نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ نهج البلاغة (علی بن ابی طالب (ع)، امام اول) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به نهج البلاغة (صبحی صالح) منتقل کرد)
    جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه به زبان فارسی ساده (ترجمه سید مهدی حجتی)' به 'ترجمه نهج‌البلاغه (حجتی)')
     
    (۱۵۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR01575J1.jpg|بندانگشتی|نهج البلاغة]]
    | تصویر =NUR01575J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =نهج‌البلاغة
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =فهرس الالفاظ الغریبه المشروحه
    |-
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|نهج البلاغة
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|فهرس الالفاظ الغریبه المشروحه


    نهج البلاغه. عربی - فارسی
    نهج‌البلاغه. عربی - فارسی
    |-
    | پدیدآوران =
    |پدیدآورندگان
    [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول]] (نویسنده)
    |data-type='authors'|[[علی بن ابی‎طالب (ع)، امام اول]] (نويسنده)


    [[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده)
    [[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده)


    [[صالح، صبحی]] (محقق)
    [[صالح، صبحی]] (محقق)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ن‎‏9‎‏ ‎‏1300*
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ن‎‏9‎‏ ‎‏1300*
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‎ها


    علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‎ها
    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها


    علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار
    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    مؤسسة دار الهجرة
    |data-type='publisher'|موسسة دار الهجرة
    | مکان نشر =قم - ایران
    |-
    | سال نشر = 1414 ق  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1414 هـ.ق  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|1575
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01575AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01575
    | کتابخوان همراه نور =01575
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


    == معرفى اجمالى ==
    '''نهج‌البلاغة''' [[امام على(ع)]]، گردآورى‌شده توسط [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن محمد بن حسين بن موسى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (متوفى 406ق)، از متون روايى شيعه با صبغه ادبى - بلاغى است كه از زمان تأليف تاكنون مورد توجه دانشمندان شيعه و سنى قرار گرفته و درباره آن پژوهش‌هاى فراوانى صورت گرفته است.


    عنوان «أخ القرآن» براى اين اثر، حكايت از اهميت فراوان آن نزد شیعیان دارد. از اين كتاب شريف، نسخه‌هاى متعددى وجود دارد كه نسخه صبحى صالح از جمله نسخ‌هاى معاصر و مورد اعتماد شيعه و سنى است.


    «'''نهج البلاغة'''» '''امام على(ع)'''، گردآورى‌شده توسط '''ابوالحسن محمد بن حسين بن موسى'''، معروف به '''سيد رضى (متوفى 406ق)'''، از متون روايى شيعه با صبغه ادبى - بلاغى است كه از زمان تأليف تاكنون مورد توجه دانشمندان شيعه و سنى قرار گرفته و درباره آن پژوهش‌هاى فراوانى صورت گرفته است.


    عنوان «أخ القرآن» براى اين اثر، حكايت از اهميت فراوان آن نزد شيعيان دارد. از اين كتاب شريف، نسخه‌هاى متعددى وجود دارد كه نسخه صبحى صالح از جمله نسخ‌هاى معاصر و مورد اعتماد شيعه و سنى است.
    نهج‌البلاغة، توسط [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، از علمای قرن چهارم هجری گردآوری شده است. او در مقدمه کتابش هدف از گردآوری این کتاب را بازگو نموده، و مى‌گويد: «در آغاز جوانى شروع به تأليف كتابى درباره خصائص ائمه(ع) نمودم كه مشتمل بر سخنان برگزيده و ساير خصوصيات ائمه دوازده‌گانه(ع) بوده باشد... از ذكر ويژگى‌هاى [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) فارغ گرديدم، ولى حوادث روزگار، مرا از اتمام بقيه كتاب مانع شد... در فصل آخر از فصول آن تنها كلمات كوتاه آن حضرت را نوشته بودم. برخى از دوستان، آن را ديدند و بسيار پسنديدند، سپس از من تقاضا كردند كه كتابى بنويسم مشتمل بر گزيده‌اى از سخنان آن حضرت در همه فنون، اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها و مواعظ و... درحالى‌كه آنها مى‌دانستند كه چنين كتابى از لحاظ شاهكارهاى فصاحت و بلاغت و گوهرهاى درخشان ادب عربیت، بى‌مانند خواهد بود... من هم تقاضاى ايشان را پذيرفتم و اين كتاب را نوشتم و نامش را «نهج‌البلاغة» گذاشتم<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/11432/1/33 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص34-33]</ref>


    == ساختار ==
    ==ساختار==
    كتاب با مقدمه‌اى به قلم محقق اثر در تبيين سيره [[امام على(ع)]]، موضوعات «نهج‌البلاغة» و مزاياى نسخه حاضر آغاز شده است. مؤلف نيز در مقدمه، به انگيزه نگارش، مباحث و نام اثر اشاره كرده است. متن اثر، منتخبى از خطبه‌ها و مواعظ، نامه‌ها و حكمت‌ها و كلمات كوتاه حضرت است كه در قالب 241 خطبه، 79 نامه و 480 حكمت آمده است. البته تعداد خطبه‌ها در برخى نسخه‌ها 239 خطبه ذكر شده است.


     
    سيد رضى بنا به دلايلى، در نقل خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌هاى «نهج‌البلاغة» از ذكر منبع خوددارى كرده و جز در مواردى معدود - جمعا 16 مورد - از مأخذى ياد نكرده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4100/141 ر.ک: معارف، مجيد، 141]</ref>
    كتاب با مقدمه‌اى به قلم محقق اثر در تبيين سيره امام على(ع)، موضوعات «نهج البلاغة» و مزاياى نسخه حاضر آغاز شده است. مؤلف نيز در مقدمه، به انگيزه نگارش، مباحث و نام اثر اشاره كرده است. متن اثر، منتخبى از خطبه‌ها و مواعظ، نامه‌ها و حكمت‌ها و كلمات كوتاه حضرت است كه در قالب 241 خطبه، 79 نامه و 480 حكمت آمده است. البته تعداد خطبه‌ها در برخى نسخه‌ها 239 خطبه ذكر شده است.
     
    سيد رضى بنا به دلايلى، در نقل خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌هاى «نهج البلاغة» از ذكر منبع خوددارى كرده و جز در مواردى معدود - جمعا 16 مورد - از مأخذى ياد نكرده است <ref>ر.ك: معارف، مجيد، 141</ref>.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    بخش‌هاى سه‌گانه «نهج‌البلاغة» بدين ترتيب است:


     
    #خطبه‌ها: مجموعه سخنرانى‌هاى [[امام على(ع)]] بوده است. در اغلب موارد، مرحوم سيد رضى بخشى از يك خطبه را نقل مى‌كند. در «نهج‌البلاغة» اين فصل با عنوان «باب المختار من خطب أميرالمؤمنين(ع)» آمده است.
    سيد رضى(ره) هدف از تأليف خود را در مقدمه كتابش بازگو نموده، مى‌گويد: «در آغاز جوانى شروع به تأليف كتابى درباره خصائص ائمه(ع) نمودم كه مشتمل بر سخنان برگزيده و ساير خصوصيات ائمه دوازده‌گانه(ع) بوده باشد... از ذكر ويژگى‌هاى حضرت امير(ع) فارغ گرديدم، ولى حوادث روزگار، مرا از اتمام بقيه كتاب مانع شد... در فصل آخر از فصول آن تنها كلمات كوتاه آن حضرت را نوشته بودم. برخى از دوستان، آن را ديدند و بسيار پسنديدند، سپس از من تقاضا كردند كه كتابى بنويسم مشتمل بر گزيده‌اى از سخنان آن حضرت در همه فنون، اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها و مواعظ و... درحالى‌كه آنها مى‌دانستند كه چنين كتابى از لحاظ شاهكارهاى فصاحت و بلاغت و گوهرهاى درخشان ادب عربيت، بى‌مانند خواهد بود... من هم تقاضاى ايشان را پذيرفتم و اين كتاب را نوشتم و نامش را «نهج البلاغة» گذاشتم <ref>ر.ك: مقدمه مؤلف، ص34-33</ref>.
    #نامه‌ها: اين بخش، حاوى تعدادى از نامه‌هاى [[امام على(ع)]] به دوستان، دشمنان، فرمانداران نظامى، استانداران و ديگر مسئولان كشورى است كه با عنوان «الكتب» يا «الرسائل» آمده است.
     
