت يافتگان و پرهيز از هوسآلودگان، آستانه بندگى دوستن خدا و گام برداشتن در مسير حق، جلوه اخلاص و عدالتورزى در دوستان خدا و عالمنمايان خودپرست در كلام [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] ، عنوان مباحث گفتار ششم تا نهم مىباشند. | دوستى با هدايت يافتگان و پرهيز از هوسآلودگان، آستانه بندگى دوستن خدا و گام برداشتن در مسير حق، جلوه اخلاص و عدالتورزى در دوستان خدا و عالمنمايان خودپرست در كلام [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]]، عنوان مباحث گفتار ششم تا نهم مىباشند. | ||
در بخش دوم كتاب بدترين بندگان خداوند معرفى شدهاند. نويسنده در گفتارهاى پيشرو، گزيدههايى از نهجالبلاغه را كه متناسب با بخش دوم خطبه 86 مىباشد، برگزيده است. | در بخش دوم كتاب بدترين بندگان خداوند معرفى شدهاند. نويسنده در گفتارهاى پيشرو، گزيدههايى از نهجالبلاغه را كه متناسب با بخش دوم خطبه 86 مىباشد، برگزيده است. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
در گفتار سيزدهم، دوستان و سرسپردگان شيطان در كلام [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] معرفى شدهاند. بر اساس سخن آن حضرت(ع)، عالمنمايان خودپرست، به جاى پيروى از خداوند و دستورات حياتبخش او، از شيطان پيروى كردند و خواستههاى او را معيار و ملاك رفتار خود قرار دادند و بر اثر تمايل به رياست، لذتها و شهوات دنيوى، بر وى تكيه كردند و در نتيجه، شيطان نيز جان و دل آنان را دامگه و آشيانه خويش قرار داد و به پروش و شكلدهى انديشهها و رفتار آنان پرداخت. | در گفتار سيزدهم، دوستان و سرسپردگان شيطان در كلام [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] معرفى شدهاند. بر اساس سخن آن حضرت(ع)، عالمنمايان خودپرست، به جاى پيروى از خداوند و دستورات حياتبخش او، از شيطان پيروى كردند و خواستههاى او را معيار و ملاك رفتار خود قرار دادند و بر اثر تمايل به رياست، لذتها و شهوات دنيوى، بر وى تكيه كردند و در نتيجه، شيطان نيز جان و دل آنان را دامگه و آشيانه خويش قرار داد و به پروش و شكلدهى انديشهها و رفتار آنان پرداخت. | ||
در گفتار چهاردهم، با بررسى خطبه هجدهم، مصاديق و نمونههاى عينى عالمنمايان خودپرست مطرح شده است. نويسنده معتقد است ذكر اين نمونههاى عينى در سخنان [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] ، حاكى از آن است كه حضرت از شيوهاى نادرست در زمانه خويش شكوه مىكنند و آنچه از آن سخن گفتهاند، امرى فرضى و خيالى نيست. | در گفتار چهاردهم، با بررسى خطبه هجدهم، مصاديق و نمونههاى عينى عالمنمايان خودپرست مطرح شده است. نويسنده معتقد است ذكر اين نمونههاى عينى در سخنان [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]]، حاكى از آن است كه حضرت از شيوهاى نادرست در زمانه خويش شكوه مىكنند و آنچه از آن سخن گفتهاند، امرى فرضى و خيالى نيست. | ||
بازتاب انحراف و روىبرتافتن از حق در كلام [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] ، بدعتگروى برجستهترين ويژگى دشمنان حق، ماهيت بدعت و آثار زيانبار آن، بازشناسى برخى جلوههاى رفتارى ايمان و كفر، تفاوت بدعت با نوآورى و سنتگذارى، تفاوت بدعت با احكام ثانويه و احكام حكومتى، عنوان ساير گفتارهاى كتاب مىباشد. | بازتاب انحراف و روىبرتافتن از حق در كلام [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]]، بدعتگروى برجستهترين ويژگى دشمنان حق، ماهيت بدعت و آثار زيانبار آن، بازشناسى برخى جلوههاى رفتارى ايمان و كفر، تفاوت بدعت با نوآورى و سنتگذارى، تفاوت بدعت با احكام ثانويه و احكام حكومتى، عنوان ساير گفتارهاى كتاب مىباشد. | ||
اين كتاب در حد بضاعت موضوعى خويش، توانسته است در مسيرى عالمانه با محوريت بيانات گهربار [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و با بهرهگيرى از آيات قرآن و استفاده از روايات حضرات معصومين(ع)، تصويرى روشن از ويژگىهاى بهترين و بدترين بندگان خداوند ارائه كند. | اين كتاب در حد بضاعت موضوعى خويش، توانسته است در مسيرى عالمانه با محوريت بيانات گهربار [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و با بهرهگيرى از آيات قرآن و استفاده از روايات حضرات معصومين(ع)، تصويرى روشن از ويژگىهاى بهترين و بدترين بندگان خداوند ارائه كند. | ||
ویرایش