خوشدل تهرانی، علی‌اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" | 1365a
    | data-type="authorDeathDate" | 1365ش
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    خوش‎دل در زندگی‌نامه خودنوشت خود می‌نویسد:  
    خوش‎دل در زندگی‌نامه خودنوشت خود می‌نویسد:  


    «تولدم در هشتم شوال المکرم 1332ق، برابر نهم تیرماه 1293 خورشیدی است که در هفتادویکمین سال عمر می‌باشم. پدرم مرحوم حاج رحیم، فرزند مهدی‌بیک کرمانشاهی از ایل محترم و میهن‌دوست و مبارز سنجابی که سالیانی با بیگانگان در جنگ بودند، می‌باشد و مادرم از خاندان شریف کاشان که نسبت به این دو شهر عشق می‎ورزم، چنان‌که گفته‌ام:  
    «تولدم در هشتم شوال المکرم 1332ق، برابر نهم تیرماه 1293 خورشیدی است که در هفتادویکمین سال عمر می‌باشم. پدرم مرحوم حاج رحیم، فرزند مهدی‌بیک کرمانشاهی از ایل محترم و میهن‌دوست و مبارز سنجابی که سالیانی با بیگانگان در جنگ بودند، می‌باشد و مادرم از خاندان شریف کاشان که نسبت به این دو شهر عشق می‌ورزم، چنان‌که گفته‌ام:  


    '''گرچه تهران مسقط‌الرأس رهی است '''
    {{شعر}}
    مادرم کاشی پدر کرمانشهی ا‎ست
    {{ب|'' گرچه تهران مسقط‌الرأس رهی است ''|2='' مادرم کاشی پدر کرمانشهی ا‎ست ''}}
    {{پایان شعر}}


    تحصیلاتم تا دیپلم در دبیرستان ثروت که بعداً به نام ایرانشهر تغییر نام داده بوده و به‌علاوه در مدرسه مروی مغنی و مطول را خدمت مرحوم حاج شیخ علی رشتی که در زمان خود استاد ادبیات زبان عرب در تهران بود، به تحصیل پرداختم و چندی هم در اصفهان و شیراز به تکمیل ادبیات و منطق و قدری هم فلسفه پرداختم و خود اقرار می‎کنم که این بضاعت مزجات قابل ذکر نیست، ولی سی سال تمام به سیر و سیاحت پرداخته، تمام ایران و عراق و ترکیه و مصر و حجاز و افغانستان و پاکستان و هندوستان را به پای شوق طی نموده و چهار سفر به زیارت خانه حق موفق شده‌ام.  
    == تحصیلات ==
    تحصیلاتم تا دیپلم در دبیرستان ثروت که بعداً به نام ایرانشهر تغییر نام داده بوده و به‌علاوه در مدرسه مروی مغنی و مطول را خدمت مرحوم حاج شیخ علی رشتی که در زمان خود استاد ادبیات زبان عرب در تهران بود، به تحصیل پرداختم و چندی هم در اصفهان و شیراز به تکمیل ادبیات و منطق و قدری هم فلسفه پرداختم و خود اقرار می‌کنم که این بضاعت مزجات قابل ذکر نیست، ولی سی سال تمام به سیر و سیاحت پرداخته، تمام ایران و عراق و ترکیه و مصر و حجاز و افغانستان و پاکستان و هندوستان را به پای شوق طی نموده و چهار سفر به زیارت خانه حق موفق شده‌ام.  


    در خاتمه تذکر این نکته لازم است که هیچ دیوانی در این قرن به‌قدر دیوان حقیر ترویج از حقایق احکام نورانی اسلام ننموده؛ تنها کافی است که بگویم به ‎عدد سال عمرم برای چهارده معصوم هریک 71 قصیده سروده و از علمای واقعی و عرفای حقیقی کمال تجلیل و احترام را نموده، اگر در جایی از صوفی شکم‎خواره و زاهد سالوس انتقاد شده، گمان نرود که خدای ناکرده صاحب دیوان که عمری در خط اسلام و مذهب حقه تشیع قدم نهاده، نسبت به قشری از اقشار بدبینم که نه چنین است، بلکه انتقادها متوجه بدنام‌کننده نکونامی چند می‌باشد.  
    در خاتمه تذکر این نکته لازم است که هیچ دیوانی در این قرن به‌قدر دیوان حقیر ترویج از حقایق احکام نورانی اسلام ننموده؛ تنها کافی است که بگویم به ‎عدد سال عمرم برای چهارده معصوم هریک 71 قصیده سروده و از علمای واقعی و عرفای حقیقی کمال تجلیل و احترام را نموده، اگر در جایی از صوفی شکم‎خواره و زاهد سالوس انتقاد شده، گمان نرود که خدای ناکرده صاحب دیوان که عمری در خط اسلام و مذهب حقه تشیع قدم نهاده، نسبت به قشری از اقشار بدبینم که نه چنین است، بلکه انتقادها متوجه بدنام‌کننده نکونامی چند می‌باشد.  
    باری از اول بهمن سال 1349 تا به حال 15 سال است به بیماری قلبی مبتلا و دو سال تمام جلیس بستر می‌باشم؛ خدا را شکر که با احدی اختلاف نداشته و در دلم جز محبت و دوستی یاران نیست و سخن خود را بدین بیت به پایان می‌برم:  
    باری از اول بهمن سال 1349 تا به حال 15 سال است به بیماری قلبی مبتلا و دو سال تمام جلیس بستر می‌باشم؛ خدا را شکر که با احدی اختلاف نداشته و در دلم جز محبت و دوستی یاران نیست و سخن خود را بدین بیت به پایان می‌برم:  
     
