ترجمه نهج‌البلاغه (مترجم ناشناس): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
متن حاضر با ترجمه فارسى كهن، در اصل دست نوشته‌اى بوده كه شاه عباس صفوى اول در سال 1017ق، وقف حرم مطهر [[امام رضا(ع)]] كرده و نسخه‌اى است بى‌مانند و معتبر نسبت به متن نهج‌البلاغه‌هاى موجود، چه با ترجمه فارسى و چه با ترجمه‌هاى اردو و انگليسى و جز آن، فزونى و برترى دارد. | متن حاضر با ترجمه فارسى كهن، در اصل دست نوشته‌اى بوده كه شاه عباس صفوى اول در سال 1017ق، وقف حرم مطهر [[امام رضا(ع)]] كرده و نسخه‌اى است بى‌مانند و معتبر نسبت به متن نهج‌البلاغه‌هاى موجود، چه با ترجمه فارسى و چه با ترجمه‌هاى اردو و انگليسى و جز آن، فزونى و برترى دارد. | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۴۲
| کتاب نهج‌البلاغه با ترجمه فارسی قرن پنجم و ششم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جوینی، عزیز الله (مترجم)
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نويسنده) شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) |
| ناشر | دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1377 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-03-9332-0 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نهج‌البلاغه با ترجمه قرن پنجم و ششم ترجمه فارسى نهج‌البلاغه سيد رضى است.
ساختار
كتاب در دو نيمه يا جلد(در يك مجلد) انتشار يافته است. نيمه اول مشتمل بر مقدمه چاپ دوم و مقدمه‌اى مفصل (مقدمه چاپ اول) به قلم مصحح، آقاى دكتر عزيزالله جوينى، مقدمه سيد رضى و 188 خطبه از خطبه‌هاى حضرت مى‌باشد. نيمه دوم مشتمل بر مقدمه مصحح، ادامه خطبه‌ها و نيز نامه‌ها و سخنان و نشانه‌ها مى‌باشد.
گزارش محتوا
متن حاضر با ترجمه فارسى كهن، در اصل دست نوشته‌اى بوده كه شاه عباس صفوى اول در سال 1017ق، وقف حرم مطهر امام رضا(ع) كرده و نسخه‌اى است بى‌مانند و معتبر نسبت به متن نهج‌البلاغه‌هاى موجود، چه با ترجمه فارسى و چه با ترجمه‌هاى اردو و انگليسى و جز آن، فزونى و برترى دارد.
مصحح در مقدمه مفصلى كه بر كتاب حاضر نگاشته، ضمن معرفى اين نسخه از نهج‌البلاغه و اهميت آن، به تفصيل ترجمه‌هاى نهج‌البلاغه به زبان‌هاى فارسى، انگليسى، اردو و نيز نسخه‌هاى خطى اين اثر را معرفى كرده و سپس به شرح حال مترجم و اعتقادات او اشاره مى‌كند. در بخشى ديگر از مقدمه، قديم‌ترين ترجمه فارسى نهج‌البلاغه، سبک نگارش ترجمه فارسى متن حاضر مورد توجه قرار گرفته و تاثير نهج‌البلاغه در ادبيات فارسى و نمونه‌اى از واژه‌هاى متن فارسى اين اثر آمده است. واپسين بخش مقدمه، به موضوع روش تصحيح اين نسخه و شرح حال سيد رضى و خاندان و آثار او اختصاص يافته و سپس اسامى كسانى كه پيش از سيد رضى سخنان امیرالمؤمنین(ع) را گردآورده‌اند، ذكر شده و ويژگى‌هاى متن عربى نيز ارائه شده است.
مصحح اين نسخه را داراى مزيت‌ها و برترى‌هايى مى‌داند كه به برخى از آن‌ها اشاره مى‌شود:
- نسخه‌اى است، مطمئن و نسبتاً كم غلط كه مى‌تواند، به منزله يك مرجع و منبع معتبر براى محققان و دانشمندان مورد استفاده قرار گيرد.
- ترجمه آن تحت اللفظى است و داراى ويژگى‌هايى است كه به عنوان نمونه مى‌توان، به ويژگى ذيل اشاره كرد:
- در بيشتر مواقع يك كلمه از نهج‌البلاغه را دو معنى مترادف يا نزدیک به هم معنا كرده و گاهى شرحى مختصر نيز داده است.
- از جهت قرار گرفتن مطالب و ترتيب، اين نسخه با متون ديگر كاملا فرق دارد كه مصحح در مقدمه، در بخش "اختصاصات متن عربى" بدان‌ها اشاره كرده است.
وضعيت كتاب
كتاب مشتمل بر توضيحاتى داخل دو قلاب [] در متن و نيز پاورقى‌هايى به قلم مصحح و فهرست‌هاى ذيل مى‌باشد: فهرست مطالب در ابتداى هر نيمه از كتاب آمده و فهرست‌هاى: لغات و تركيبات، اعلام و امكنه، آيات، احاديث، ادبيات عربى و فهرست منابع در انتهاى نيمه دوم كتاب درج گرديده است.
منابع مقاله
- مقدمه مصحح.
- پروين‌زاد، شهلا، كتاب شناسى: كتاب‌شناسى دكتر عزيزالله جوينى، كيهان فرهنگى، آذر1386، ش254، ص18-21.