    #حكمت‌ها: نویسنده در اين بخش، كلمات كوتاه و احياناً مفصل و شبيه به يك خطبه را گردآورى كرده است. اما همه‌ى كلمات قصار حضرت همين‌ها نيست؛ زيرا تنها علامه آمدى (متوفى 885ق، 381 سال پس از تأليف نهج‌البلاغة)، پس از بررسى منابع روايى، حدود 51 هزار كلمه‌ى حكمت‌آميز از امام(ع) را شناسايى و در كتاب «غرر الحكم» جمع‌آورى نموده است. هريك از كلمات قصار، گنجينه‌اى از معرفت و چراغى فرا راه بشريت است. اين سخنان، حاوى صدها مطلب و عنوان مفيد و مهم مى‌باشد كه به نيازهاى فكرى فرد و جامعه پاسخ مى‌دهد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/40226/13 ر.ک: حق‌پناه، رضا، ص15-13]</ref>
    بخش‌هاى سه‌گانه «نهج البلاغة» بدين ترتيب است:
     
    1. خطبه‌ها: مجموعه سخنرانى‌هاى امام على(ع) بوده است. در اغلب موارد، مرحوم سيد رضى بخشى از يك خطبه را نقل مى‌كند. در «نهج البلاغة» اين فصل با عنوان «باب المختار من خطب أميرالمؤمنين(ع)» آمده است.
     
    2. نامه‌ها: اين بخش، حاوى تعدادى از نامه‌هاى امام على(ع) به دوستان، دشمنان، فرمانداران نظامى، استانداران و ديگر مسئولان كشورى است كه با عنوان «الكتب» يا «الرسائل» آمده است.
     
    3. حكمت‌ها: نويسنده در اين بخش، كلمات كوتاه و احياناً مفصل و شبيه به يك خطبه را گردآورى كرده است. اما همه‌ى كلمات قصار حضرت همين‌ها نيست؛ زيرا تنها علامه آمدى (متوفى 885ق، 381 سال پس از تأليف نهج البلاغة)، پس از بررسى منابع روايى، حدود 51 هزار كلمه‌ى حكمت‌آميز از امام(ع) را شناسايى و در كتاب «غرر الحكم» جمع‌آورى نموده است. هريك از كلمات قصار، گنجينه‌اى از معرفت و چراغى فرا راه بشريت است. اين سخنان، حاوى صدها مطلب و عنوان مفيد و مهم مى‌باشد كه به نيازهاى فكرى فرد و جامعه پاسخ مى‌دهد <ref>ر.ك: حق‌پناه، رضا، ص15-13</ref>.


    از بخش‌هاى سه‌گانه كتاب، موضوعات مختلفى را مى‌توان استخراج نمود كه از آن جمله است:
    از بخش‌هاى سه‌گانه كتاب، موضوعات مختلفى را مى‌توان استخراج نمود كه از آن جمله است:


    1. الهيات و ماوراءالطبيعه؛ 2. سلوك و عبادت؛ 3. حكومت و عدالت؛ 4. اهل‌البيت و خلافت؛ 5. موعظه و حكمت؛ 6. دنيا و دنياپرستى؛ 7. حماسه و شجاعت؛ 8. ملاحم و مغيبات؛ 9. دعا و مناجات؛ 10. شكايت و انتقاد از مردم زمان؛ 11. اصول اجتماعى؛ 12. اسلام و قرآن؛ 13. اخلاق و تهذيب نفس؛ 14. شخصيت‌ها و يك سلسله مباحث ديگر <ref>ر.ك: مطهرى، مرتضى، ص47</ref>.
    1. الهيات و ماوراءالطبيعه؛ 2. سلوك و عبادت؛ 3. حكومت و عدالت؛ 4. اهل‌البيت و خلافت؛ 5. موعظه و حكمت؛ 6. دنيا و دنياپرستى؛ 7. حماسه و شجاعت؛ 8. ملاحم و مغيبات؛ 9. دعا و مناجات؛ 10. شكايت و انتقاد از مردم زمان؛ 11. اصول اجتماعى؛ 12. اسلام و قرآن؛ 13. اخلاق و تهذيب نفس؛ 14. شخصيت‌ها و يك سلسله مباحث ديگر<ref>ر.ک: مطهرى، مرتضى، ص47</ref>


    بى‌هيچ تعصب بايد اعتراف كرد كه نامه‌ها و گفتارهاى اميرالمؤمنين على(ع) پس از قرآن كريم، عالى‌ترين نمونه نثر مصنوع عربى است. اين حقيقتى است كه اديبان و مترسلان در زبان و ادبيات عرب از هزار سال پيش تا امروز بدان اعتراف كرده‌اند و آنچه سبب شد اديبان عرب و جز عرب از قرن سوم هجرى به گردآورى فقره‌هاى كوتاه سخنان امام توجه كنند، همين زيبايى‌هاى لفظى و معنوى اين گفته‌هاست <ref>شهيدى، سيد جعفر، ص202</ref>.
    بى‌هيچ تعصب بايد اعتراف كرد كه نامه‌ها و گفتارهاى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] پس از قرآن كريم، عالى‌ترين نمونه نثر مصنوع عربى است. اين حقيقتى است كه اديبان و مترسلان در زبان و ادبيات عرب از هزار سال پيش تا امروز بدان اعتراف كرده‌اند و آنچه سبب شد اديبان عرب و جز عرب از قرن سوم هجرى به گردآورى فقره‌هاى كوتاه سخنان امام توجه كنند، همين زيبايى‌هاى لفظى و معنوى اين گفته‌هاست<ref>شهيدى، سيد جعفر، ص202</ref>


    به حقيقت بايد گفت: شرايط سخنورى - كه توافق سخن با اوضاع و احوال است - براى هيچ اديبى مانند على(ع) جمع نشده است؛ زيرا سخنان وى پس از قرآن، بزرگ‌ترين نمونه‌ى بلاغت است؛ سخنانى است كوتاه و آشكار، اما نيرومند و جوشان... در اثر هم‌آهنگى الفاظ و معانى و اغراض، به‌صورت كاملاً رسايى درآمده است. انعكاس آن در گوش آدمى، شيرين و اثرش با تحريك احساسات، توأم است، به‌ويژه هنگامى كه به‌منظور حمايت از بينوايان و ستمديدگان، درباره‌ى منافقان و حيله‌گران و دنياپرستان سخن به ميان آيد. بنابراين روش على(ع) در سخنورى بسان عقل و انديشه‌اش، روشن و مانند وجدانش صحيح و درست است؛ پس شگفت نيست سخنان وى شاهراه سخنورى تلقى شود <ref>جرداق، جرج، ص56</ref>.
    به حقيقت بايد گفت: شرايط سخنورى - كه توافق سخن با اوضاع و احوال است - براى هيچ اديبى مانند على(ع) جمع نشده است؛ زيرا سخنان وى پس از قرآن، بزرگ‌ترين نمونه‌ى بلاغت است؛ سخنانى است كوتاه و آشكار، اما نيرومند و جوشان... در اثر هم‌آهنگى الفاظ و معانى و اغراض، به‌صورت كاملاً رسايى درآمده است. انعكاس آن در گوش آدمى، شيرين و اثرش با تحريك احساسات، توأم است، به‌ويژه هنگامى كه به‌منظور حمايت از بينوايان و ستمديدگان، درباره‌ى منافقان و حيله‌گران و دنياپرستان سخن به ميان آيد. بنابراین روش على(ع) در سخنورى بسان عقل و انديشه‌اش، روشن و مانند وجدانش صحيح و درست است؛ پس شگفت نيست سخنان وى شاهراه سخنورى تلقى شود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/5006/1/56 جرداق، جرج، ص56]</ref>


    از جمله ويژگى‌هاى ممتاز «نهج البلاغة»، جامعيت آن است. اين ويژگى، اعجاب همه بزرگان را در طول تاريخ برانگيخته است. نگاهى به موضوعات «نهج البلاغة» نشان مى‌دهد كه اين كتاب صرفاً به يك موضوع نپرداخته است، بلكه كتابى است فراهم‌آمده از مباحث مختلف و گوناگون.
    از جمله ويژگى‌هاى ممتاز «نهج‌البلاغة»، جامعيت آن است. اين ويژگى، اعجاب همه بزرگان را در طول تاريخ برانگيخته است. نگاهى به موضوعات «نهج‌البلاغة» نشان مى‌دهد كه اين كتاب صرفاً به يك موضوع نپرداخته است، بلكه كتابى است فراهم‌آمده از مباحث مختلف و گوناگون.