    {{شعر}}
    '''من از خامی ز راه خامه عزت خواستم خوش‎دل'''
    {{ب|'' من از خامی ز راه خامه عزت خواستم خوش‎دل ''|2='' ندانستم بود دیوانگی این نی‌سواری‌ها''<ref>ر.ک: صلح‌خواه، علی‌اکبر، ص10-9</ref>}}
    ندانستم بود دیوانگی این نی‎سواری‎ها'''<ref>ر.ک: صلح‌خواه، علی‌اکبر، ص10-9</ref>‏. '''
    {{پایان شعر}}


    ==وفات==
    ==وفات==
    خط ۵۵: خط ۵۷:


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # صلح‌خواه، علی‌اکبر، مقدمه دیوان خوش‎دل تهرانی، سلسله نشریات ما، چاپ دوم، 1370.   
    # صلح‌خواه، علی‌اکبر، مقدمه دیوان خوش‎دل تهرانی، سلسله نشریات ما، چاپ دوم، 1370.   


    {{شعر و شاعری}}
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[دیوان خوشدل تهرانی]]
    [[دیوان خوشدل تهرانی]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
    [[رده:شاعران]]
    [[رده:25 مرداد الی 24 شهریور (98)]]
    [[رده:درگذشتگان 1365]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۸

    خوشدل تهرانی، علی‌اکبر
    نام خوشدل تهرانی، علی‌اکبر
    نام‌های دیگر
    نام پدر مهدی‌بیک کرمانشاهی
    متولد 1293ش
    محل تولد تهران
    رحلت 1365ش
    اساتید شیخ علی رشتی
    برخی آثار دیوان خوشدل تهرانی
    کد مؤلف AUTHORCODE21559AUTHORCODE

    علی‌اکبر صلح‌خواه (1293-1365ش)، معروف به خوش‎دل تهرانی، روحانی و شاعر صده اخیر، علاقمند به سبک هندی، دیوان اشعار وی حاوی قصاید فراوان برای چهارده معصوم است.

    زادروز، زادگاه و تبار

    خوش‎دل در زندگی‌نامه خودنوشت خود می‌نویسد:

    «تولدم در هشتم شوال المکرم 1332ق، برابر نهم تیرماه 1293 خورشیدی است که در هفتادویکمین سال عمر می‌باشم. پدرم مرحوم حاج رحیم، فرزند مهدی‌بیک کرمانشاهی از ایل محترم و میهن‌دوست و مبارز سنجابی که سالیانی با بیگانگان در جنگ بودند، می‌باشد و مادرم از خاندان شریف کاشان که نسبت به این دو شهر عشق می‌ورزم، چنان‌که گفته‌ام:

    گرچه تهران مسقط‌الرأس رهی است مادرم کاشی پدر کرمانشهی ا‎ست

    تحصیلات

    تحصیلاتم تا دیپلم در دبیرستان ثروت که بعداً به نام ایرانشهر تغییر نام داده بوده و به‌علاوه در مدرسه مروی مغنی و مطول را خدمت مرحوم حاج شیخ علی رشتی که در زمان خود استاد ادبیات زبان عرب در تهران بود، به تحصیل پرداختم و چندی هم در اصفهان و شیراز به تکمیل ادبیات و منطق و قدری هم فلسفه پرداختم و خود اقرار می‌کنم که این بضاعت مزجات قابل ذکر نیست، ولی سی سال تمام به سیر و سیاحت پرداخته، تمام ایران و عراق و ترکیه و مصر و حجاز و افغانستان و پاکستان و هندوستان را به پای شوق طی نموده و چهار سفر به زیارت خانه حق موفق شده‌ام.

    در خاتمه تذکر این نکته لازم است که هیچ دیوانی در این قرن به‌قدر دیوان حقیر ترویج از حقایق احکام نورانی اسلام ننموده؛ تنها کافی است که بگویم به ‎عدد سال عمرم برای چهارده معصوم هریک 71 قصیده سروده و از علمای واقعی و عرفای حقیقی کمال تجلیل و احترام را نموده، اگر در جایی از صوفی شکم‎خواره و زاهد سالوس انتقاد شده، گمان نرود که خدای ناکرده صاحب دیوان که عمری در خط اسلام و مذهب حقه تشیع قدم نهاده، نسبت به قشری از اقشار بدبینم که نه چنین است، بلکه انتقادها متوجه بدنام‌کننده نکونامی چند می‌باشد. باری از اول بهمن سال 1349 تا به حال 15 سال است به بیماری قلبی مبتلا و دو سال تمام جلیس بستر می‌باشم؛ خدا را شکر که با احدی اختلاف نداشته و در دلم جز محبت و دوستی یاران نیست و سخن خود را بدین بیت به پایان می‌برم:

    من از خامی ز راه خامه عزت خواستم خوش‎دل ندانستم بود دیوانگی این نی‌سواری‌ها[۱]

    وفات

    وی در اول مهرماه 1365 در سن 72 سالگی دار فانی را وداع گفت و در ابن بابویه دفن شد.

    پانویس

    1. ر.ک: صلح‌خواه، علی‌اکبر، ص10-9

    منابع مقاله

    1. صلح‌خواه، علی‌اکبر، مقدمه دیوان خوش‎دل تهرانی، سلسله نشریات ما، چاپ دوم، 1370.

    وابسته‌ها