ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح نهج‌البلاغة (محمد عبده)' به 'شرح نهج‌البلاغه (محمد عبده)') |
||
| (۷۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR05602J1.jpg | |||
| عنوان =ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری) | |||
| عنوان‌های دیگر =سخنان، نامه‌ها و حکمتهای امیرالمؤمنین امام علی بن ابیطالب علیه‌السلام | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[جعفری، محمدمهدی]] (محقق) | [[جعفری، سید محمدمهدی]] (محقق) | ||
| | | زبان =فارسی | ||
| | | کد کنگره =BP 38/041 1388 | ||
| | | موضوع = | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها | |||
[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها | |||
علی بن | [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | ||
| ناشر = | |||
ذکر | |||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1388 ش | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE05602AUTOMATIONCODE | |||
| | | چاپ =3 | ||
| | | شابک =978-964-307-263-6 | ||
| | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =05602 | |||
| کتابخوان همراه نور =05602 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| | | پیش از = | ||
| | }} | ||
| | |||
|کد | |||
| | |||
'''ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری)'''، كتابى است ارزشمند كه توسط [[شریف الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن محمد بن حسین سيد رضى]] (406. 359ق) گردآورى شده و به قلم [[جعفری، سید محمدمهدی|سيد محمد مهدى جعفرى]]، در عصر حاضر به فارسى ترجمه شده است. | |||
در ترجمه حاضر سعى شده است تا از گزينش واژه‌هاى متناسب، اما ناآشنا و دور از ذهن، خوددارى و به همان متن ساده ولى درست، بسنده شود. | در ترجمه حاضر سعى شده است تا از گزينش واژه‌هاى متناسب، اما ناآشنا و دور از ذهن، خوددارى و به همان متن ساده ولى درست، بسنده شود. | ||
هر سخن، متن و نثرى، به تناسب زمان، مكان و موضوع، | هر سخن، متن و نثرى، به تناسب زمان، مكان و موضوع، ويژگى‌هایى دارد كه سزاوار است در ترجمه، مورد توجه قرار گيرد، اما سخن [[امام على(ع)|اميرمومنان(ع)]] فرازمانى، فرامكانى و فراقومى است و گويى براى ما، در زمان ما و براى درمان دردهاى فردى و اجتماعى ما سخن مى‌گويد، ليكن برخى از ويژگى‌هاى زبان‌شناسى و دستورزبانى و نگارشى در هر متنى هست كه رعايت نكردن آن‌ها به اصل سخن و هدف زيان مى‌رساند، از اين روى در اين ترجمه، كوشش شده تا آن نكات رعايت گردد. مترجم سعى نموده تا هرگز فعل به اسم، صفت به اسم، قيد به فعل، تاكيد به نرمى، نرمش به خشونت و مانند آن‌ها برگردان نشود و هر جا چاره‌اى از اين كار نبوده، در پاورقى توضيح داده شده است. | ||
سيد رضى تنها براى چهار خطبه عنوان تعيين كرده است كه عبارتند از: شقشقيه، الغزاء، الاشباح، القاصعه. در اين متن براى همه 240 خطبه، كلام، قول، دعا و صيت بخش اول و 79 نامه، بخشنامه، عهدنامه، وصيت‌نامه و پيمان‌نامه بخش دوم، با استفاده از يك دو كلمه يا جمله‌اى از متن، عنوان تعيين شده است. | [[شریف الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] تنها براى چهار خطبه عنوان تعيين كرده است كه عبارتند از: شقشقيه، الغزاء، الاشباح، القاصعه. در اين متن براى همه 240 خطبه، كلام، قول، دعا و صيت بخش اول و 79 نامه، بخشنامه، عهدنامه، وصيت‌نامه و پيمان‌نامه بخش دوم، با استفاده از يك دو كلمه يا جمله‌اى از متن، عنوان تعيين شده است. | ||
سيد رضى سخنان اميرمومنان(ع) را از كتاب‌هاى گوناگون گلچين كرده است، لذا گاه چند گل را از گلستان‌هاى مختلف برگرفته و دسته گل تازه‌اى آراسته است و گاه تنها يك شاخه گل را در جاى خرمنى گل گزين كرده است كه هر يك، موضوع و يا موضوعات جداگانه‌اى در پيوند با يكديگر، يا بدون هيچ پيوندى، دارند، لذا دراين متن تلاش شده تا موضوع هرقسمتى در بالاى آن عنوان شود. | [[شریف الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] سخنان [[امام على(ع)|اميرمومنان(ع)]] را از كتاب‌هاى گوناگون گلچين كرده است، لذا گاه چند گل را از گلستان‌هاى مختلف برگرفته و دسته گل تازه‌اى آراسته است و گاه تنها يك شاخه گل را در جاى خرمنى گل گزين كرده است كه هر يك، موضوع و يا موضوعات جداگانه‌اى در پيوند با يكديگر، يا بدون هيچ پيوندى، دارند، لذا دراين متن تلاش شده تا موضوع هرقسمتى در بالاى آن عنوان شود. | ||