    خواننده «نهج البلاغة»، در يك قسمت خود را در مقابل شخصيتى مى‌يابد كه با عالى‌ترين روح نيايش در محراب عبادت چنان مشغول راز و نياز با خداى خويش است كه از خود هيچ نمى‌شناسد و در فرازى ديگر خود را در مقابل شخصيتى مى‌نگرد كه در ميدان جنگ، بى‌هيچ محابا به نبردى سخت مشغول است و شمشيرش هرگز خطا نمى‌كند و زمانى ديگر خود را در حوزه درسى حكيمى عارف مى‌يابد كه گوهرهاى حكمت و عرفان و مباحث سنگين توحيد و معاد را تبيين مى‌نمايد و گاه خود را در محضر سياست‌مدارى عادل مى‌يابد كه حقوق متقابل مردم و حكومت و آيين مديريت جامعه را در گفتار و عمل مى‌آموزد و زمانى خود را در محضر قاضى حاكمى مى‌يابد كه به امر قضاوت مشغول است. از سيد رضى مؤلف «نهج البلاغة» تا محمد عبده مفتى مصر و همه كسانى كه با اين كتاب آشنايى دارند، جملگى از اين ويژگى متحير و مبهوتند <ref>ر.ك: شيرزاد، امير، ص1920</ref>.
    خواننده «نهج‌البلاغة»، در يك قسمت خود را در مقابل شخصيتى مى‌يابد كه با عالى‌ترين روح نيايش در محراب عبادت چنان مشغول راز و نياز با خداى خويش است كه از خود هيچ نمى‌شناسد و در فرازى ديگر خود را در مقابل شخصيتى مى‌نگرد كه در ميدان جنگ، بى‌هيچ محابا به نبردى سخت مشغول است و شمشيرش هرگز خطا نمى‌كند و زمانى ديگر خود را در حوزه درسى حكيمى عارف مى‌يابد كه گوهرهاى حكمت و عرفان و مباحث سنگين توحيد و معاد را تبيين مى‌نمايد و گاه خود را در محضر سياستمدارى عادل مى‌يابد كه حقوق متقابل مردم و حكومت و آيين مديريت جامعه را در گفتار و عمل مى‌آموزد و زمانى خود را در محضر قاضى حاكمى مى‌يابد كه به امر قضاوت مشغول است. از سيد رضى مؤلف «نهج‌البلاغة» تا محمد عبده مفتى مصر و همه كسانى كه با اين كتاب آشنايى دارند، جملگى از اين ويژگى متحير و مبهوتند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/10454/19 ر.ک: شيرزاد، امير، ص19-20]</ref>


    اين تأليف تاكنون مورد توجه دانشمندان شيعه و سنى قرار گرفته و درباره آن پژوهش‌هايى صورت گرفته است. از جمله اين كارها، نوشتن شرح‌هايى است كه از سوى دانشمندان بر اين كتاب نوشته شده است و درباره فراوانى اين شرح‌ها بايد گفت كه پس از قرآن كريم، هيچ كتابى به‌مانند «نهج البلاغة» مورد توجه اديبان و شارحان حديث واقع نشده است. از مهم‌ترين اين شروح، شرح ابن ابى‌الحديد (متوفى 656ق) است. ابن ابى‌الحديد معتقد است كه در ميان اصحاب پيامبر(ص)، كسى از جهت فصاحت و بلاغت به پاى على(ع) نمى‌رسد و همين موضوع سبب برترى كلام على(ع) بر كلام و سخن هر كس ديگر است. او تصريح مى‌كند: «و اما درباره فصاحت او بايد گفت كه آن حضرت پيشواى فصيحان و سرور بليغان است و درباره كلام او گفته‌اند كه پايين‌تر از كلام خدا و برتر از كلام مردم است و بلكه مردم به‌واسطه على(ع) آيين خطبه‌سرايى و كتابت را آموختند». او به همين ترتيب در شرح خطبه 216 سخنى از معاويه را ذكر مى‌كند كه: «و الله ما سنّ الفصاحة لقريش غيره»؛ «به خدا هيچ‌كس فصاحت را براى قريش غير او پايه‌گذارى نكرد» و پس از ذكر نامه 35 «نهج البلاغة» مى‌نويسد: «فصاحت را ببين كه چگونه افسار خود را به اين مرد داده و مهار خود را به او سپرده است. نظم عجيب الفاظ را تماشا كن، يكى پس از ديگرى مى‌آيند و در اختيار او قرار مى‌گيرند، مانند چشمه‌اى كه خودبه‌خود و بدون زحمت و تكلف از زمين بجوشد» <ref>ر.ك: معارف، مجيد، ص139-136</ref>.
    اين تأليف تاكنون مورد توجه دانشمندان شيعه و سنى قرار گرفته و درباره آن پژوهش‌هايى صورت گرفته است. از جمله اين كارها، نوشتن شرح‌هايى است كه از سوى دانشمندان بر اين كتاب نوشته شده است و درباره فراوانى اين شرح‌ها بايد گفت كه پس از قرآن كريم، هيچ كتابى به‌مانند «نهج‌البلاغة» مورد توجه اديبان و شارحان حديث واقع نشده است. از مهم‌ترين اين شروح، [[شرح نهج‌البلاغة (ابن ابي‌الحديد)|شرح ابن ابى‌الحديد]] (متوفى 656ق) است. ابن ابى‌الحديد معتقد است كه در ميان اصحاب پيامبر(ص)، كسى از جهت فصاحت و بلاغت به پاى على(ع) نمى‌رسد و همين موضوع سبب برترى كلام على(ع) بر كلام و سخن هر كس ديگر است. او تصريح مى‌كند: «و اما درباره فصاحت او بايد گفت كه آن حضرت پيشواى فصيحان و سرور بليغان است و درباره كلام او گفته‌اند كه پايين‌تر از كلام خدا و برتر از كلام مردم است و بلكه مردم به‌واسطه على(ع) آيين خطبه‌سرايى و كتابت را آموختند». او به همين ترتيب در شرح خطبه 216 سخنى از معاويه را ذكر مى‌كند كه: «و الله ما سنّ الفصاحة لقريش غيره»؛ «به خدا هيچ‌كس فصاحت را براى قريش غير او پايه‌گذارى نكرد» و پس از ذكر نامه 35 «نهج‌البلاغة» مى‌نويسد: «فصاحت را ببين كه چگونه افسار خود را به اين مرد داده و مهار خود را به او سپرده است. نظم عجيب الفاظ را تماشا كن، يكى پس از ديگرى مى‌آيند و در اختيار او قرار مى‌گيرند، مانند چشمه‌اى كه خودبه‌خود و بدون زحمت و تكلف از زمين بجوشد»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4100/136 ر.ک: معارف، مجيد، ص139-136]</ref>


    امام على(ع) در مواردى از سخن خود به آيات قرآن كريم استشهاد مى‌فرموده، كه سيد رضى برخى از آنها را در «نهج البلاغة» آورده است. دكتر صبحى صالح كه در شرح «نهج البلاغة» خويش فهرستى براى آيات قرآنيه تنظيم كرده است، 108 مورد را نام مى‌برد كه در برخى از آنها به چند آيه استشهاد شده است و گاهى به قسمتى از يك آيه اشاره شده است <ref>ر.ك: فهرست آيات، ص802-796</ref>.
    [[امام على(ع)]] در مواردى از سخن خود به آيات قرآن كريم استشهاد مى‌فرموده، كه سيد رضى برخى از آنها را در «نهج‌البلاغة» آورده است. دكتر صبحى صالح كه در شرح «نهج‌البلاغة» خويش فهرستى براى آيات قرآنیه تنظيم كرده است، 108 مورد را نام مى‌برد كه در برخى از آنها به چند آيه استشهاد شده است و گاهى به قسمتى از يك آيه اشاره شده است<ref>https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/11432/1/802</ref>


