فرهنگ نهج‌البلاغه

فرهنگ نهج‌البلاغه
پدیدآوران	رحیمی نیا، مصطفی (مترجم) صالح، صبحی (نویسنده)
ناشر	اسلامی
مکان نشر	تهران - ایران
سال نشر	1370 ش
چاپ	1
موضوع	علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - واژه‌نامه‌ها
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏06‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏2‎‏ف‎‏4
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

فرهنگ نهج‌البلاغه ترجمه فارسى بخش معجم لغات نهج‌البلاغه است كه صبحى صالح در انتهاى نهج‌البلاغه خود آورده است.

دكتر صبحى صالح نویسنده و اديب معاصر عرب، استاد زبان و ادبيات در دانشكده ادبيات دانشگاه بيروت لبنان.

كار مشهور او تدوين و تنظيم نهج‌البلاغه است كه در آن از رسم الخط جديد و حروف سربى استفاده كرده و معجم لغات نهج‌البلاغه را به آن افزوده است و براى استفاده پژوهشگران بسيار مفيد واقع گرديده است. متأسفانه به اطلاعاتى بيش از اين درباره زندگى وى دست نيافتيم.

ساختار

كتاب مشتمل بر يك پيش‌گفتار به قلم مترجم، آقاى مصطفى رحيمى نيا و سه بخش خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌ها مى‌باشد.

گزارش محتوا

مجموعه حاضر ترجمه‌اى از بخش لغات نهج‌البلاغه صبحى صالح است، او كه در انتهاى نهج‌البلاغه خود بخش‌هاى ارزشمندى را آورده است، قسمت عمده‌اى را به تشريح و توضيح لغات اختصاص داده كه مجموعا بيش از 5000 واژه را شامل مى‌شود و به مقدار زيادى مى‌تواند ما را در آشنائى با نهج‌البلاغه كمك كند.

درباره كتاب حاضر تذكر چند نكته ضرورى است:

1. از آنجائى كه شماره‌هاى خطبه‌ها و حكمت‌ها در نهج‌البلاغه صبحى صالح با نهج‌البلاغه فيض‌الاسلام تفاوت‌هايى داشته، لذا مؤلف موارد اختلاف را با علامت اختصارى «ص» (صبحى صالح) و «ف» (فيض الاسلام) مشخص كرده تا خواننده بتواند آن را با هر نهج‌البلاغه‌اى مورد استفاده قرار دهد.
2. لغات هر خطبه يا نامه و حكمتى با شماره معين شده، بنابراین به آسانى مى‌توان لغات هر بخشى را با توجه به شماره آن پيدا كرد.
3. اكثرا در متن عربى عين تركيب بكار رفته در نهج‌البلاغه نيامده، بلكه از مشتقات آن استفاده شده است؛ ولى در ترجمه، براى دريافت بهتر معنا، عين همان تركيب آورده شده است.
4. در انتهاى كتاب، كليه لغات مندرجه، به ترتيب حروف الفباء با ذكر صفحه آورده شده تا خواننده سريع‌تر و آسان‌تر به لغات موجود در كتاب دسترسى پيدا كند. و ضمنا با معانى گوناگون يك لغت در نهج‌البلاغه و موارد استعمال آن آشنا گردد.

وضعيت كتاب

اين كتاب در سال 1370ش. توسط انتشارات اسلامى منتشر شده است.

منابع مقاله

1. پيشگفتار مترجم
2. متن كتاب
3. سعيدى، محمدحسن، دائرةالمعارف تشيع، ج دهم، ص268.