شرح نهج‌البلاغه (سید عباس موسوی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابیطالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)') برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03467J1.jpg | |||
| عنوان =شرح نهج‌البلاغه (سید عباس موسوی) | |||
| عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغه. شرح | |||
| پدیدآوران = | |||
[[موسوی، عباس علی]] (شارح) | |||
| | |||
| | |||
[[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول]] ( | [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول]] (نویسنده) | ||
[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده) | [[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 38/02 /م8 | ||
| موضوع = | |||
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
علی بن | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها | ||
علی بن | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | ||
علی بن | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار الرسول الاکرم صلی‌الله‌عليه‌و‌آله و سلم | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
| سال نشر = 1377 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03467AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =5 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03467 | |||
| کتابخوان همراه نور =03467 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|شرح نهج‌البلاغه (ابهام‌‌زدایی)}} | |||
'''شرح نهج‌البلاغه''' كتابى است به زبان عربى در پنج جلد كه به شرح نهج‌البلاغه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مى‌پردازد. اين اثر توسط [[موسوی، عباس علی|ابوعلى، سيد عباس على موسوى]] از نويسندگان معاصر لبنانى به رشته تحرير در آمده است. | |||
==ساختار== | |||
كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم مؤلف(شارح) و سه بخش: خطبه‌ها، نامه‌ها و كلمات قصار مى‌باشد. | |||
==ساختار | |||
كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم | |||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در شرح نهج‌البلاغه امور ذيل را مد نظر داشته است: | |||
#به نحو مستوفا به بيان معناى لغوى واژگان نهج‌البلاغه پرداخته، به نحوى كه مى‌توان اين كتاب را قاموس نهج‌البلاغه نام نهاد، چرا كه دامنه لغاتى كه در آن معنا شده، بيش از ده هزار واژه است؛ در حالى كه در ديگر شروح نهج‌البلاغه دامنه لغات از پنج هزار لغت فراتر نمى‌رود. | #به نحو مستوفا به بيان معناى لغوى واژگان نهج‌البلاغه پرداخته، به نحوى كه مى‌توان اين كتاب را قاموس نهج‌البلاغه نام نهاد، چرا كه دامنه لغاتى كه در آن معنا شده، بيش از ده هزار واژه است؛ در حالى كه در ديگر شروح نهج‌البلاغه دامنه لغات از پنج هزار لغت فراتر نمى‌رود. | ||
| خط ۶۷: | خط ۴۹: | ||
#در بيان معناى واژگان، معانى ساده و موافق با ذوق و فهم عموم را بدون طول و تفصيل بيان نموده است. | #در بيان معناى واژگان، معانى ساده و موافق با ذوق و فهم عموم را بدون طول و تفصيل بيان نموده است. | ||
#وى بر خلاف برخى شارحان كه در شرح خويش به صورت مفصل در مباحث عقلى و ادبى و كلامى وارد شده‌اند، از اين مباحث به صورت ويژه پرهيز كرده است، چرا كه به عقيده وى اتخاذ روشى اين چنين در شرح نهج‌البلاغه كتاب را از حالت شرح خارج ساخته و به كتابى مستقل در زمينه ادب يا تاريخ و يا كلام بدل مى‌سازد و از موضوع اصلى فاصله مى‌گيرد. | #وى بر خلاف برخى شارحان كه در شرح خويش به صورت مفصل در مباحث عقلى و ادبى و كلامى وارد شده‌اند، از اين مباحث به صورت ويژه پرهيز كرده است، چرا كه به عقيده وى اتخاذ روشى اين چنين در شرح نهج‌البلاغه كتاب را از حالت شرح خارج ساخته و به كتابى مستقل در زمينه ادب يا تاريخ و يا كلام بدل مى‌سازد و از موضوع اصلى فاصله مى‌گيرد. | ||
# | #مؤلف همچنين به مناسبت، به بيان شرح حال اعلامى كه در نهج‌البلاغه از ايشان نام برده شده، پرداخته است. | ||
===روش | ===روش مؤلف=== | ||