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==




    «نهج البلاغة» صبحى صالح، يكى از نسخ معتبر «نهج البلاغة» است كه موضوع‌بندى ارزشمندى از اين كتاب شريف به دست داده است. صبحى صالح علاوه بر تصحيح، در پايان حدود 245 موضوع را به‌عنوان موضوعات عامّه ذكر كرده است.
    «نهج‌البلاغة» صبحى صالح، يكى از نسخ معتبر «نهج‌البلاغة» است كه موضوع‌بندى ارزشمندى از اين كتاب شريف به دست داده است. صبحى صالح علاوه بر تصحيح، در پايان حدود 245 موضوع را به‌عنوان موضوعات عامّه ذكر كرده است.


    در انتهاى «نهج البلاغة» صبحى صالح، فهارس ذيل به ترتيب آمده است كه خواننده و پژوهشگر را در يافتن موضوع مورد نظرش مدد مى‌رساند: 1. الفاظ غريب؛ 2. موضوعات عامه به ترتيب حروف الفبا؛ 3. خطبه‌ها و انواع آن‌ها؛ 4. نامه‌ها و انواع آن‌ها؛ 5. آيات قرآنى؛ 6. احاديث نبوى؛ 7. عقايد دينى؛ 8. احكام شرعى؛ 9. عبارات شبه فلسفى و كلامى؛ 10. تعاليم و وصاياى اجتماعى؛ 11. ادعيه و ابتهالات؛ 12. اشعار؛ 13. اعلام مرد و زن و قبايل و طوايف؛ 14. حيوانات؛ 15. گياهان؛ 16. ستارگان و افلاك؛ 17. معادن و جواهرات؛ 18. اماكن و شهرها؛ 19. وقايع تاريخى؛ 20. فهرست تفصصيلى مطالب كتاب.
    در انتهاى «نهج‌البلاغة» صبحى صالح، فهارس ذيل به ترتيب آمده است كه خواننده و پژوهشگر را در يافتن موضوع مورد نظرش مدد مى‌رساند: 1. الفاظ غريب؛ 2. موضوعات عامه به ترتيب حروف الفبا؛ 3. خطبه‌ها و انواع آن‌ها؛ 4. نامه‌ها و انواع آن‌ها؛ 5. آيات قرآنى؛ 6. احاديث نبوى؛ 7. عقايد دينى؛ 8. احكام شرعى؛ 9. عبارات شبه فلسفى و كلامى؛ 10. تعاليم و وصاياى اجتماعى؛ 11. ادعيه و ابتهالات؛ 12. اشعار؛ 13. اعلام مرد و زن و قبايل و طوايف؛ 14. حيوانات؛ 15. گياهان؛ 16. ستارگان و افلاك؛ 17. معادن و جواهرات؛ 18. اماكن و شهرها؛ 19. وقايع تاريخى؛ 20. فهرست تفصصيلى مطالب كتاب.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==




    1. مقدمه و متن كتاب.
    #مقدمه و متن كتاب.
    #[[:noormags:71495|معارف، مجيد، «روش‌هاى ابن ابى‌الحديد در اثبات اصالت نهج‌البلاغة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله مقالات و بررسى‌ها، پاييز و زمستان 1383، شماره 76 (دفتر اول)، ص135 تا 156]].
    #شهيدى، سيد جعفر، «بهره ادبيات از سخنان على(ع)»، نرم‌افزار دانشنامه علوى، يادنامه كنگره هزاره نهج‌البلاغة، مقاله دهم، قم، بنياد نهج‌البلاغة، چاپ اول، 1360.
    #جرداق، جورج، بخشى از زيبايى‌هاى نهج‌البلاغة، ترجمه [[انصاری محلاتی، محمدرضا|محمدرضا انصارى]]، تهران، كانون انتشارات محمدى، چاپ اول، 1373.
    #[[:noormags:197886|شيرزاد، امير، «آشنايى با نهج‌البلاغة: عظمت و جامعيت نهج‌البلاغة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله رشد آموزش معارف اسلامى، زمستان 1378، شماره 40، ص17 تا 21]].
    #مطهرى، مرتضى، سيرى در نهج‌البلاغة، تهران، صدرا، چاپ بيست‌وسوم، تير 1379.
    #[[:noormags:751405|حق‌پناه، رضا، «نهج‌البلاغة، بزرگ‌ترين سند ماندگارى امامت و ولايت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله پژوهش‌هاى اجتماعى اسلامى، آذر و دى 1389، شماره 85، ص5 تا 54]].


    2. معارف، مجيد، «روش‌هاى ابن ابى‌الحديد در اثبات اصالت نهج البلاغة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله مقالات و بررسى‌ها، پاييز و زمستان 1383، شماره 76 (دفتر اول)، ص135 تا 156، به آدرس اينترنتى:
    ==پانويس ==
    <references />


    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/71495 .


    3. شهيدى، سيد جعفر، «بهره ادبيات از سخنان على(ع)»، نرم‌افزار دانشنامه علوى، يادنامه كنگره هزاره نهج البلاغة، مقاله دهم، قم، بنياد نهج البلاغة، چاپ اول، 1360.
    {{نهج‌البلاغه}}


    4. جرداق، جورج، بخشى از زيبايى‌هاى نهج البلاغة، ترجمه محمدرضا انصارى، تهران، كانون انتشارات محمدى، چاپ اول، 1373.


    5. شيرزاد، امير، «آشنايى با نهج البلاغة: عظمت و جامعيت نهج البلاغة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله رشد آموزش معارف اسلامى، زمستان 1378، شماره 40، ص17 تا 21، به آدرس اينترنتى:


    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/197886 .
    ==وابسته‌ها==
     
    {{وابسته‌ها}}
    6. مطهرى، مرتضى، سيرى در نهج البلاغة، تهران، صدرا، چاپ بيست‌وسوم، تير 1379.
     
    7. حق‌پناه، رضا، «نهج البلاغة، بزرگ‌ترين سند ماندگارى امامت و ولايت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله پژوهش‌هاى اجتماعى اسلامى، آذر و دى 1389، شماره 85، ص5 تا 54، به آدرس اينترنتى:
     
    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/751405 .
     
    ==پانويس ==
    <references />


    == وابسته‌ها ==
    [[پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام]]
    {{وابسته‌ها}}
    [[پیام امام امیر المومنین علیه السلام]]


    [[شرح نهج البلاغة]]
    [[شرح نهج‌البلاغة]]


    [[درسهايي از نهج البلاغه]]
    [[درسهایی از نهج‌البلاغه]]


    [[نسخه نهج البلاغه (بر اساس ترجمه مکارم)]]
    [[نسخه نهج‌البلاغه (بر اساس ترجمه مکارم)]]


    [[نهج البلاغه]]
    [[نهج‌البلاغه]]


    [[نهج البلاغة (ترجمه دشتی )]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (دشتی)]]


    [[اختیار مصباح السالکین]]
    [[اختیار مصباح السالکین]]


    [[اعلام نهج البلاغة (سرخسی)]]
    [[أعلام نهج‌البلاغة (سرخسی)]]


    [[بهج الصباغة في شرح نهج البلاغة]]
    [[بهج‌الصباغة في شرح نهج‌البلاغة]]


    [[پرتوی از نهج البلاغه (با نقل منابع و تطبیق با روایات مآخذ دیگر)]]
    [[پرتویی از نهج‌البلاغه]]


    [[ترجمه روان نهج البلاغه (سید کاظم ارفع)]]
    [[ترجمه روان نهج‌البلاغه (سید کاظم ارفع)]]