براى پژوهشگر در متن | براى پژوهشگر در متن نهج‌البلاغة، يافتن واژه‌اى يا موضوعى در يك خطبه يا كلام يا نامه چند فقره‌اى دشواراست، لذا در اين متن، هر جا موضوعى تمام شده، شماره‌اى مانند آيات قرآن در پايان آن گذاشته شده و مطالب و موضوعات ديگر، سر سطر و با عنوان و شماره ديگر شروع شده است. | ||
اميرمومنان(ع) همه آيات قرآن و سنت پيامبر(ص) را با تمام وجود برگرفته و در سخنان خود بازتاب داده است، گاه به شكل تضمين، گاه نقل قول، گاهى هم به صورت تلميح و اقتباس و نقل به مضمون، علاوه بر اين دو منبع، آن بزرگوار از اشعار و ضرب المثل‌ها و تجارب بشرى نيز سود جسته است كه پاره‌اى از آن‌ها روشن است و برخى ناپيدا، در اين متن و ترجمه، به يارى | [[امام على(ع)|اميرمومنان(ع)]] همه آيات قرآن و سنت پيامبر(ص) را با تمام وجود برگرفته و در سخنان خود بازتاب داده است، گاه به شكل تضمين، گاه نقل قول، گاهى هم به صورت تلميح و اقتباس و نقل به مضمون، علاوه بر اين دو منبع، آن بزرگوار از اشعار و ضرب المثل‌ها و تجارب بشرى نيز سود جسته است كه پاره‌اى از آن‌ها روشن است و برخى ناپيدا، در اين متن و ترجمه، به يارى شرح‌هایى مانند [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابى‌الحديد]]، [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]]، [[شوشتری، محمدتقی|علامه شوشترى]] و مانند اين‌ها، آن منابع و گويندگان آن‌ها روشن گرديده است. | ||
در شماره‌هاى خطبه‌ها و كلام‌هاى بخش اول، مختصر اختلافى هست كه از نسخه‌نويسان و كاتبان قديم است، ولى در اين متن، | در شماره‌هاى خطبه‌ها و كلام‌هاى بخش اول، مختصر اختلافى هست كه از نسخه‌نويسان و كاتبان قديم است، ولى در اين متن، شماره‌هایى كه آمده، همه مستدل و از روى حساب است، در شماره نامه‌ها هيچ اختلافى در نسخه‌ها نيست، ليكن در شماره و حتى متن بخش سوم، كلمات قصار، اختلاف بسيار است كه همه شماره‌هایى كه در اين متن براى كلمات قصار تعيين شده بر طبق متن مصحح و معتبر ابن شدقم است و از آغاز تا پايان، در پاورقى، به علت اختلافات و حذف برخى از كلمات قصار، اشاره شده است. | ||
مترجم از ترجمه‌هاى گران‌سنگ ديگران مانند ترجمه دكتر جوينى، [[شرح نهج‌البلاغه (نواب لاهیجی)|شرح نواب لاهيجى]]، شرح [[کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله|مولا فتح‌الله كاشانى]] به نام «[[تنبيه الغافلين و تذكرة العارفين|تنبیه الغافلين]]»، ترجمه‌هاى اخير مانند ترجمه [[طالقانی، سید محمود|آيت‌الله طالقانى]]، [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (فیض‌الاسلام)|فيض الاسلام]]، [[شرح نهج‌البلاغه (محمد عبده)|شرح عبده]] و... و از همه بيشتر، [[ترجمه نهج‌البلاغه (شهیدی)|ترجمه دكتر شهيدى]]، استفاده نموده و آنچه را به نظر وى تناسب بيشترى با متن عربى داشته، برگزيده و قواعدى را كه در ترجمه بدان پايبند بوده رعايت كرده است. | |||
== منابع مقاله == | |||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
{{نهج‌البلاغه}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۱
| ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شریف الرضی، محمد بن حسین (نویسنده) جعفری، سید محمدمهدی (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | سخنان، نامه‌ها و حکمتهای امیرالمؤمنین امام علی بن ابیطالب علیه‌السلام |
| ناشر | ذکر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1388 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-307-263-6 |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/041 1388 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه نهج‌البلاغه (محمدمهدی جعفری)، كتابى است ارزشمند كه توسط ابوالحسن محمد بن حسین سيد رضى (406. 359ق) گردآورى شده و به قلم سيد محمد مهدى جعفرى، در عصر حاضر به فارسى ترجمه شده است.