روشى كه شارح در اين شرح در پيش گرفته، شباهت زيادى به روش [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]] در تفسير گران قدر مجمع‌البيان دارد. بدين معنا كه وى ابتدا فقره‌اى از فقرات يك خطبه يا نامه را انتخاب كرده، سپس به بيان معناى واژگان آن پرداخته و در ادامه آن را شرح مى‌كند. شرح وى چنانكه ذكر شد، به دور از مباحث تخصصى و فنى است و به نحوى ترتيب داده شده كه عموم افراد، توان بهره‌مندى از آن را داشته باشند. | روشى كه شارح در اين شرح در پيش گرفته، شباهت زيادى به روش [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]] در تفسير گران قدر مجمع‌البيان دارد. بدين معنا كه وى ابتدا فقره‌اى از فقرات يك خطبه يا نامه را انتخاب كرده، سپس به بيان معناى واژگان آن پرداخته و در ادامه آن را شرح مى‌كند. شرح وى چنانكه ذكر شد، به دور از مباحث تخصصى و فنى است و به نحوى ترتيب داده شده كه عموم افراد، توان بهره‌مندى از آن را داشته باشند. | ||
==وضعيت كتاب== | ==وضعيت كتاب== | ||
كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم مؤلف و فهرست مطالب در انتهاى هر جلد مى‌باشد. | |||
==منابع مقاله== | |||
#مقدمه مؤلف | |||
==منابع== | |||
#مقدمه | |||
#متن كتاب | #متن كتاب | ||
{{نهج‌البلاغه}} | {{نهج‌البلاغه}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۵
| شرح نهج‌البلاغه (سید عباس موسوی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موسوی، عباس علی (شارح)
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول (نویسنده) شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغه. شرح |
| ناشر | دار الرسول الاکرم صلی‌الله‌عليه‌و‌آله و سلم |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1377 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 5 |
| کد کنگره | BP 38/02 /م8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، شرح نهج‌البلاغه (ابهام‌‌زدایی) را ببینید.
شرح نهج‌البلاغه كتابى است به زبان عربى در پنج جلد كه به شرح نهج‌البلاغه سيد رضى مى‌پردازد. اين اثر توسط ابوعلى، سيد عباس على موسوى از نويسندگان معاصر لبنانى به رشته تحرير در آمده است.
ساختار
كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم مؤلف(شارح) و سه بخش: خطبه‌ها، نامه‌ها و كلمات قصار مى‌باشد.
گزارش محتوا
مؤلف در شرح نهج‌البلاغه امور ذيل را مد نظر داشته است:
- به نحو مستوفا به بيان معناى لغوى واژگان نهج‌البلاغه پرداخته، به نحوى كه مى‌توان اين كتاب را قاموس نهج‌البلاغه نام نهاد، چرا كه دامنه لغاتى كه در آن معنا شده، بيش از ده هزار واژه است؛ در حالى كه در ديگر شروح نهج‌البلاغه دامنه لغات از پنج هزار لغت فراتر نمى‌رود.
- وى به شرح تك تك فقرات نهج‌البلاغه پرداخته و از شرح مجمل و كلى فقرات پرهيز نموده است.
- در بيان معناى واژگان، معانى ساده و موافق با ذوق و فهم عموم را بدون طول و تفصيل بيان نموده است.
- وى بر خلاف برخى شارحان كه در شرح خويش به صورت مفصل در مباحث عقلى و ادبى و كلامى وارد شده‌اند، از اين مباحث به صورت ويژه پرهيز كرده است، چرا كه به عقيده وى اتخاذ روشى اين چنين در شرح نهج‌البلاغه كتاب را از حالت شرح خارج ساخته و به كتابى مستقل در زمينه ادب يا تاريخ و يا كلام بدل مى‌سازد و از موضوع اصلى فاصله مى‌گيرد.
- مؤلف همچنين به مناسبت، به بيان شرح حال اعلامى كه در نهج‌البلاغه از ايشان نام برده شده، پرداخته است.
روش مؤلف
روشى كه شارح در اين شرح در پيش گرفته، شباهت زيادى به روش شيخ طبرسى در تفسير گران قدر مجمع‌البيان دارد. بدين معنا كه وى ابتدا فقره‌اى از فقرات يك خطبه يا نامه را انتخاب كرده، سپس به بيان معناى واژگان آن پرداخته و در ادامه آن را شرح مى‌كند. شرح وى چنانكه ذكر شد، به دور از مباحث تخصصى و فنى است و به نحوى ترتيب داده شده كه عموم افراد، توان بهره‌مندى از آن را داشته باشند.
وضعيت كتاب
كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم مؤلف و فهرست مطالب در انتهاى هر جلد مى‌باشد.
منابع مقاله
- مقدمه مؤلف
- متن كتاب