    [[شرح نهج البلاغه (ابن میثم، ترجمه فارسی)]]
    [[شرح نهج‌البلاغه (ابن میثم، ترجمه فارسی)]]


    [[نهج البلاغه]]
    [[نهج‌البلاغه]]


    [[نهج البلاغه]]
    [[صفوة شروح نهج‌البلاغة]]


    [[نهج البلاغه سخنان امام علی (ع) (متن کامل ترجمه فارسی نهج البلاغه، شامل: خطبه ها نامه ها و کلمات قصار)]]
    [[نهج‌البلاغه سخنان [[امام على(ع)]] (متن کامل ترجمه فارسی نهج‌البلاغه، شامل: خطبه‌ها نامه‌ها و کلمات قصار)]]


    [[نهج البلاغه (ترجمه اولیایی)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی)]]


    [[نهج البلاغه (ترجمه بهشتی)]]
    [[نهج‌البلاغه (ترجمه بهشتی)]]


    [[نهج البلاغه: به ضمیمه فهرستهای موضوعی، اماکن و اشخاص (ترجمه زمانی)]]
    [[نهج‌البلاغه: به ضمیمه فهرستهای موضوعی، اماکن و اشخاص (ترجمه زمانی)]]


    [[نهج البلاغه (ترجمه مبشری)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (مبشری)]]


    [[نهج البلاغه در سخنان علی علیه السلام (محسن فارسی)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (محسن فارسی)]]


    [[نهج البلاغه]]
    [[نهج‌البلاغه]]


    [[ترجمه و شرح نهج البلاغه (آملی )]]
    [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]]


    [[ترجمه و شرح نهج البلاغه]]
    [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه]]


    [[تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین]]
    [[تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین]]


    [[توضیح نهج البلاغة]]
    [[توضیح نهج‌البلاغة]]


    [[ حدائق الحقائق فی شرح نهج البلاغة]]
    [[حدائق الحقائق في شرح نهج‌البلاغة]]


    [[ خورشید بی غروب، نهج البلاغه با فهرستهای دهگانه]]
    [[خورشید بی‌غروب، نهج‌البلاغه با فهرستهای دهگانه]]


    [[خورشید هدایت]]
    [[خورشید هدایت]]


    [[الدرة النجفیة فی شرح نهج البلاغة]]
    [[الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة]]


    [[سخنان علی علیه السلام از نهج البلاغه (کمپانی)]]
    [[سخنان علی علیه‌السلام از نهج‌البلاغه (کمپانی)]]


    [[شرح حکم نهج البلاغة]]
    [[شرح حکم نهج‌البلاغة]]


    [[شرح صد و ده کلمه از کلمات امیرالمومنین (علیه السلام)]]
    [[شرح صد و ده کلمه از کلمات امیرالمؤمنین علیه‌السلام]]


    [[ شرح علی المائة کلمة لأمیر المومنین علی بن أبی طالب علیه السلام (ابن میثم - عبد الوهاب -وطواط)]]
    [[شرح علی المائة كلمة لأميرالمومنين علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام (ابن میثم - عبدالوهاب -وطواط)]]


    [[شرح نهج البلاغة (ابن میثم)]]
    [[شرح نهج‌البلاغة (ابن میثم)]]  


    [[شرح نهج البلاغة (سید عباس موسوی)]]
    [[شرح نهج‌البلاغه (سید عباس موسوی)]]


    [[شرح نهج البلاغة (شارح قرن هشتم)]]
    [[شرح نهج‌البلاغة (شارح قرن هشتم)]]


    [[ شرح نهج البلاغة : خطب و حکم و رسائل مولانا امیر المومنین ابی الحسن علی بن ابیطالب علیه السلام  (قزوینی حایری)]]
    [[شرح نهج‌البلاغة (قزوینی حائری)]]


    [[ شرح نهج البلاغة المقتطف من بحار الأنوار للعلامة المجلسی]]
    [[شرح نهج‌البلاغة المقتطف من بحارالأنوار للعلامة المجلسي]]


    [[نهج البلاغة (شرح دخیل)]]
    [[شرح نهج‌البلاغة (دخیل)]]


    [[نهج البلاغة]]
    [[نهج‌البلاغة]]


    [[شرح نهج البلاغة]]
    [[شرح نهج‌البلاغة]]


    [[نهج البلاغه (شرح نواب لاهیجی)]]
    [[شرح نهج‌البلاغه (نواب لاهیجی)]]


    [[نهج البلاغه منظوم (انصاری)]]
    [[نهج‌البلاغه منظوم (انصاری)]]


    [[شکوفه های خرد یا سخنان علی عليه السلام]]
    [[شکوفه‌های خرد یا سخنان علی عليه‌السلام]]


    [[في ظلال نهج البلاغة]]
    [[في ظلال نهج‌البلاغة]]


    [[کلام علي عليه السلام با نغمه همايون]]
    [[كلام علی علیه‌السلام با نغمه همایون]]


    [[معارج نهج البلاغة]]
    [[معارج نهج‌البلاغة]]


    [[مفتاح السعادة فی شرح نهج البلاغة]]
    [[مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة]]


    [[منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خویی)]]
    [[منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة (خویی)]]  


    [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (راوندی)]]
    [[منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة (راوندی)]]


    [[منهاج الولایة فی شرح نهج البلاغة]]
    [[منهاج الولاية في شرح نهج‌البلاغة]]


    [[نهج البلاغه پارسی (دین پرور)]]
    [[نهج‌البلاغه پارسی (دین پرور)]]


    [[نهج البلاغه منظوم]]
    [[نهج‌البلاغه منظوم]]


    [[نهج البلاغه منظوم، کلمات قصار (خاکیاسری)]]
    [[نهج‌البلاغه منظوم، کلمات قصار (خاکیاسری)]]


    [[ترجمه نهج البلاغه (بر اساس نسخه اردبیلی)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه اردبیلی)]]


    [[ترجمه نهج البلاغه (بر اساس نسخه انصاری)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه انصاری)]]


    [[ترجمه نهج البلاغه (بر اساس نسخه سپهر)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه سپهر)]]


    [[ترجمه نهج البلاغه (بر اساس نسخه شرقی)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه شرقی)]]


    [[نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن پنجم و ششم]]
    [[نهج‌البلاغه با ترجمه فارسی قرن پنجم و ششم]]


    [[إرشاد المؤمنین إلی معرفة نهج البلاغة المبین و یتضمن مناقشات کلامیة مع إبن أبي الحدید في شرحه لنهج البلاغة]]
    [[إرشاد المؤمنین إلی معرفة نهج‌البلاغة المبین و یتضمن مناقشات کلامیة مع إبن أبيالحدید في شرحه لنهج‌البلاغة]]


    [[بخشهایی از کتاب مستطاب نهج البلاغه منظوم (تهرانی)]]
    [[بخشهایی از کتاب مستطاب نهج‌البلاغه منظوم (تهرانی)]]


    [[ نهج البلاغه  (ترجمه کلمات قصار، صدر الدین بلاغی)]]
    [[نهج‌البلاغه (ترجمه کلمات قصار، صدرالدین بلاغی)]]


    [[نهج البلاغه (ترجمه عزیز الله کاسب)]]
    [[نهج‌البلاغه (ترجمه عزیز الله کاسب)]]


    [[ترجمه کامل نهج البلاغه (داریوش شاهین)]]
    [[ترجمه کامل نهج‌البلاغه (داریوش شاهین)]]


    [[نهج البلاغه (ترجمه کاظم عابدینی مطلق)]]
    [[نهج‌البلاغه (ترجمه کاظم عابدینی مطلق)]]


    [[نهج البلاغة (محمد جواد شریعت)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (شریعت)]]


    [[نهج البلاغه]]
    [[نهج‌البلاغه]]


    [[نهج البلاغة (ترجمه محمد مهدی فولادوند)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (فولادوند)]]


    [[ نهج البلاغه با ترجمه منظوم (امید مجد)]]
    [[نهج‌البلاغه با ترجمه منظوم (امید مجد)]]


