إرشاد المؤمنين إلی معرفة نهجالبلاغة المبين: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '| پس از =↵| پیش از =↵}}↵↵↵{{کاربردهای دیگر|' به '| پس از = | پیش از = }} {{کاربردهای دیگر|') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '(ابهام زدایی)}}↵↵↵↵'''' به '(ابهام زدایی)}} '''') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|شرح نهجالبلاغه (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|شرح نهجالبلاغه (ابهام زدایی)}} | ||
'''إرشاد المؤمنين إلی معرفة نهجالبلاغة المبين و يتضمن مناقشات كلامیة مع ابن أبيالحديد في شرحه لنهجالبلاغة''' تألیف [[جحاف، یحیی بن ابراهیم|سيد يحيى بن ابراهیم جحاف]] در شرح کتاب شريف نهجالبلاغه است. | '''إرشاد المؤمنين إلی معرفة نهجالبلاغة المبين و يتضمن مناقشات كلامیة مع ابن أبيالحديد في شرحه لنهجالبلاغة''' تألیف [[جحاف، یحیی بن ابراهیم|سيد يحيى بن ابراهیم جحاف]] در شرح کتاب شريف نهجالبلاغه است. | ||
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۴۸
إرشاد المؤمنین إلی معرفة نهجالبلاغة المبین و یتضمن مناقشات کلامیة مع إبن أبيالحدید في شرحه لنهجالبلاغة | |
---|---|
پدیدآوران | حسینی جلالی، محمدجواد (محقق)
جحاف، اسماعیل بن ابراهیم (حاشيه نویس) جحاف، یحیی بن ابراهیم (نویسنده) حسینی جلالی، محمدحسین (مقدمهنویس) |
ناشر | دليل ما |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1380 ش یا 1422 ق |
چاپ | 1 |
شابک | 964-7528-34-5 |
موضوع | ابن ابیالحدید، عبدالحمید بن هبةالله، 586 - 655ق. شرح نهجالبلاغه - نقد و تفسیر علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - نقد و تفسیر |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | BP 38/08 /ج3الف4 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إرشاد المؤمنين إلی معرفة نهجالبلاغة المبين و يتضمن مناقشات كلامیة مع ابن أبيالحديد في شرحه لنهجالبلاغة تألیف سيد يحيى بن ابراهیم جحاف در شرح کتاب شريف نهجالبلاغه است.
اين کتاب یکى از شرحهاى اولیه بر کتاب نهجالبلاغه است كه در قرن دوازدهم هجرى قمرى به رشته تحرير در آمده است. این شرح بر اساس نسخه ابن ابىالحديد نوشته شده است.
مؤلف كه از بزرگان شيعه زيديه است با استفاده از منابع و مصادر كلامى و تاريخى زيديه حاشيه و نقدى بر شرح نهجالبلاغه ابن ابىالحديد نوشته و برخى از آراء و ديدگاههاى وى را نقد و رد كرده است. و لذا این شرح را مىتوان همان شرح ابن ابىالحديد دانست با اضافاتى كه مؤلف از خود و ديگران در ذيل سخنان امام نقل كرده است. روش مؤلف در شرح نهجالبلاغه همان روش ابن ابىالحديد است كه ضمن تشريح و توضيح لغات به تبيين مراد امام مىپردازد.
ساختار
مقدمه محقق[۱]، مسند نهجالبلاغه در دو بخش[۲] و متن کتاب در سه قسم مىشود. در پایان کتاب نيز بخش فهرستها قرار گرفته است. شيوه بيان مطالب این اثر بدين گونه است كه ابتدا متن اصلى کتاب به زبان عربى آمده است و سپس مؤلف به شرح كلام امام مبادرت ورزيده است. ايشان در شرح خطبه به تمام زواياى سخن امام بعد تاريخى، مكان، حادثه، شخص مورد خطاب،... را مورد بررسى قرار داده است.
گزارش محتوا
مقدمه، مختصر محقق درباره کتاب و مؤلف آن مىباشد[۳]. مسند نهجالبلاغه[۴] به قلم محمدحسين حسینى جلالى و تهمید کتاب به قلم ايشان به کتاب نهجالبلاغه و سخنان بزرگان درباره این کتاب شريف پرداخته است. ايشان در این بخش مفصلا به کتاب نهجالبلاغه در بخشى با عنوان «ما هو نهجالبلاغه» پرداخته است[۵]. نسب سيد رضى و زندگىنامه ايشان در ادامه بيان شده است. بحثى با عنوان این كه مؤلف نهجالبلاغه چه كسى مىباشد، در مقدمه بيان شده است كه با ادله سيد رضى را مؤلف کتاب شريف نهجالبلاغه معرفى كردهاند.
بحث بعدى ايشان درباره شبهات وارده در باب کتاب نهجالبلاغه مىباشد. ايشان ده شبهه در حول نهجالبلاغه را مطرح و پاسخ گفته است[۶].
باب اول مقدمه، «اسناد نهجالبلاغه به سيد رضى» نام دارد. در این مبحث تعداد زيادى از علما آورده شدهاند كه از بعد از سيد رضى در آثار خود از انتساب کتاب خود به ايشان نام بردهاند[۷].
باب دوم کتاب، شرح خطبههای کتاب نهجالبلاغه است.[۸] ايشان بعد از آوردن چند سطر از متن اصلى نهجالبلاغه به شرح آن پرداخته است.
متن اصلى کتاب در بخش اول به شرح خطبههاى نهجالبلاغه پرداخته است[۹].
اين کتاب در سه جلد و در جلد اول مقدمه مفصل محقق[۱۰] و بخشى از خطبههاى نهجالبلاغه مىباشد[۱۱]، این امر در جلد دوم نيز ادامه دارد[۱۲]. جلد سوم، شامل نامهها[۱۳] و كلمات قصار حضرت[۱۴] مىباشد.
مؤلف توانمند و عالم کتاب در شرح سخنان امیرالمؤمنین(ع) تمام توانى علمى خود را به كار برده و از علوم مختلفى؛ همانند تاريخ، حديث، انساب، جغرافى،... سوده برده است. ايشان بعد از متن عربى در قسمت به شرح آن خطبه در موارد و زواياى مختلف شده است.
مؤلف كه از بزرگان شيعه زيديه است با استفاده از منابع و مصادر كلامى و تاريخى زيديه حاشيه و نقدى بر شرح نهجالبلاغه ابن ابىالحديد نوشته و برخى از آراء و ديدگاههاى وى را نقد و رد كرده است. و لذا این شرح را مىتوان همان شرح ابن ابىالحديد دانست با اضافاتى كه مؤلف از خود و ديگران در ذيل سخنان امام نقل كرده است. روش مؤلف در شرح نهجالبلاغه همان روش ابن ابىالحديد است كه ضمن تشريح و توضيح لغات به تبيين مراد امام مىپردازد و به مسائل كلامى و تاريخى اهتمام خاص مىدهد، نویسنده كه از فرقه زيديه است ديدگاههاى مخالف كلامى ابنالحديد را نقد كرده است. مصحح در مقدمه به مصادر نهجالبلاغه و منابع آن اشاره كرده و در پایان فهرستى از موضوعات مطرح شده، در کتاب را ارائه كرده است.
اين اثر به وسيله سيد محمدحسين جلالى، مورد تحقيق قرار گرفته است و ايشان در بعضى از موارد كلمه به كلمه، به شرح و توضيح مطالب کتاب به صورت زيرنویس و پاورقى پرداختهاند.
کتاب داراى بخش فهرستها در پایان جلد سوم مىباشد.
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب
- لغت نامه دهخدا