در ترجمه حاضر سعى شده است تا از گزينش واژه‌هاى متناسب، اما ناآشنا و دور از ذهن، خوددارى و به همان متن ساده ولى درست، بسنده شود.
هر سخن، متن و نثرى، به تناسب زمان، مكان و موضوع، ويژگى‌هایى دارد كه سزاوار است در ترجمه، مورد توجه قرار گيرد، اما سخن اميرمومنان(ع) فرازمانى، فرامكانى و فراقومى است و گويى براى ما، در زمان ما و براى درمان دردهاى فردى و اجتماعى ما سخن مى‌گويد، ليكن برخى از ويژگى‌هاى زبان‌شناسى و دستورزبانى و نگارشى در هر متنى هست كه رعايت نكردن آن‌ها به اصل سخن و هدف زيان مى‌رساند، از اين روى در اين ترجمه، كوشش شده تا آن نكات رعايت گردد. مترجم سعى نموده تا هرگز فعل به اسم، صفت به اسم، قيد به فعل، تاكيد به نرمى، نرمش به خشونت و مانند آن‌ها برگردان نشود و هر جا چاره‌اى از اين كار نبوده، در پاورقى توضيح داده شده است.
سيد رضى تنها براى چهار خطبه عنوان تعيين كرده است كه عبارتند از: شقشقيه، الغزاء، الاشباح، القاصعه. در اين متن براى همه 240 خطبه، كلام، قول، دعا و صيت بخش اول و 79 نامه، بخشنامه، عهدنامه، وصيت‌نامه و پيمان‌نامه بخش دوم، با استفاده از يك دو كلمه يا جمله‌اى از متن، عنوان تعيين شده است.
سيد رضى سخنان اميرمومنان(ع) را از كتاب‌هاى گوناگون گلچين كرده است، لذا گاه چند گل را از گلستان‌هاى مختلف برگرفته و دسته گل تازه‌اى آراسته است و گاه تنها يك شاخه گل را در جاى خرمنى گل گزين كرده است كه هر يك، موضوع و يا موضوعات جداگانه‌اى در پيوند با يكديگر، يا بدون هيچ پيوندى، دارند، لذا دراين متن تلاش شده تا موضوع هرقسمتى در بالاى آن عنوان شود.
براى پژوهشگر در متن نهج‌البلاغة، يافتن واژه‌اى يا موضوعى در يك خطبه يا كلام يا نامه چند فقره‌اى دشواراست، لذا در اين متن، هر جا موضوعى تمام شده، شماره‌اى مانند آيات قرآن در پايان آن گذاشته شده و مطالب و موضوعات ديگر، سر سطر و با عنوان و شماره ديگر شروع شده است.
اميرمومنان(ع) همه آيات قرآن و سنت پيامبر(ص) را با تمام وجود برگرفته و در سخنان خود بازتاب داده است، گاه به شكل تضمين، گاه نقل قول، گاهى هم به صورت تلميح و اقتباس و نقل به مضمون، علاوه بر اين دو منبع، آن بزرگوار از اشعار و ضرب المثل‌ها و تجارب بشرى نيز سود جسته است كه پاره‌اى از آن‌ها روشن است و برخى ناپيدا، در اين متن و ترجمه، به يارى شرح‌هایى مانند ابن ابى‌الحديد، ابن ميثم، علامه شوشترى و مانند اين‌ها، آن منابع و گويندگان آن‌ها روشن گرديده است.
در شماره‌هاى خطبه‌ها و كلام‌هاى بخش اول، مختصر اختلافى هست كه از نسخه‌نويسان و كاتبان قديم است، ولى در اين متن، شماره‌هایى كه آمده، همه مستدل و از روى حساب است، در شماره نامه‌ها هيچ اختلافى در نسخه‌ها نيست، ليكن در شماره و حتى متن بخش سوم، كلمات قصار، اختلاف بسيار است كه همه شماره‌هایى كه در اين متن براى كلمات قصار تعيين شده بر طبق متن مصحح و معتبر ابن شدقم است و از آغاز تا پايان، در پاورقى، به علت اختلافات و حذف برخى از كلمات قصار، اشاره شده است.
مترجم از ترجمه‌هاى گران‌سنگ ديگران مانند ترجمه دكتر جوينى، شرح نواب لاهيجى، شرح مولا فتح‌الله كاشانى به نام «تنبیه الغافلين»، ترجمه‌هاى اخير مانند ترجمه آيت‌الله طالقانى، فيض الاسلام، شرح عبده و... و از همه بيشتر، ترجمه دكتر شهيدى، استفاده نموده و آنچه را به نظر وى تناسب بيشترى با متن عربى داشته، برگزيده و قواعدى را كه در ترجمه بدان پايبند بوده رعايت كرده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.