    [[ترجمه و شرح نهج البلاغه (مصطفی زمانی)]]
    [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (زمانی)]]


    [[الدیباج الوضي فی الکشف عن أسرار کلام الوصي «شرح نهج البلاغة» (یحیی بن حمزه الحسینی)]]
    [[الديباج الوضي في الكشف عن أسرار كلام الوصي]]


    [[متن کامل فارسی نهج البلاغه : سخنان علی علیه السلام : شامل مجموعه خطبه ها، نامه ها، فرامین و کلمات قصار (سروش خدا در سرود علی علیه السلام) (ذبیح الله منصوری)]]
    [[متن کامل فارسی نهج‌البلاغه: سخنان علی علیه‌السلام: شامل مجموعه خطبه‌ها، نامه‌ها، فرامین و کلمات قصار (سروش خدا در سرود علی علیه‌السلام) (ذبیح‌الله منصوری)]]


    [[ شاهکار نامه مولا علی (ع)]]
    [[شاهکارنامه مولا علی(ع)]]


    [[کتاب شریف نهج البلاغه همراه با شرح محمد عبده (علی اصغر فقیهی)]]
    [[كتاب شریف نهج‌البلاغه همراه با شرح محمد عبده (فقیهی)]]


    [[کلمات قصار حضرت علی ابن ابیطالب (ع) با ترجمه به فارسی و فرانسه]]
    [[کلمات قصار حضرت علی ابن ابیطالب(ع) با ترجمه به فارسی و فرانسه]]


    [[کلمات قصار (میر محمود دعوتی)]]
    [[کلمات قصار (میر محمود دعوتی)]]
    خط ۲۷۸: خط ۲۵۲:
    [[مروارید حکمت از دریای عصمت]]
    [[مروارید حکمت از دریای عصمت]]


    [[نهج البلاغه : مجموعه ای از خطبه ها، نامه ها و پندهای امیر المومنین علی علیه السلام  (امیر اسماعیلی)]]
    [[منتخب نهج‌البلاغه (ترجمه اسماعیلی)]]
     
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (شیروانی)]]
     
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (شریعتی)]]
     
    [[نهج‌البلاغه پردیسی (ترجمه منظوم شفیعی پردیسی)]]


    [[نهج البلاغه امیر المومنین علیه السلام (ترجمه علی شیروانی)]]
    [[ترجمه نهج‌البلاغه (حجتی)]]


    [[نهج البلاغه (ترجمه  مهدی شریعتی)]]
    [[نهج‌البلاغه «منظوم» امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) بر اساس نسخه فیض الاسلام]]


    [[نهج البلاغه پردیسی (به نثر منظوم ترجمه مهدی شفیعی پردیسی)]]
    [[نهج‌البلاغه منظوم (ترجمه علی توکلی)]]


    [[نهج البلاغه به زبان فارسی ساده (ترجمه سید مهدی حجتی)]]
    [[یکصد گهر از نهج‌البلاغه [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] (داریوش شاهین)]]


    [[ نهج البلاغه «منظوم» امیر المومنین علی بن ابیطالب (ع) بر اساس نسخه فیض الاسلام]]
    [[کلمات قصار لعلی بن ابی‌طالب امیرالمؤمنین [ع] اندرزهای نغز حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) ترجمه بفارسی و فرانسه (احمد علی سپهر)]]


    [[نهج البلاغه منظوم (ترجمه علی توکلی)]]
    [[نهج‌البلاغة (حسینی)]]


    [[یکصد گهر از نهج البلاغه حضرت علی (ع) (داریوش شاهین)]]
    [[نهج‌البلاغة]]


    [[ کلمات قصار لعلی بن ابی طالب امیر المومنین [ع] اندرزهای نغز حضرت امیر المومنین علی بن ابی طالب (ع) ترجمه بفارسی و فرانسه (احمد علی سپهر)]]


    [[نهج البلاغة (حسینی)]]


    [[نهج البلاغة]]


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/11432 مطالعه کتاب نهج البلاغة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    خط ۳۰۸: خط ۲۸۳:
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:حالات فردی]]
    [[رده:حالات فردی]]
    [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]
    [[رده:امام علی(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۴

    نهج‌البلاغة
    نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)
    پدیدآورانعلی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول (نویسنده)

    شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده)

    صالح، صبحی (محقق)
    عنوان‌های دیگرفهرس الالفاظ الغریبه المشروحه نهج‌البلاغه. عربی - فارسی
    ناشرمؤسسة دار الهجرة
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1414 ق
    چاپ1
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ن‎‏9‎‏ ‎‏1300*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    نهج‌البلاغة امام على(ع)، گردآورى‌شده توسط ابوالحسن محمد بن حسين بن موسى، معروف به سيد رضى (متوفى 406ق)، از متون روايى شيعه با صبغه ادبى - بلاغى است كه از زمان تأليف تاكنون مورد توجه دانشمندان شيعه و سنى قرار گرفته و درباره آن پژوهش‌هاى فراوانى صورت گرفته است.

    عنوان «أخ القرآن» براى اين اثر، حكايت از اهميت فراوان آن نزد شیعیان دارد. از اين كتاب شريف، نسخه‌هاى متعددى وجود دارد كه نسخه صبحى صالح از جمله نسخ‌هاى معاصر و مورد اعتماد شيعه و سنى است.


    نهج‌البلاغة، توسط سيد رضى، از علمای قرن چهارم هجری گردآوری شده است. او در مقدمه کتابش هدف از گردآوری این کتاب را بازگو نموده، و مى‌گويد: «در آغاز جوانى شروع به تأليف كتابى درباره خصائص ائمه(ع) نمودم كه مشتمل بر سخنان برگزيده و ساير خصوصيات ائمه دوازده‌گانه(ع) بوده باشد... از ذكر ويژگى‌هاى حضرت امير(ع) فارغ گرديدم، ولى حوادث روزگار، مرا از اتمام بقيه كتاب مانع شد... در فصل آخر از فصول آن تنها كلمات كوتاه آن حضرت را نوشته بودم. برخى از دوستان، آن را ديدند و بسيار پسنديدند، سپس از من تقاضا كردند كه كتابى بنويسم مشتمل بر گزيده‌اى از سخنان آن حضرت در همه فنون، اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها و مواعظ و... درحالى‌كه آنها مى‌دانستند كه چنين كتابى از لحاظ شاهكارهاى فصاحت و بلاغت و گوهرهاى درخشان ادب عربیت، بى‌مانند خواهد بود... من هم تقاضاى ايشان را پذيرفتم و اين كتاب را نوشتم و نامش را «نهج‌البلاغة» گذاشتم[۱]

    ساختار

    كتاب با مقدمه‌اى به قلم محقق اثر در تبيين سيره امام على(ع)، موضوعات «نهج‌البلاغة» و مزاياى نسخه حاضر آغاز شده است. مؤلف نيز در مقدمه، به انگيزه نگارش، مباحث و نام اثر اشاره كرده است. متن اثر، منتخبى از خطبه‌ها و مواعظ، نامه‌ها و حكمت‌ها و كلمات كوتاه حضرت است كه در قالب 241 خطبه، 79 نامه و 480 حكمت آمده است. البته تعداد خطبه‌ها در برخى نسخه‌ها 239 خطبه ذكر شده است.

    سيد رضى بنا به دلايلى، در نقل خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌هاى «نهج‌البلاغة» از ذكر منبع خوددارى كرده و جز در مواردى معدود - جمعا 16 مورد - از مأخذى ياد نكرده است[۲]

    گزارش محتوا

    بخش‌هاى سه‌گانه «نهج‌البلاغة» بدين ترتيب است:

    1. خطبه‌ها: مجموعه سخنرانى‌هاى امام على(ع) بوده است. در اغلب موارد، مرحوم سيد رضى بخشى از يك خطبه را نقل مى‌كند. در «نهج‌البلاغة» اين فصل با عنوان «باب المختار من خطب أميرالمؤمنين(ع)» آمده است.
    2. نامه‌ها: اين بخش، حاوى تعدادى از نامه‌هاى امام على(ع) به دوستان، دشمنان، فرمانداران نظامى، استانداران و ديگر مسئولان كشورى است كه با عنوان «الكتب» يا «الرسائل» آمده است.
    3. حكمت‌ها: نویسنده در اين بخش، كلمات كوتاه و احياناً مفصل و شبيه به يك خطبه را گردآورى كرده است. اما همه‌ى كلمات قصار حضرت همين‌ها نيست؛ زيرا تنها علامه آمدى (متوفى 885ق، 381 سال پس از تأليف نهج‌البلاغة)، پس از بررسى منابع روايى، حدود 51 هزار كلمه‌ى حكمت‌آميز از امام(ع) را شناسايى و در كتاب «غرر الحكم» جمع‌آورى نموده است. هريك از كلمات قصار، گنجينه‌اى از معرفت و چراغى فرا راه بشريت است. اين سخنان، حاوى صدها مطلب و عنوان مفيد و مهم مى‌باشد كه به نيازهاى فكرى فرد و جامعه پاسخ مى‌دهد[۳]

    از بخش‌هاى سه‌گانه كتاب، موضوعات مختلفى را مى‌توان استخراج نمود كه از آن جمله است:

    1. الهيات و ماوراءالطبيعه؛ 2. سلوك و عبادت؛ 3. حكومت و عدالت؛ 4. اهل‌البيت و خلافت؛ 5. موعظه و حكمت؛ 6. دنيا و دنياپرستى؛ 7. حماسه و شجاعت؛ 8. ملاحم و مغيبات؛ 9. دعا و مناجات؛ 10. شكايت و انتقاد از مردم زمان؛ 11. اصول اجتماعى؛ 12. اسلام و قرآن؛ 13. اخلاق و تهذيب نفس؛ 14. شخصيت‌ها و يك سلسله مباحث ديگر[۴]

    بى‌هيچ تعصب بايد اعتراف كرد كه نامه‌ها و گفتارهاى اميرالمؤمنين على(ع) پس از قرآن كريم، عالى‌ترين نمونه نثر مصنوع عربى است. اين حقيقتى است كه اديبان و مترسلان در زبان و ادبيات عرب از هزار سال پيش تا امروز بدان اعتراف كرده‌اند و آنچه سبب شد اديبان عرب و جز عرب از قرن سوم هجرى به گردآورى فقره‌هاى كوتاه سخنان امام توجه كنند، همين زيبايى‌هاى لفظى و معنوى اين گفته‌هاست[۵]

    به حقيقت بايد گفت: شرايط سخنورى - كه توافق سخن با اوضاع و احوال است - براى هيچ اديبى مانند على(ع) جمع نشده است؛ زيرا سخنان وى پس از قرآن، بزرگ‌ترين نمونه‌ى بلاغت است؛ سخنانى است كوتاه و آشكار، اما نيرومند و جوشان... در اثر هم‌آهنگى الفاظ و معانى و اغراض، به‌صورت كاملاً رسايى درآمده است. انعكاس آن در گوش آدمى، شيرين و اثرش با تحريك احساسات، توأم است، به‌ويژه هنگامى كه به‌منظور حمايت از بينوايان و ستمديدگان، درباره‌ى منافقان و حيله‌گران و دنياپرستان سخن به ميان آيد. بنابراین روش على(ع) در سخنورى بسان عقل و انديشه‌اش، روشن و مانند وجدانش صحيح و درست است؛ پس شگفت نيست سخنان وى شاهراه سخنورى تلقى شود[۶]

    از جمله ويژگى‌هاى ممتاز «نهج‌البلاغة»، جامعيت آن است. اين ويژگى، اعجاب همه بزرگان را در طول تاريخ برانگيخته است. نگاهى به موضوعات «نهج‌البلاغة» نشان مى‌دهد كه اين كتاب صرفاً به يك موضوع نپرداخته است، بلكه كتابى است فراهم‌آمده از مباحث مختلف و گوناگون.

    خواننده «نهج‌البلاغة»، در يك قسمت خود را در مقابل شخصيتى مى‌يابد كه با عالى‌ترين روح نيايش در محراب عبادت چنان مشغول راز و نياز با خداى خويش است كه از خود هيچ نمى‌شناسد و در فرازى ديگر خود را در مقابل شخصيتى مى‌نگرد كه در ميدان جنگ، بى‌هيچ محابا به نبردى سخت مشغول است و شمشيرش هرگز خطا نمى‌كند و زمانى ديگر خود را در حوزه درسى حكيمى عارف مى‌يابد كه گوهرهاى حكمت و عرفان و مباحث سنگين توحيد و معاد را تبيين مى‌نمايد و گاه خود را در محضر سياستمدارى عادل مى‌يابد كه حقوق متقابل مردم و حكومت و آيين مديريت جامعه را در گفتار و عمل مى‌آموزد و زمانى خود را در محضر قاضى حاكمى مى‌يابد كه به امر قضاوت مشغول است. از سيد رضى مؤلف «نهج‌البلاغة» تا محمد عبده مفتى مصر و همه كسانى كه با اين كتاب آشنايى دارند، جملگى از اين ويژگى متحير و مبهوتند[۷]

    اين تأليف تاكنون مورد توجه دانشمندان شيعه و سنى قرار گرفته و درباره آن پژوهش‌هايى صورت گرفته است. از جمله اين كارها، نوشتن شرح‌هايى است كه از سوى دانشمندان بر اين كتاب نوشته شده است و درباره فراوانى اين شرح‌ها بايد گفت كه پس از قرآن كريم، هيچ كتابى به‌مانند «نهج‌البلاغة» مورد توجه اديبان و شارحان حديث واقع نشده است. از مهم‌ترين اين شروح، شرح ابن ابى‌الحديد (متوفى 656ق) است. ابن ابى‌الحديد معتقد است كه در ميان اصحاب پيامبر(ص)، كسى از جهت فصاحت و بلاغت به پاى على(ع) نمى‌رسد و همين موضوع سبب برترى كلام على(ع) بر كلام و سخن هر كس ديگر است. او تصريح مى‌كند: «و اما درباره فصاحت او بايد گفت كه آن حضرت پيشواى فصيحان و سرور بليغان است و درباره كلام او گفته‌اند كه پايين‌تر از كلام خدا و برتر از كلام مردم است و بلكه مردم به‌واسطه على(ع) آيين خطبه‌سرايى و كتابت را آموختند». او به همين ترتيب در شرح خطبه 216 سخنى از معاويه را ذكر مى‌كند كه: «و الله ما سنّ الفصاحة لقريش غيره»؛ «به خدا هيچ‌كس فصاحت را براى قريش غير او پايه‌گذارى نكرد» و پس از ذكر نامه 35 «نهج‌البلاغة» مى‌نويسد: «فصاحت را ببين كه چگونه افسار خود را به اين مرد داده و مهار خود را به او سپرده است. نظم عجيب الفاظ را تماشا كن، يكى پس از ديگرى مى‌آيند و در اختيار او قرار مى‌گيرند، مانند چشمه‌اى كه خودبه‌خود و بدون زحمت و تكلف از زمين بجوشد»[۸]

    امام على(ع) در مواردى از سخن خود به آيات قرآن كريم استشهاد مى‌فرموده، كه سيد رضى برخى از آنها را در «نهج‌البلاغة» آورده است. دكتر صبحى صالح كه در شرح «نهج‌البلاغة» خويش فهرستى براى آيات قرآنیه تنظيم كرده است، 108 مورد را نام مى‌برد كه در برخى از آنها به چند آيه استشهاد شده است و گاهى به قسمتى از يك آيه اشاره شده است[۹]

    وضعيت كتاب

    «نهج‌البلاغة» صبحى صالح، يكى از نسخ معتبر «نهج‌البلاغة» است كه موضوع‌بندى ارزشمندى از اين كتاب شريف به دست داده است. صبحى صالح علاوه بر تصحيح، در پايان حدود 245 موضوع را به‌عنوان موضوعات عامّه ذكر كرده است.

    در انتهاى «نهج‌البلاغة» صبحى صالح، فهارس ذيل به ترتيب آمده است كه خواننده و پژوهشگر را در يافتن موضوع مورد نظرش مدد مى‌رساند: 1. الفاظ غريب؛ 2. موضوعات عامه به ترتيب حروف الفبا؛ 3. خطبه‌ها و انواع آن‌ها؛ 4. نامه‌ها و انواع آن‌ها؛ 5. آيات قرآنى؛ 6. احاديث نبوى؛ 7. عقايد دينى؛ 8. احكام شرعى؛ 9. عبارات شبه فلسفى و كلامى؛ 10. تعاليم و وصاياى اجتماعى؛ 11. ادعيه و ابتهالات؛ 12. اشعار؛ 13. اعلام مرد و زن و قبايل و طوايف؛ 14. حيوانات؛ 15. گياهان؛ 16. ستارگان و افلاك؛ 17. معادن و جواهرات؛ 18. اماكن و شهرها؛ 19. وقايع تاريخى؛ 20. فهرست تفصصيلى مطالب كتاب.

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. معارف، مجيد، «روش‌هاى ابن ابى‌الحديد در اثبات اصالت نهج‌البلاغة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله مقالات و بررسى‌ها، پاييز و زمستان 1383، شماره 76 (دفتر اول)، ص135 تا 156.
    3. شهيدى، سيد جعفر، «بهره ادبيات از سخنان على(ع)»، نرم‌افزار دانشنامه علوى، يادنامه كنگره هزاره نهج‌البلاغة، مقاله دهم، قم، بنياد نهج‌البلاغة، چاپ اول، 1360.
    4. جرداق، جورج، بخشى از زيبايى‌هاى نهج‌البلاغة، ترجمه محمدرضا انصارى، تهران، كانون انتشارات محمدى، چاپ اول، 1373.
    5. شيرزاد، امير، «آشنايى با نهج‌البلاغة: عظمت و جامعيت نهج‌البلاغة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله رشد آموزش معارف اسلامى، زمستان 1378، شماره 40، ص17 تا 21.
    6. مطهرى، مرتضى، سيرى در نهج‌البلاغة، تهران، صدرا، چاپ بيست‌وسوم، تير 1379.
    7. حق‌پناه، رضا، «نهج‌البلاغة، بزرگ‌ترين سند ماندگارى امامت و ولايت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله پژوهش‌هاى اجتماعى اسلامى، آذر و دى 1389، شماره 85، ص5 تا 54.

    پانويس




    وابسته‌ها

    پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام

    شرح نهج‌البلاغة

    درسهایی از نهج‌البلاغه

    نسخه نهج‌البلاغه (بر اساس ترجمه مکارم)

    نهج‌البلاغه

    ترجمه نهج‌البلاغه (دشتی)

    اختیار مصباح السالکین

    أعلام نهج‌البلاغة (سرخسی)

    بهج‌الصباغة في شرح نهج‌البلاغة

    پرتویی از نهج‌البلاغه

    ترجمه روان نهج‌البلاغه (سید کاظم ارفع)

    شرح نهج‌البلاغه (ابن میثم، ترجمه فارسی)

    نهج‌البلاغه

    صفوة شروح نهج‌البلاغة

    [[نهج‌البلاغه سخنان امام على(ع) (متن کامل ترجمه فارسی نهج‌البلاغه، شامل: خطبه‌ها نامه‌ها و کلمات قصار)]]

    ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی)

    نهج‌البلاغه (ترجمه بهشتی)

    نهج‌البلاغه: به ضمیمه فهرستهای موضوعی، اماکن و اشخاص (ترجمه زمانی)

    ترجمه نهج‌البلاغه (مبشری)

    ترجمه نهج‌البلاغه (محسن فارسی)

    نهج‌البلاغه

    ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)

    ترجمه و شرح نهج‌البلاغه

    تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین

    توضیح نهج‌البلاغة

    حدائق الحقائق في شرح نهج‌البلاغة

    خورشید بی‌غروب، نهج‌البلاغه با فهرستهای دهگانه

    خورشید هدایت

    الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة

    سخنان علی علیه‌السلام از نهج‌البلاغه (کمپانی)

    شرح حکم نهج‌البلاغة

    شرح صد و ده کلمه از کلمات امیرالمؤمنین علیه‌السلام

    شرح علی المائة كلمة لأميرالمومنين علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام (ابن میثم - عبدالوهاب -وطواط)

    شرح نهج‌البلاغة (ابن میثم)

    شرح نهج‌البلاغه (سید عباس موسوی)

    شرح نهج‌البلاغة (شارح قرن هشتم)

    شرح نهج‌البلاغة (قزوینی حائری)

    شرح نهج‌البلاغة المقتطف من بحارالأنوار للعلامة المجلسي

    شرح نهج‌البلاغة (دخیل)

    نهج‌البلاغة

    شرح نهج‌البلاغة

    شرح نهج‌البلاغه (نواب لاهیجی)

    نهج‌البلاغه منظوم (انصاری)

    شکوفه‌های خرد یا سخنان علی عليه‌السلام

    في ظلال نهج‌البلاغة

    كلام علی علیه‌السلام با نغمه همایون

    معارج نهج‌البلاغة

    مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة

    منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة (خویی)

    منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة (راوندی)

    منهاج الولاية في شرح نهج‌البلاغة

    نهج‌البلاغه پارسی (دین پرور)

    نهج‌البلاغه منظوم

    نهج‌البلاغه منظوم، کلمات قصار (خاکیاسری)

    ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه اردبیلی)

    ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه انصاری)

    ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه سپهر)

    ترجمه نهج‌البلاغه (بر اساس نسخه شرقی)

    نهج‌البلاغه با ترجمه فارسی قرن پنجم و ششم

    إرشاد المؤمنین إلی معرفة نهج‌البلاغة المبین و یتضمن مناقشات کلامیة مع إبن أبيالحدید في شرحه لنهج‌البلاغة

    بخشهایی از کتاب مستطاب نهج‌البلاغه منظوم (تهرانی)

    نهج‌البلاغه (ترجمه کلمات قصار، صدرالدین بلاغی)

    نهج‌البلاغه (ترجمه عزیز الله کاسب)

    ترجمه کامل نهج‌البلاغه (داریوش شاهین)

    نهج‌البلاغه (ترجمه کاظم عابدینی مطلق)

    ترجمه نهج‌البلاغه (شریعت)

    نهج‌البلاغه

    ترجمه نهج‌البلاغه (فولادوند)

    نهج‌البلاغه با ترجمه منظوم (امید مجد)

    ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (زمانی)

    الديباج الوضي في الكشف عن أسرار كلام الوصي

    [[متن کامل فارسی نهج‌البلاغه: سخنان علی علیه‌السلام: شامل مجموعه خطبه‌ها، نامه‌ها، فرامین و کلمات قصار (سروش خدا در سرود علی علیه‌السلام) (ذبیح‌الله منصوری)]]

    شاهکارنامه مولا علی(ع)

    كتاب شریف نهج‌البلاغه همراه با شرح محمد عبده (فقیهی)

    کلمات قصار حضرت علی ابن ابیطالب(ع) با ترجمه به فارسی و فرانسه

    کلمات قصار (میر محمود دعوتی)

    مروارید حکمت از دریای عصمت

    منتخب نهج‌البلاغه (ترجمه اسماعیلی)

    ترجمه نهج‌البلاغه (شیروانی)

    ترجمه نهج‌البلاغه (شریعتی)

    نهج‌البلاغه پردیسی (ترجمه منظوم شفیعی پردیسی)

    ترجمه نهج‌البلاغه (حجتی)

    نهج‌البلاغه «منظوم» امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) بر اساس نسخه فیض الاسلام

    نهج‌البلاغه منظوم (ترجمه علی توکلی)

    [[یکصد گهر از نهج‌البلاغه حضرت علی(ع) (داریوش شاهین)]]

    [[کلمات قصار لعلی بن ابی‌طالب امیرالمؤمنین [ع] اندرزهای نغز حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) ترجمه بفارسی و فرانسه (احمد علی سپهر)]]

    نهج‌البلاغة (حسینی)

    نهج‌البلاغة